已经是第一章了
ตอนที่ 33 ฉันกลับมาแล้วไง
“อย่าไป...อากิฮิสะ...”
ร่างที่เพ้อด้วยพิษไข้ร้องเรียกขื่อผมทั้งที่ไม่รู้สึกตัวดี ราวกับกำลังฝัน ผมได้ยินชัดเจนจากเหนือหัวใจของร่างสีขาวที่ผมแนบหน้าลงไป
‘มองอะไรอยู่?’
ยังจำแววตาของตัวเองในอดีตที่มองออกไปหน้าต่างขณะแว่วเสียงเอ่ยถามของพี่ชาย
“เราย้ายออกมาจากโตเกียวแล้ว และตอนนี้อยู่ที่อาร์เมเนีย”
已经是最新一章了
加载中
