บทที่ 42 น้ำฟ้า
“จำไว้นะคะคุณเล็ก...คุณเล็กคือสมบัติล้ำค่าของหม่อมแม่...ขาดหม่อมพ่อไปแล้ว คุณเล็กก็ต้องอยู่เพื่อแม่และเอ็มไพร์กรุ๊ป คุณเล็กต้องเข้มแข็ง อย่าร้องไห้...เข้าใจไหมจ๊ะ?”
หม่อมราชวงศ์กรภัทรในวัยเด็กกลั้นเสียงสะอื้นไว้ในลำคอ เมื่อมารดาลูบศีรษะและไหล่ของเขาพร้อมปลอบประโลมด้วยคำที่เขาได้ยินมาแล้วจนชินหู ตั้