已经是第一章了
ตอนที่ 97 เรามีลูกสักคนเถอะ
ตอนที่ 97 เรามีลูกสักคนเถอะ
“ฉันไม่เป็นอะไร แต่หรงโม่บังกระสุนให้ฉันจนได้แผลที่แขน” มู่จิ่งเหยียนพูดเสียงนิ่ง
“อ่อ” โอหยางเส้าชิงพูดตอบ เมื่อได้ยินมู่จิ่งเหยียนบอกว่าไม่เป็นอะไร ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ในใจก็แอบรู้สึกยิบๆ ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะบังกระสุนให้เธอบ้าง
ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง จากนั
已经是最新一章了
加载中
