Chapter 13

หลังที่เขาทานข้าวเสร็จเรียบร้อยป้าแม่บ้านก็เก็บเอาไปล้างให้แล้วคงจะกลับบ้านไปแล้ว ส่วนตัวเขาก็เดินกลับมาที่ห้องนอนแล้วเอางานมานั่งดูตรงหน้าโซฟา ส่วนยัยเด็กแสบของเขาก็หลับสบายไม่กระดิกตัวเลยคงจะเหนื่อยมากจริงๆ เขาเดินไปนั่งลงข้างๆเตียงมองเธอที่อยู่ในสภาพอิดโรยเหมือนไม่ได้พักมาทั้งคืน \"มัวทำอะไรอยู่ไม่หลับไม่นอนถึงได้สภาพแบบนี้เนี้ย\" เขาค่อยๆเลื่อนมือไปลูบผมเด็กแสบอย่างเบามือปลาวาฬเหมือนจะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือมาจับมือเขาไว้แล้วกอดแขนเขาแน่น \"ปลาวาฬปล่อยมือเฮียเลยนะ\" เขาพยายามดึงมือกลับแต่คนตัวเล็กจับไว้แน่นมากเขายิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะนอนลงข้างๆเธอ \"ตื่นมาล่ะหน้าดู หึ!\" เขามองใบหน้าสวยก่อนจะหลับตาลงตาม ไหนๆก็ไม่ยอมปล่อยงั้นนอนหลับไปเลยแล้วกัน จริงๆแล้วเมื่อคืนเขาก็นอนดึกพอสมควรแต่ใช่ว่าจะไม่ได้นอน สองชั่วโมงผ่านไป.... ปลาวาฬลืมตาตื่นขึ้นช้าๆก่อนจะตาโตอย่างตกใจที่คนที่นอนอยู่ข้างๆเธอคือเฮียภูชายที่เธอรัก \"โอ้ไม่นะ! ตาฉันต้องฟาดไปแน่ๆ ไม่จริงๆ\" เธอหลับตาลงอีกครั้งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นใหม่อีกครั้งและครั้งนี้เธอก็ยังเห็นเขาเช่นเดิม ปลาวาฬยิ้มออกมาอย่างมีความสุขมองไปยังมือของตัวเองที่กอดมือเขาแน่นไม่ยอมปล่อย \"อร๊าย นี่ฉันทำอะไรเนี้ย\" ปลาวาฬรีบดึงมือกลับเพราะกลัวว่าถ้าเขาตื่นมาแล้วเห็นเธอจับมือเขาไว้ไม่ยอมปล่อยเดี๋ยวจะโดนดุอีกและสงสัยว่าเธอจะดึงมือเขาแรงไปหน่อยก็เลยทำให้เขาตื่นทันที \"อ๊ะ!\" \"ตื่นแล้วเหรอ\" ปลาวาฬหน้าแดงก่ำด้วยความเขินก่อนจะพยักหน้าเบาๆ เฮียภูลุกขึ้นเปลี่ยนท่ามานั่งแทนมองเด็กแสบที่ตอนนี้ใบหน้าสดชื่นขึ้นมาบ้างแล้ว \"นอนต่อมั้ยเพิ่งได้นอนแปปเดียวเอง\" \"ไม่แล้วค่ะปลาวาฬนอนอิ่มแล้วเดี๋ยวค่อยกลับไปนอนที่บ้านก็ได้ ขอโทษที่รบกวนนะคะเฮียภูงั้นปลาวาฬกลับก่อนนะ\" หญิงสาวรีบลงจากเตียงทันทีอย่างไม่รอช้า ชายหนุ่มรีบดึงมือเธอไว้ก่อนจะเด็กแสบจะวิ่งออกไปจากห้องของเขาซะก่อน \"เดี๋ยวสิจะรีบกลับไปไหน\" \"เฮียจะได้ไปทำงานไงคะ\" \"ไม่หรอกวันนี้เฮียว่างจะพาเด็กบางคนไปทานไอศกรีมไม่รู้ว่าจะมีใครอยากไปมั้ยน้า :)\" เขาเหลือบสายตามองเธอเล็กน้อยและนั้นทำให้เด็กแสบของเขายิ้มกว้างออกมาก่อนจะยกมือขึ้นอย่างดีใจ \"ปลาวาฬจะไป เย้ๆ ให้ปลาวาฬไปด้วยใช่มั้ยคะ\" เขาเห็นท่าทางดีใจของปลาวาฬก็ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู \"อืม ไปสิ\" \"เย้ๆ งั้นปลาวาฬไปล้างหน้าแปปหนึ่งนะคะ\" หญิงสาวรีบวิ่งแจ้นไปห้องน้ำทันทีอย่างไม่รอช้า ส่วนเขาที่แต่งตัวแล้วก็เดินออกไปรอเธอข้างนอกพร้อมกับหยิบกระเป๋าสตางค์และกุญแจรถพร้อมสำหรับออกไปข้างนอก เสียงรถจอดอยู่หน้าบ้านของเขาไม่รู้ว่าใครมาหาเขาในเวลานี้ เขาเดินออกไปหน้าบ้านก็เจอป๋าธีม และทีมงานคนอื่นๆเดินลงจากรถมา \"อ่าวธีม ทุกคน.. มาได้ยังไงเนี้ย?\" \"สวัสดีครับเฮียภูคือผมจะรบกวนยืมบ้านเฮียถ่ายฉากหน่อยนะพอดีว่ามีเพิ่มฉากเข้ามาเพิ่งคิดได้สดๆเลย ดิวบอกว่าบ้านเฮียเหมาะสุดก็เลยพากันมาที่นี่แหละ\" เขาที่กำลังงงๆก็ถึงกับบางอ้อ แล้วเขาจะพาปลาวาฬไปทานไอศกรีมแพลนก็ล้มอีกแล้วนะสิเพราะที่อยู่หน้าบ้านเขาเนี้ยหลายชีวิตเลยนะถ้าจะทิ้งไปข้างนอกก็จะยังไงๆอยู่ \"อ่าๆงั้นเข้ามาก่อนสิ \" สงสัยต้องได้เรียกแม่บ้านกลับมาแล้วล่ะมั่งเนี้ย กระทันหันแบบไม่บอกล่วงหน้าไปอีก เห้ออออออ ทุกคนเดิมตามผมมาข้างในบ้านพร้อมกับอุปกรณ์ถ่ายทำ \"ภูคะ ดิวขอโทษนะที่เสนอให้ใช้บ้านของภูนะ\" \"อ่อ ไม่เป็นอะไรเลยได้อยู่แล้ว\" เขาเอ่ยยิ้มๆไอ้ธีมก็คือน้องคนหนึ่งไอ้ธัญก็คือเพื่อนผมไงคือสนิทกันอยู่แล้วมันจะทำยังไงก็ได้ทั้งนั้นแหละผมโอเคอยู่แล้ว \"ดีจังเลยวันนี้ภูอยู่บ้านด้วยอ่ะไม่ทำงานเหรอ\" \"ใช่ วันนี้หยุดพักนะ\" เขาเอ่ยยิ้มก่อนจะจัดที่นั่งให้ทีมงานทั้งหลายนั่งเตรียมประชุมกันก่อน \"เฮียปลาวาฬพร้อมแล้ว อ๊ะ!!\" ทุกคนตาโตที่เห็นปลาวาฬเดินออกมาจากห้องนอนของผมโดยเฉพาะดิวกับไอ้ธีมที่ตอนนี้อ้าปากค้างไปเรียบร้อยแล้ว \"เห้ย! ปลาวาฬออกมาจากห้องเฮียภูได้ยังไง\" \"ทำไมจะออกมาไม่ได้คะป๋าธีม ก็ปลาวาฬนอนที่นี่เพิ่งตื่น ^///^\" \"ห๊ะ!! นอนที่นี่เหรอ?\" \"ใช่ค่ะ ^///^\" ปลาวาฬเอ่ยยิ้มๆก่อนจะหันมามองหน้าเขา ส่วนเขานั้นก็เถียงไม่ออกคือนอนที่นี่จริงๆไงแต่เพิ่งมานอนตอนเช้ามั้ยไม่ใช่นอนตั้งแต่เมื่อคืนคือคำพูดของยัยเด็กแสบมันกำกวมมากใครได้ยินคงคิดว่านอนด้วยกัน แต่ก็นอนด้วยกันจริงๆ -_- \"คืองี้..\" เขากำลังจะอธิบายแต่ยัยเด็กอาบพูดตัดบทขึ้นมาซะก่อน \"เฮียภูขางั้นปลาวาฬก็ไม่ได้กินไอศกรีมแล้วสิมีคนมาเต็มบ้านแบบนี้อ่ะ\" ปลาวาฬเดินมากอดแขนเขาแน่นเหลือบสายตามองดาราที่ชื่อดิวเล็กน้อย เธอหวงเฮียภูของเธอมากโดยเฉพาะกับผู้หญิงทุกคนเธอไม่ชอบเลย \"ค่อยไปได้มั้ยวันนี้เขาอยากจะยืมบ้านถ่ายละครนะ ปลาวาฬทำอะไรให้พวกเขาทานดีมั้ย\" เฮียภูหันไปมองหน้าเธอยิ้มๆ ปลาวาฬหันไปมองป๋าธีมเขาอมยิ้มมองสองคนไม่พูดอะไร ดูๆไปสองคนนี้ก็เหมาะสมกันดีเขาคิดอย่างนั้น \"ป๋าธีมทานข้าวมายังคะเดี๋ยวตอนกลางวันปลาวาฬทำอาหารให้ทาน ^///^\" \"ดีเลยงั้นป๋าฝากท้องไว้ที่นี่นะ\" \"ได้เลยค่ะงั้นปลาวาฬไปเตรียมของก่อนดีกว่า เฮียภูขาปลาวาฬไปอยู่ในครัวนะ\" \"อืม ทำเยอะๆเลยนะ อ่ะนี่โทรศัพท์ของเฮียปลาวาฬเอาไปโทรเรียกแม่บ้านมาช่วยสิ\" ปลาวาฬส่ายหน้ายิ้มๆ \"ไม่ค่ะให้ป้าเขาพักผ่อนเถอะปลาวาฬทำเองได้\" \"ตามใจถ้าไม่ไหวบอกเฮียนะเดี๋ยวเรียกแม่บ้านให้มาช่วย\" ปลาวาฬซบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างออดอ้อนก่อนจะปล่อยมือเขาแล้วเดินไปที่ห้องครัว ส่วนเขามองตามเด็กแสบจนเธอลับสายตาก่อนจะหันไปมองป๋าธีมและดิวที่มองเขาอยู่เช่นกัน \"ตามสบายเลยนะจะเอาอะไรเพิ่มก็บอกได้\" \"นี่เฮียภูกับปลาวาฬคบกันแล้วเหรอ?\" \"จะบ้าหรือไงไอ้ธีม นั้นน้องนะเว้ย!\" \"น้องตรงไหนมองยังไงก็เหมือนสามีภรรยากัน :)\" \"ไอ้ธีม!! อะ.. ไอ้...\" \"ฮ่าๆๆๆ จริงๆสองคนเหมาะกันดีนะ :)\" ไอ้ธีมเอ่ยขึ้นยิ้มๆก่อนจะเดินออกไปทันที ส่วนเขาพูดไม่ออกทำได้เพียงแค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเด็กแสบเลยที่พูดให้คนอื่นเข้าใจผิดกันไปหมด \"ตามสบายนะดิวเดี๋ยวเรามา\" เขายิ้มให้ดิวก่อนจะเดินตรงไปยังห้องครัว ไปดูเด็กแสบดีกว่าว่าวันนี้จะทำเมนูอะไรอยู่ข้างนอกก็ช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก จริงมั้ย :)