บทที่67 คิดจะหนี
บทที่67 คิดจะหนี
และน้ำตาของจิ้งจีก็หยุดไหล แต่ดูจากหน้าเธอยังเห็นคราบน้ำตาอยู่ บ่งบอกได้ชัดว่าเธอเพิ่งจะร้องไห้มา
“แบบนี้สิ ถึงจะเป็นจิ้งจีที่ผมเคยรู้จัก” พูดจบทั้งคู่ก็ยิ้มขึ้นมา
จิ้งจีซาบซึ้งในความจริงใจของหยูจื้อฝานมาก เธอพูดว่า “ขอโทษด้วยนะ แล้วก็ขอบคุณที่คอยอยู่เคียงข้าง ให้กำลังใจฉันเ