บทที่ 92 มีเสน่ห์เย้ายวนใจ1

บทที่ 92 มีเสน่ห์เย้ายวนใจ1 ช่างเป็นอะไรที่เย็นชาไร้กระดูก！คำเดียว หลงเป่ยเฉินก็พังทลายความหมดหวังที่เจ็บปวดของหนานหย่าซินอย่างง่ายดาย ทำให้ดวงตาที่เดิมแล้วเต็มไปด้วยบ่อน้ำกลับมามีความหวาดกลัวอีกครั้ง“หลงเป่ยเฉิน！คุณ！” หนานหย่าซินรู้สึกหายใจลำบาก ที่ต้องเผชิญหน้ากับการคุกคามของหลาเป่ยเฉิน เธ