已经是第一章了
ตอนที่ 93
ตะวันเริ่มคล้อยลงทำให้ชายหนุ่มที่ยืนรับแสงตะวันสาดส่องกางแขนอ้าออกก่อนถูกบางอย่างดันเข้าอย่างจังที่หลังจนหน้าเกือบทิ่ม หลวงเสนาชักไม้เท้ากลับมาปักลงที่พื้นหลังเรือนชั้นล่างโดยห่างจากบ่าวที่เดินระเกะระกะรีบทำหน้าที่ของตน แก้วรีบหันกลับมายิ้มแห้งๆ
“ยืนพิรี้พิไรทำอันใดของเอ็งอยู่วะ เอาของที่เตรียมมาใส
已经是最新一章了
加载中
