ตอนที่ 4 ดูว่าเธอจะวิ่งไปทางไหน

ตอนที่ 4 ดูว่าเธอจะวิ่งไปทางไหน เข้าไปในห้องพัก แวะแรกที่มู่จิ่งเหยียนเห็นคือเพื่อนร่วมห้องเหลิ่งเชี่ยนเชี่ยน อีกฝ่ายทักทายทันทีเมื่อเขาเห็นเธอ “อีนังหนู เมื่อคืนคุณไปไหน แม่กังวลเป็นห่วงมากรู้ไหม” เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยน มู่จิ่งเหยียนเข้ามา Aต้า ครั้งแรกก็รู้จักกับเพื่อนรักคนนี้แล้ว นิสัยค่อนข้างไม่ละเอียดอ่อน เป็นผู้หญิงที่มีความกล้าหาญเหมือนผู้ชายมีหน้าตาที่สวย เป็นคนสวยตามมาตรฐาน เธอดูแลเธออย่างดีในมหาวิทยาลัย \"เมื่อคืนมีธุระนิดหน่อย กลับไปบ้านมา” มู่จิ่งเหยียนยิ้ม ไม่อยากให้เหลิ่งเชี่ยเชี่ยนกังวลมากเกินไป “เหยียนเหยียน ถ้ารู้สึกไม่สบายใจก็ร้องออกมาสิ เธอกลับบ้านน้องสาวรังแกเธอไหม ไอ้ส้งเสี้ยนมันเป็นคนสารเลวโดยแท้ ซูม่อก็ไม่ใช่คนดีอะไร เลวทรามมาก ให้แม่ไปจัดการพวกมันดีไหม” เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยนกังวลว่าเพื่อนรักจะมีความทุกข์ในใจ จึงคอยสังเกตสีหน้าของมู่จิ่งเหยียน “สบายใจได้ เธอบอกว่ามันเป็นขยะ อย่าให้ขยะพวกนั้นมาเปื้อนมือเลย” มุ่จิ่งเหยียนยิ้มแล้วพูด ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับส้งเสี้ยนเลย เพียงแค่ตอนที่จำอะไรไม่ได้รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ก็ไม่เลว เพราะความอ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตนถึงได้คบกัน แต่นึกไม่ถึงมู่จิ่งเหยียนจะถูกผู้ชายหลอกถึงสองครั้ง คิดๆแล้วก็ตลกดี มองดูสีหน้าของมู่จิ่งเหยียนเหมือนมีอะไรในใจจริงๆ เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยนจึงไม่คลายกังวล “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เธอจำไว้นะ ผู้ชายอย่างนั้นไม่มีค่าพอ ถ้าเขากล้ามาวุ่นวายกับเธออีก บอกฉันนะ แม่จะจัดให้อย่างหนักเลย เฮ่ย ให้เขารังแกเธอ ผู้ชายเลวไร้ยางอาย” “ตกลง ฉันจะจำไว้” มู่จิ่งเหยียนหัวเราะแล้วกล่าว หยิบเสื้อที่จะเปลี่ยนเข้าห้องน้ำไป สามวันต่อมา เป็นพิธีหมั้นระหว่างคุณหนูตระกูลซู ซูม่อกับคุณชายใหญ่ตระกูลส้ง ส้งเสี้ยน เพราะทั้งคู่ถือว่าเป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาใน เมืองb ดังนั้นพิธีหมั้นจึงถูกจัดขึ้นในโรงแรมหาวเยว่ที่หรูหราที่สุดในเมือง มู่จิ่งเหยียนยืนอยู่หน้าโรงแรมหาวเย่ว ในหัวมีฉากพัวพันกับชายคนนั้นในคืนนั้น ดวงตาสีหน้ายิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา เธอมู่จิ่งเหยียนเป็นคนมีแค้นก็แก้แค้นเสมอ มีบุญคุณต้องทดแทน ซูม่อกล้าที่จะวางยาเธอ ดังนั้นงานหมั้นในวันนี้เธอมู่จิ่งเหยียนจะไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปได้ง่ายๆแน่นอน ละครที่ดียังมาไม่ถึง ปากแดงเร้าใจ ใบหน้าที่เยือกเย็นและละเอียดอ่อนมีเสน่ห์ทำให้คนหลงใหล ใสบริสุทธิ์และมีเสน่ห์ น่าสนใจ มู่จิ่งเหยียนในวันนี้ไม่เหมือนที่ผ่านมา ชุดเกาะอกสีดำแสดงรูปร่างที่สวยงามของเธอ ผิวบอบบางเป็นสีขาวโปร่งแดง ความมันวาวดุจคริสตัล สวมใส่ส้นสูงสูงแปดเซ็น ยิ่งทำให้รูปร่างที่สูงเพรียวบางของเธอสูงขึ้นอีก คิ้วที่สวย ในความเย็นชามีความสง่างาม เสมือนว่าเป็นสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์ มีพลังรอบตัวที่น่ากลัว มู่จิ่งเหยียนเดินเข้าโรงแรม ทันใดนั้นดึงดูดความสนใจของทุกคน เป็นจุดสนใจของทุกคนในงาน แม้แต่ซูม่อผู้ซึ่งยืนเคียงข้างกับส้งเสี้ยนก็เทียบไม่ได้เลยทันที “เหยียนหยียน คุณมาแล้วหรือ” ส้งเสี้ยนหันมาด้วยความตะลึง ดวงตาที่อบอุ่นทักทายมู่จิ่งเหยียนด้วยรอยยิ้ม เห็นสายตาตะลึงของส้งเสี้ยน สีหน้าซูม่อดูไม่ดีเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นมู่จิ่งเหยียนยืนอยู่ข้างหน้าเธอ ดูดีเหมือนราชินีที่เยื่อหยิ่ง ดูสูงส่ง ดึงดูดสายตาของทุกคนได้ในทันที ในใจยิ่งโกรธ ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวนี้กลายเป็นคนสวยขนาดนี้ตั้งเมื่อไหร่ ที่ผ่านมาอยู่บ้านยังถูกเธอรังแกอยู่เลย แต่วันนี้ดูเหมือนเป็นอีกคนเลย หรือเป็นเพราะว่าถูกผู้ชายคนนั้นทำลาย คิดถึงจุดนี้ ดวงตาของซูม่อเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยและดูถูก ฮึ ผู้หญิงที่ถูกผู้ชายจับไปทำลายยังมีหน้ามาโอ้อวดแสนยานุภาพ ช่างไม่รู้จักประมาณตัวเองจริงๆ อาศัยใบหน้าซึ่งสูญเสียพรหมจารีของเธอในตอนนี้คิดว่าจะทำให้พี่เสี้ยนสนใจเธออีกหรือ ฝันไปเถอะ ต่อหน้าผู้คน ซูม่อยังคงรักษาภาพลักษณ์สุภาพสตรีที่อ่อนโยน มองไปที่มู่จิ่งเหยียนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “โอ้ ที่แท้ก็เป็นพี่สาวนี่เอง ฉันดีใจมากที่พี่มา ฉันคิดว่าพี่ไม่สามารถมาได้เสียอีก แสดงละคร แววตาที่ถากถางบางอย่างปรากฏในดวงตาที่เยือกเย็นของมู่จิ่งเหยียน รอยยิ้มที่น่าหลงปรากฏบนใบหน้าที่เย็นชา “น้องสาวล้อเล่นใช่ไหม งานหมั้นของน้องพี่ต้องมาแน่นอน นี่คือของขวัญงานหมั้นสำหรับพวกเธอ” พูดแล้วมู่จิ่งเหยียนก็มอบกล่องของขวัญให้กับซูม่อ ดวงตาที่เย็นยะเยือกมีแสงแปลกๆ แค่รอให้ซูม่อก้าวออกมาข้างหน้าแล้วรับกล่องของขวัญ ซูม่อยิ้มและรับกล่องของขวัญในมือของเธิอ ดวงตาเต็มไปด้วยความดูถูก ฮึ ก็แค่มีผู้ชายเลี้ยง คงคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงแล้วสิ ไร้ยางอายจริงๆ พูดและมอบกล่องของขวัญให้กับหญิงสาวที่ทำงานเป็นพิธีการที่อยู่ข้างหลัง “น้องมาก็ดีแล้ว ไม่เห็นต้องเอาของขวัญมาด้วยเลย เชิญข้างในดีกว่า คุณพ่อ คุณแม่อยู่ด้านใน” ดวงตาที่ยิ้มแย้มของมู่จิ่งเหยียนก็มองข้างมือของซูม่อไป รอยยิ้มลึกเข้าในดวงตา ซูม่อนะซูม่อ ของขวัญชิ้นใหญ่ในวันนี้ ฉันคิดว่าเธอคงจะจำมันไปตลอด หวังว่าคุณจะสนุกกับมัน มู่จิ่งเหยียนลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปข้างใน ดวงตาที่เยือกเย็นและน่าสนใจเต็มไปด้วยการรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ ที่มุมของชั้นแรกของโรงแรม มีสายตาลึกลับอยู่กับเธอตั้งแต่มู่จิ่งเหยียนเดินเข้ามาในโรงแรมแล้ว ผ่านดวงตาที่อันตราย ยังมีรอยยิ้มที่เยือกเย็น สัญชาตญาณของมู่จิ่งเหยียนรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่อันตรายด้านหลัง ทันใดนั้นก็หันกลับมาแต่ไม่เห็นเจ้าของสายตาอันตรายนั้น ขมวดคิ้ว หันมาแล้วเดินไปข้างหน้า “ช่างเป็นผู้หญิงที่รอบคอบจริงๆ ไม่ได้คิดว่าจะได้พบกันอีก” เดิมทีลงมาชั้นล่างเพื่อร่วมงานหมั้น กะว่างานเริ่มแล้วค่อยเข้าไป ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับผู้หญิงที่น่าสนใจคนนี้ นึกถึงความปีติยินดีในคืนนั้น หรงโม่ ดวงตาของหรงโม่มีความครอบงำเผด็จการ สามสิบปีที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงเลย เกลียดและไม่ชอบผู้หญิง เขาเป็นคนรักความสะอาดและรักตัวเองมาก จึงไม่อยากให้เป็นข้อยกเว้นสำหรับผู้หญิงคนนี้ นับตั้งแต่เปิดความรู้สึกนั้น ที่ผ่านมาเขาเคยรู้สึกเฉยเมย แต่กลับมีความรู้สึกคิดถึงปีศาจตัวน้อยนี้ คราวนี้ดูสิว่าเธอจะหนีไปทางไหนอีก เดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง นายท่านซู คุณนายซูกำลังต้อนรับแขกอย่างความกระตือรือร้น เมื่อเห็นมู่จิ่งเหยียนเข้ามา ใบหน้าของคุณนายซูก็เศร้าลงทันที นายท่านซูมองมู่จิ่งหยียนใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แววตาแดงๆมาลอยเหนือร่างที่น่าภาคภูมิใจของมู่จิ่งเหยียน ดวงตาลอยขึ้นสัมผัสความโลภ มู่จิ่งเหยียนดวงตาเริ่มเย็นลง เดินเข้าหานายท่านซูและคุณนายซูอย่างเยาะเย้ย ถึงแม้เริ่มแรกนายท่านซูจะช่วยตัวเองเพราะความไม่บริสุทธิ์ใจ ต่อมาฉันเข้าห้องของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีกและต้องการประพฤติตัวไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามก็ต้องขอบคุณเขาเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะจิตใจที่ไม่บริสุทธิ์ของเขา มู่จิ่งเหยียนในวันนี้คงจะตายอยู่ในถิ่นทุรกันดารแล้ว