บทที่ 41 ความฝันที่รุมเร้า2

บทที่ 41 ความฝันที่รุมเร้า2 หลงเป่ยเฉินไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ แต่กลับใช้สายตาที่เย็นชาและคมกริบจ้องตาหลงฉีรุ่ยโดยตรง “พี่กลับมาได้จังหวะพอดีเลยนะ?” หลงฉีรุ่ยยักไหล่ “นายกล้ามากนะ ไม่กลัวพ่อกับแม่จะจับได้เหรอ?” “แม่ใหญ่คงอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นฉากนี้” หลงเป่ยเฉินพูดเสียดสีพลางหัวเราะ ทันใดนั้นจึงห