บทที่67 คุณทำให้ฉันรังเกียจ2

บทที่67 คุณทำให้ฉันรังเกียจ2 หันหลังหลับไป หนานหย่าซินมองหลงเป่ยเฉินอย่างเย็นชา: มีความฟ้องร้อง มีความบ่น มีความเสียใจ ทุกอย่างนี้ในสายตาของหลงเป่ยเฉินกลับกลายเป็นว่า: นายเป็นปีศาจชัดๆ เลย! หลงเป่ยเฉินลุกขึ้นยืนอย่างโกรธเคือง ก้าวเท้าอันโกรธแค้นไปนอนที่บนเตียงราวกับกษัตริย์ที่มั่นหน้า เขาพูดขึ้