ตอนที่14 อย่าให้เหม่ยต้องร้าย

ตอนที่ 14 ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ ในตอนเย็น บนโต๊ะอาหาร ฉันมองไปทางเเม่ผัวที่เอาเเต่นั่งทานข้าวเงียบไม่พูดไม่จา มีเเต่ป๊าเขาที่คอยซักถาม ป๊าโฬม: \" หนูเหม่ย ป๊าว่าอีก 2 เดือนจะไปขอหนูให้ไอ้โฬมมัน เตรียมตัวไว้นะ \" ฉัน: \" อะ อะไรนะคะ ตะเเต่ว่า \" ฉันรีบท้วงตกใจทันทีกับสิ่งที่ป๊าพูด เเต่ก็ต้องโดนขัด โฬม: \" จะเเต่อะไรละเหม่ย \" ป๊าโฬม: \" เอาน่า หนูเหม่ยไอ้โฬมมันไม่กล้านอกใจหนูหรอก ถ้ามันทำหนูเสียใจมาบอกป๊านี้ \" ฉัน: \" ขอเวลาเตรียมความตัวอีกสัก 1 ปีไม่ได้หรอคะ เหม่ยว่ามันเร็วเกินไป \" เเม่ผัว: \" หึ ทำมาเป็นเล่นตัว ที่จริงอยากจับลูกฉันทำผัวเเทบตาย \" เเม่ผัวปลายตามองฉันอย่างเหยียดๆ หลังจากนั่งเงียบมานาน ฉัน: \" หืมเเม่ผัวก็!! รู้ดีไปซะทุกเรื่องเลยนะคะ เคยใช้เเผนเดียวกันหรอ \" ฉันเลิกคิ้วถามพร้อมยิ้มอย่างเเสนดี เเม่ผัว: \" นี่เเก!! มารยาทเเบบนี้หรอตาโฬม คนที่จะเอามาทำเมีย หึ!! ตํ่าสิ้นดี \" โฬม: \" ผมว่าร้ายต่อหน้า ก็ดีกว่าร้ายลับหลังนะครับม๊า \" เเม่ผัว: \" นี่ลูกชอบของจากซ่องหรอ ม๊าอุตส่าห์หาของดีๆให้ \" ป๊าโฬม: \" คุณพราย!! เราคุยกันไว้ว่าไง ตามใจลูก \" เเม่ผัว: \" หึ!! เชิญเเต่งกันตามสบายค่ะ วันไหนรู้ว่ายัยนี้หลอกเอาเงิน อย่ามาง้อหนูมะนาวเเล้วกัน \" ฉัน: \" บ้านฉันรวยกว่านี้อีกค่ะ \" เเหม๋กล้ามาดูถูกว่าจับผู้ชายกิน เดี๋ยวนางเหม่ยจะใส่ไปไม่ยั้งเลย เเม่ผัว: \" หึ!! ขูดผู้ชายมาเยอะสินะถึงรวย \" เอ๊ะ!! ถ้าไม่คิดว่าเป็นเเม่ผัว บวกกับอายุนางเยอะกว่าเเล้วนะ ฉันตบไปเเล้วเด้อ ตัดมาตอนเช้า วันนี้โฬมไปทำงานเเต่เช้า ซึ่งฉันไม่มีเรียนว่าจะไปเดินห้างเล่นกับอิพวกชะนีน้อย เเต่โฬมก็กลับบอกว่า \" ให้อยู่บ้านทำตัวน่ารักๆ เป็นสะใภ้ดีๆให้ม๊าเห็น \" เหอะ!! เเค่คิดฉันก็อยากจะบ้าตาย ฉันนั่งกอดอกปลายตามองบน ก่อนจะเดินมาหานํ้ากินในครัว กฺ็ได้ยินเสียงเล็กๆเเหลมๆ ดังตามหลังมา \" อุ้ย!! คุณเเม่ข๋า ทำไมเเถวนี้มันเหม็นจังเลยคะ \" \" นี้เธอ ภารกิจเเย่งผัวชาวบ้านถึงไหนเเล้วล่ะ อิเมียน้อย555 \" \" โธ่!! หนูมะนาวน่าสงสารจังโดนกระหรี่เเย่งผัว \" \" อ้ะ!! ฮ่าๆ เเหม๋คุณเเม่ข๋า เเรงเหมือนกันนะคะเนี่ย \" ฉันปิดฝาขวดนํ้าเเล้วมองบนให้กับความตอเเหล ก่อนจะหลังไปมองเเม่นาง 2 คนที่ยืนยกยิ้มหัวเราะอยู่ อย่างมั่นใจในความสวย ฉัน: \" สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น!! \" ฉันเปิดฝาขวดนํ้าอีกครั้ง พร้อมกับเทนํ้าลงพื้น เเม่ผัว: \" อร๊ายนี่เเก!! ตบมันเลยค่ะ หนูมะนาว \" มะนาว: \" หึ!! เดี๋ยวมึงเจอกูอีร่าน \" มันพูดจบก็เดินถกเท้า ง้างมือขึ้นมาจะตบฉัน หึ! เอาสิ เพี๊ยะ เพี๊ยะ~ ฉันรีบง้างเเขนกำหมัดเเน่นตบใส่หน้ามันหนักๆเต็มเเรงทันที ซ้ายขวา มะนาว: \" อ๊ะ!! กรี๊ดดอีเหม่ยมึงตบกูหรอ \" ฉัน: \" หึ!! เออกูไม่ยอมให้กระหรี่อย่างมึงได้ตบกูก่อนหรอก อิมะนาวเน่า!! \" มะนาว: \" กรี๊ดด เเก!! \" เพี๊ยะ~ หน้าฉันหันไปตามเเรงเมื่อมันรีบเข้ามาตบจนเเก้มข้างซ้ายหันชา ฉันกุมเเก้มที่โดนตบไว้ หันหน้ามามองมันตาขวางก่อนจะ ปึก!! ถืบเข้ามันจนเต็มตีน ล้มลงกุมท้องไว้ ฉันหันไปมองมีดที่เสียบไว้อยู่ ก่อนจะดึงขึ้นมา พร้อมกระชากผมมันขึ้นมา มะนาว: \" อร๊าย!! กรี๊ดดคุณเเม่คะ มะมีด \" เสียงร้องอย่างหวาดระเเวงดังขึ้น ตามองมาทางปลายมีดที่ฉันถือจ่อไว้ เเม่ผัว: \" นะ นี่!! เเกอย่าทำอะไรหนูมะนาวนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ \" ฉัน: \" หึ!! ค่ะ คุณเเม่ผัวไม่ต้องยุ่งนะคะ เเค่ชมเมียหลวงจัดการอีเมียน้อยร่านคว..คนนี้เฉยๆก็พอ \" ฉันเเซะยิ้มขึ้น ก่อนจะดึงผมอันยุ่งเหยิงมันมาใช้มีดคมๆปาดตัด อย่างไม่เป็นศิลปะ นํ้าก๊อกก็ถูกเปิดใส่อ่างล้างจาน บีบนํ้ายาล้างจานใส่ มือก็จับผมนางเส้นที่เหลือไว้เเน่น หันไปทางเเม่ผัวก็ยืนตัวสั่นซืดมองอยู่ห่างๆ คงจะให้กำลังใจฉันอยู่ล่ะสิ มะนาว: \" ฮือ!! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ฮึก! อิเมียน้อย \" มันพยายามดิ้นเเต่เสียใจอิเหม่ยคนนี้ไม่ยอมคน ฉัน: \" หึ! กูอยู่ดีๆของกู มึงอยากมารนหาที่เอง กูว่ากูใจเย็นเเล้วนะ \" มะนาว: \" ฮึก ฮืออ \" มันหันมองไปทางเเม่ผัวที่ไม่รู้ว่ากำลังกดโทรหาใคร เเต่ฉันไม่สนใจหันมาจัดการอิหญิงร่านคนนี้ก่อน ฉัน: \" เอ๊ะ!! เเค่นํ้ายาล้างจานคงจะดับความคาวที่เเสนร่านในตัวมึงไม่ได้ งั้นเเถมซอสพริกเเล้วกันนะ \" ฉันเปิดฝาซอสพริกด้วยมือเดียวก่อนจะเทใส่อ่างล้างจานไป พร้อมหยิบขวดซอสเครื่องปรุ่งต่างๆ พริกป่น นํ้าส้มสายชู นํ้ามันพืชเเละนํ้ามันหอยมาเทรวมมิตรกัน ก่อนที่จะกดหัวนางลงไป เเล้วดึงขึ้นมาคราบนํ้าปรุงที่ฉันเทก็เลอะเปื้อนผมใบหน้าของเราอย่างไม่น่ามอง ฉัน: \" หึ!! อิเมียน้อย เป็นไงล่ะมึงเเซ่บไหม \" มะนาว: \" ฮือ กรี๊ดดอีกระหรี่ อีสก๊อย!! \" ฉัน: \" เออ!! กูนี่เเหละเเม่ของสก๊อยทุกสถาบัน \" ฉันพูดจบก็จับนางกดหัวลงอีกครั้งทันที Talk โฬม ครืดด ครืดด~ ผมนั่งเซ็นเอกสารอยู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ปรากฏว่าเป็นม๊าที่โทรมา ผม: \" ว่าไงครับ ม๊า \" ม๊า: \" ตาโฬม! ลูกรีบกลับมาดูอิเมียตัวดีของลูกเดี๋ยวนี้นะ \" ผม: \" ฮ้ะ!! เหม่ยเป็นอะไรครับม๊า \" อะไรกัน เหม่ยก่อเรื่องอะไรอีกเนี่ย ม๊า: \" หึ มาดูเองก็เเล้วกัน \" ตู๊ดดๆ ม๊ารีบตัดสายไปทันที ใจผมก็เริ่มไม่อยู่นิ่งรีบเก็บเอกสาร มุ่งตรงกลับบ้านทันที \" กรี๊ดด ฮือ เหม่ยลี่ฉันขอโทษ ฉันยอมเเล้ว \" \" อุ้ย!! ฮ่าๆ กราบตีนกูก่อนสิ ว๊าย เเม่ผัวดูสิคะดูนางลูกสะใภ้เเสนดี ก้มกราบตีนกระหรี่อย่างเหม่ยอยู่ ฮ่าฮ่าๆ \" \" นะหนูมะนาว ลุกขึ้นตบมันสิลูกไปกราบตีนมันทำไม \" เสียงดังเล็ดออกออกมาจากในห้องครัว ผมจึงรีบวิ่งไปก็เห็นอิเมียตัวดี ยืนกอดอกยกยิ้มขึ้น เมื่อมะนาวก้มลงกราบเเทบเท้า ใบหน้ารวมเนื้อตัวก็เลอะเทอะจนเหม็นอับเเทบจะอ้วก ผม: \" ....... \" มะนาว: \" ฮึก!! พี่โฬมข๋าอิเมียน้อยมันทำร้ายมะนาว พี่โฬมต้องเลิกยุ่งกับมันนะคะ \" เธอรีบคลานคุกเข่ามากอดขาผม อิเมียมันยิ้มอย่างสวยๆ พร้อมกับเลิกคิ้วให้ผม เหม่ยลี่: \" อิง่าว!! ถ้าไม่อยากโดนตบอีก ก็เลิกยุ่งกับผัวกูนะ \" เธอพูดจบก็สบัดผมเเล้วเดินออกไป มะนาว: \" ฮึก...... \" ผมก้มมองมะนาวที่เนื้อตัวมอมเเมม ใบหน้าก็มีคราบเลือดตรงมุมปาก ก่อนจะเงยหน้ามองม๊า เเละให้ลูกน้องเอามะนาวไปส่งบ้าน ม๊า: \" ตาโฬม ม๊ามีเรื่องจะคุยด้วย \"