已经是第一章了
บทที่ 76 โวยวายมาพอแล้วรึยัง
บทที่ 76 โวยวายมาพอแล้วรึยัง
วินาทีที่ปิดประตูนั้น ฉันก็พึ่งจะตระหนักได้ว่า ตัวเองลืมหยิบกระเป๋าออกมา แต่ในตอนจะหันกลับไปเคาะประตูอีกครั้งนั้น ฉันก็ตระหนักได้อีกว่ามันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ ไม่บอกก็รู้ว่ายังไงจินหานก็ไม่มีทางเปิดประตูให้ฉันแน่ และด้วยศักดิ์ศรีอันน่าสงสารในกระดูกของตัวเองก็คงจะไม่อน
已经是最新一章了
加载中
