บทที่ 2 ค่ำคืนที่เร่าร้อน!

บทที่ 2 ค่ำคืนที่เร่าร้อน! ท่ามกลางแสงไฟที่สาดส่อง เผยให้เห็นผิวขาวนวล เหมือนกับเพชรที่สวมงามแปลกตา หน้าอกนูนๆ ของหญิงสาวที่น่ารักได้ปรากฏต่อหน้าเขา สีชมพูอ่อนน่ารัก ทำให้เขาอยากจะกัดแรงๆ สักหนึ่งที... ลมหายใจหอบห้าวของชายหนุ่ม เหมือนกับเสือล่าเหยื่อกำลังดูดหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ! “อ้า...สบายจัง...เอาอีก...” ตั้งแต่ถูกเขาสัมผัสตรงนั้นทำให้มือและเท้าทั้งสี่ไม่มีแรงและชาเหมือนน้ำที่โหมซัดสาดเข้ามา กระตุ้นให้หนานหย่าซินสั่นเทาไปทั้งตัว ทรมานมากขึ้น ขาเรียวเล็กที่ขาวนวล เกี่ยวเอวของเขา และขยับไปมา มือเล็กอดยื่นมือไปที่กางเกงของเขาอย่างอดใจไม่ไหว พยายามแกะกระดุมของเขาอย่างสั่นระริก แต่ทำอย่างไรก็แกะไม่ได้ เมื่อเห็นท่าทางร้อนใจและทรมานของเธอ ชายหนุ่มจึงยิ้ม ลุกขึ้นและถอดกางเกงออก กางเกงในสีเทา ได้ห่อของของเขาอย่างแน่นหนา... ร่างกายที่มีกำลังได้กดทับตัวหนานหย่าซิน มือใหญ่ที่ซุกซนของชายหนุ่มได้เลื่อนไปตามร่างกายที่โค้งเว้าของหนานหย่าซินตามอำเภอใจ เหมือนกับดีดพิณ และร่างกายของเธอก็คือสายพิณ ทุกการเคลื่อนไหว นำมาซึ่งเสียงร้องครวญครางของเธอ เขาบีบขยำผิวหนังของเธอ ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย พลางร้องเสียงครวญครางออกมา ร่างกายท่อนล่าง ถูไถร่างกายของเขา แล้วจึงคล้องคอของเขาไว้แน่น สองมือโอบเอวของเขาเหมือนกับเถาวัลย์ มือใหญ่ขยับไปที่สวนลึกลับของเธอ ชายหนุ่มหัวเราะอย่างร้ายกาจ ปลายนิ้วค่อยๆ ออกแรง.... “อ๊ะ...เจ็บจัง...” หนานหย่าซินกรีดร้อง ร่างกายเริ่มสั่นไปทั้งตัว “ปล่อย...ปล่อยฉัน...อย่า...อ้า....” เธออยากจะผลักคนที่อยู่บนตัวเธอ แต่สองมือก็ยิ่งอยากจะลูบคลำ แม้แต่เสียงของตัวเองก็พึมพำและเต็มไปด้วยความต้องการ คลื่นที่เร่าร้อนกระทบร่างกายของเธอไม่ขาดสาย...ความเจ็บปวดค่อยๆ หายไป...และถูกยึดและเข้าแทนที่ด้วยเปลวไฟที่กำลังแผดเผาร่างกายของเธออีกครั้ง “ร้อน...ร้อนจังเลย...” หนานหย่าซินเหมือนถูกบีบให้เป็นบ้า มีเพียงผู้ชายคนนี้ มีเพียงสิ่งที่อยู่บนร่างกายของผู้ชายคนนี้ถึงจะเป็นน้ำค้างแสนหวานของเธอ มีเพียงเขาที่สามารถพาเธอออกไปจากความเจ็บปวดที่ยาวนานนี้ได้... ในที่สุด ความเจ็บปวดที่แข็งแกร่งได้กลายเป็นความต้องการที่เร่าร้อน ทำให้เธอไม่อาจควบคุมตัวเองและกอดหลังของหลงเป่ยเฉิน มือเล็กข่วนหลังของเขาจนเห็นเป็นรอยเลือด กระตุ้นความต้องการของเขาที่มีต่อเธอ ปลายนิ้วที่เหมือนกับเวทมนตร์ของชายหนุ่มกำลังหมุนวน กระตุ้นให้ร่างกายเธอสั่นไปทั้งตัว การจูบอย่างทารุณได้รุกล้ำเข้าไปในลิ้นและปากของเธออีกครั้ง ลิ้นที่เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วกระดกเล็กน้อย งัดฟันที่ปิดแน่นของเธอให้เปิดออก เขากอดรัดเธอ ดูดเธออย่างแรง ท่ามกลางความรุนแรงได้แฝงไปด้วยกลิ่นอายของความเย็นชา ร่างกายถูกชายหนุ่มควบคุมอย่างเต็มที่ หนานหย่าซินถูกฤทธิ์ยาโหมกระหน่ำ ทำให้เธอกัดริมฝีปากของเขาด้วยความตื่นเต้น ปากและฟันมีเสียงคำรามออกมาเล็กน้อย จากนั้นจึงมีกลิ่นหอมหวานอบอวลเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว เขาเกือบจะหยุดแค่ครึ่งวินาที และตามมาด้วยการเคลื่อนไหวที่ยิ่งรุนแรง ทำให้หนานหย่าซินหายใจลำบาก ยิ่งรู้สึกถึงความรุนแรง “อ้า...ไม่...อืม...อ้า...ไม่...” ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ปลายนิ้วยิ่งขยับแรงขึ้น ยั่วอารมณ์เธอทุกครั้งที่เข้าออก เต็มไปด้วยแรงกระตุ้น “อ้า...อืม...สบายจัง...อืม...อ้า...” หนานหย่าซินขยับร่างกายไปมาเหมือนกับน้ำทะเลที่ล้นเอ่อ อยากจะเปิดเขื่อนด้วยความร้อนใจ เธอต้องการเขา! มองดูร่างกายท่องล่างขยับไม่หยุด ชายหนุ่มจึงหรี่ตาทั้งสองข้าง นัยน์ตาเย็นชาคู่นั้นปรากฏถึงความปรารถนา จากนั้นจึงแนบตัวลงไป และสอดใส่เธออย่างไร้ความปรานี... “เจ็บ...อย่านะ!”