บทที่ 95 ข้อแลกเปลี่ยน2

บทที่ 95 ข้อแลกเปลี่ยน2 “ครับผม อย่าดื้อน้า！”พูดจบ หลงเป่ยเฉินก็จากไป เผชิญหน้ากับละครพรากจากกัน มีผู้ชมสองคนที่อารมณ์คนละแบบเลย：ถุงโม่เฟยโมโห อยากจะฆ่าหั่นศพอีแรดนี้ที่อยู่ตรงหน้า；แต่หนานหย่าซินกลับยิ้มอ่อน เสมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลงฉีรุ่ยนั่งอยู่ที่ออฟฟิศประธานอย่างมั่นคง ในมือของ