ตอนที่7 ฝากใจ#7

#7 หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ที่ผมโดนไอ้เพื่อนเลวกายมันแกล้งให้ขายขี้หน้าที่ลานเกียร์ น้องตังเมเขาก็กลับมาคุยกับผมเหมือนเดิมแล้วครับ เราสนิทกันมากขึ้น คุยกันบ่อยขึ้น เพียงแต่น้องไม่ได้โพสต์มุกเสี่ยวๆในเฟสเพื่อหยอดผมเหมือนเดิมแล้วถ้าอยากบอกผม น้องก็จะบอกในไลน์ส่วนตัวซะมากกว่าและไอ้กลุ่ม ตามหาพี่คนนั้นของตังเม ก็หยุดภารกิจตามหาได้สักพักแล้ว ก็ดีครับ ผมก็ไม่ค่อยชอบเหมือนกันเวลาเห็นน้องโดนแซวหน้าเฟสบุ๊คผมไม่ได้เขินนะครับ เพียงแค่รู้สึกว่าเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ใครรู้หรอก เรื่องแบบนี้เรารู้อยู่แก่ใจเราก็พอ แม้ว่าเราจะยังไม่รู้ว่าสถานะเราตอนนี้คืออะไรแต่แค่เรามีความสุข ก็น่าจะพอละสัปดาห์หน้า วิศวะต้องมีออกค่ายอาสาต่างจังหวัด 3วัน2คืน เห็นน้องบอกว่าไปจังหวัดแถวภาคอีสานน้องก็ชวนอยู่เหมือนกันนะ แต่เผอิญว่าผมติดงานน่ะ ไปด้วยไม่ได้แต่ก็อยากไปเหมือนกันนะ ไปกับน้อง น่าจะสนุกวันนี้ไอ้กายมันชวนผมไปเล่นเกมส์ห้องมันเหมือนเดิม ว่าประชันเกมส์กันสักหน่อย ซึ่งผมก็ตอบตกลงมันไปแล้วแหละ แต่ต้องชวนไอ้ขุนแผนกับไอ้ทะเลด้วย จะได้ครบแก็งค์แก็งค์หล่อ พ่อทุกสถาบันพี่เพชร:“พวกมึง เลิกเรียนเจอกันห้องไอ้กายนะ เดี๋ยวกูไปรอ”Talay:“ โอเคเพื่อน เดี๋ยวเจอกัน กูมีเรื่องจะให้พวกมึงช่วยสักหน่อย” Sky ที่แปลว่าท้องฟ้า:“ เรื่องไรวะเล ” ขุนแผน ฟ้าสะเทือน:“ กูรู้เว้ย แต่กูไม่บอกหรอก 555 ” “ เดี๋ยวกูตามไปนะ เตรียมกับข้าวรอด้วย กูหิวมากเลยเนี่ย ” Sky ที่แปลว่าท้องฟ้า:“ ทำไมไอ้แผนรู้ แล้วกูไม่รู้เฮ้ย จะเล่าไม่เล่า รอฟังอยู่”ต่อมอยากรู้อยากเห็นของไอ้กายมันทำงานอีกแล้ว ช่วงนี้ต่อมมันทำงานหนักมาก อยากรู้เรื่องคนอื่นไปซะหมด เห็นมันหล่อๆแบบนี้นะ ขี้เสือกที่1เลย และถ้ามันอยากรู้อะไรนะ มันจะสืบจนรู้ให้ได้สืบเก่งกว่าผู้หญิงอีกนะ บอกเลยTalay:“ เดี๋ยวเจอกันค่อยเล่านะ แค่นี้ก่อน อาจารย์มองกูตาเขียวปั๊ดละ ” ก็ตามนั้นแหละครับ ไม่เซ้าซี้ให้มากความ พอไอ้เลมันเรียนเสร็จ มันก็จะมาเล่าให้พวกผมฟังเองแหละไอ้นี่มันไม่มีความลับกับใครหรอกหรือจะพูดง่ายๆก็คือ ไอ้เลแม่งเก็บความลับไม่อยู่นั่นเองส่วนไอ้ที่ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่น แต่เรื่องตัวเองไม่ยอมบอกใครนะเหรอ ผมให้พวกคุณทายละกัน จะใครซะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่ไอ้กาย ไอ้นี่มันมีฉายาด้วยนะ “ กายรู้ โลกรู้ ” อะไรๆที่อยากให้โลกรับรู้ บอกมันแค่คนเดียวพอ เดี๋ยวมันทำหน้าที่กระจายข่าวเองแต่ถ้าไม่อยากให้โลกรับรู้ ห้ามเอามาเล่าให้มันฟังเด็ดขาด ผมเตือนคุณๆแล้วนะ“พวกมึงรู้จักน้องลูกปลา วิศวะปี3ไหมวะ” ไอ้ทะเลมันเกริ่นถามพวกผมผมกับไอ้กายพยักหน้า รู้จักดีเลยแหละ เพราะนั่นคือเพื่อนในกลุ่มของน้องตังเมเขา รู้สึกกลุ่มนี้จะมีผู้หญิง4คนมั้ง มีน้องตังเม น้องกี้ น้องนุ่น และน้องลูกปลา แต่ละคนมีสไตล์ของตัวเองถ้าห้าวสุด ก็ต้องยกให้ตังเมเขาแหละ ห้าวสุดๆแล้ว (แต่จริงๆสาวๆวิศวะก็ห้าวกันทุกคน)ถ้าสวยสุดในกลุ่ม วัดจากสายตาผมก็คงเป็นน้องนุ่นแหละ ตัวเล็ก สเปคผม หน้าตาจะออกหวานๆหน่อยมองไม่เบื่อ เหมือนดาราที่ชื่อวรนุช ยังไงยังงั้นปากจัดที่สุด คงเป็นน้องกี้มั้ง เห็นด่าเพื่อนๆผู้ชายในกลุ่มไฟแลบเลยไม่ซ้ำคำด้วย ไม่รู้ไปสรรหาคำด่ามาจากไหน แต่คนนี้หน้าคมสวยนะ สวยไปคนละแบบ คิ้วหนา ตาโตส่วนน้องลูกปลาน่ะเหรอ เรียบร้อยที่สุด เหมือนน้องเล็กในกลุ่มเลย หน่อมแน้มสุดๆ พูดน้อยด้วย เพื่อนๆในกลุ่มโดยเฉพาะผู้ชาย3คนนั้น หวงและห่วงลูกปลามากเพราะในกลุ่มลูกปลาเหมือนผู้หญิงสุดละ น่าดูแล ประคบประหงม“ มึงถามถึงน้องเขาทำไมวะเล มึงชอบเหรอ? ” ขุนแผนถามเพื่อนต่างคณะ พลางเหลือบมองแกมจับผิด“ วันก่อนกูเจอน้องเขารอรถหน้ามอ.เว้ย แล้วแบบน้องเขาช่วยเหลือคนแก่ที่นั่งขอทานอยู่ตรงป้ายรถเมล์แล้วแบบว่า มันประทับใจมากเลย ” “ กูเห็นแล้วต้องหันกลับไปมองอีกรอบว่ะ กูคิดว่ากูคงชอบน้องเขาไปแล้ว แบบรักแรกพบเลยว่ะมึง ” เจ้าชู้ตัวพ่อแบบมึง ยังจะกล้าพูดว่ารักอีกเหรอว่ะ ไอ้กายมันขัดคอเพื่อนครับ ทำเหมือนตัวมันรักเดียวใจเดียวไปได้ ถ้าทะเลมันตัวพ่อ ไอ้กายก็พ่อปลาไหลดีๆนี่เอง“ กูว่าจะจีบน้องเขา ” “ ถ้ามึง 2 คนรู้จัก ก็ไปขอเบอร์น้องลูกปลาให้กูหน่อยสิวะ ” ทะเลพูดยาวเหยียด ไม่เคยเห็นมันจะพร่ำเพ้อหาสาวๆคนไหนมาก่อนระดับไอ้ทะเลแล้ว ฉายามันคือคารมเป็นต่อรูปหล่อเป็นรอง ถ้ามันลงสนามแข่งจีบสาวกับใคร แม้แต่ไอ้กายที่เป็นเดือนเกษตรผมฟันธงได้เลย ยังไงไอ้เลมันก็ชนะแต่ทำไมครั้งนี้มันต้องขอความช่วยเหลือจากพวกผมด้วย“ กูไม่เอาด้วยหรอกนะ ยังไม่อยากกินตีนไอ้ชานนท์กับไอ้ต้าไอ้เต้มัน ”กายออกตัว ก็อย่างที่ผมเคยบอกแหละครับ3หนุ่ม จะหวงลูกปลามากที่สุดเลยขืนเข้าไปขอเบอร์สุ่มสี่สุ่มห้า ต่อให้เป็นรุ่นพี่ พวกนี้ก็คงประเคนตีนให้พวกผมอยู่ดี และผมก็ไม่อยากมีปัญหากับตังเมด้วยและยิ่งถ้าพวกชานนท์มันรู้ว่า ไอ้ทะเลให้ขอนะ คุณเอ๊ยยย ไม่อยากจะคิด เขารู้กันทั้งบางแหละว่าไอ้ทะเลมันเจ้าชู้ขนาดไหน คบใครไม่เคยจะเกิน3เดือน รู้แบบนี้ เป็นคุณ จะยอมให้เพื่อนคบไหมล่ะ“ กูได้ข่าวมาเว้ย ว่าวิศวะจะออกค่ายอาสา ศุกร์หน้า มึงก็ไปสิ จะได้สนิทกับน้องๆเขา ” กายแนะนำทะเลซึ่งผมก็เห็นด้วยนะ ทะเลมันเรียนนิเทศ มันถ่ายรูปเก่งมาก ถ้ามันขอไปด้วย แค่อ้างว่าไปเก็บภาพเบื้องหลังกิจกรรม แค่นี้ก็ได้ไปละเพราะตำแหน่งนี้มันยังว่างอยู่อีกอย่างนะ คณะมันไปได้อยู่แล้ว ไม่มีงานเข้ามาช่วงนั้นพอดีเหมือนคณะเกษตรทะเลมันก็สนใจไอเดียนี้นะ ผมเลยอาสาที่จะคุยกับตังเมให้ฝากเพื่อนไปค่ายด้วย1คน ซึ่งตังเมก็รับปากรับคำ จองที่นั่งไว้ให้เรียบร้อย เห็นบอกจะให้ชานนท์เป็นบัดดี้ คอยดูแล นอนเต็นท์เดียวกันกับชานนท์ด้วย เพราะไอ้ต้ากับไอ้เต้ จับคู่กัน เพื่อสวัสดิภาพของทะเลมัน ผมต้องกำชับมันแล้วแหละว่าห้ามมีพิรุธให้ไอ้ชานนท์จับได้เด็ดขาดว่ามาตีสนิท เพื่อจีบลูกปลาไม่อย่างนั้นละก็…… เละครับ เละแน่ๆ เละคนเดียวด้วย เพราะไปค่ายครั้งนี้ มันไปคนเดียวพวกผมไม่ได้ไปด้วยสักคนและแล้ววันที่วิศวะต้องเดินทางไปค่ายก็มาถึง พวกผม3คน รวมตัวกันเพื่อมาส่งไอ้ทะเลออกเดินทางและกล่าวฝากฝังเพื่อนรักกับน้องๆวิศวะ รวมทั้งอวยพรให้น้องๆเดินทางโดยปลอดภัย“ กูจะดูแลเมียมึงให้ดี ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอมเลยเว้ย” ไอ้ทะเลมันแอบกระซิบบอกผม เลยโดนมะเหงกผมไปทีนึงเมียที่ไหนกันละ เฮ้อ พูดไปเรื่อยบอกว่ารุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่เคยจะเชื่อกันบ้างเลยหลังจากที่ทุกคนขึ้นรถหมดแล้ว พวกผมก็เตรียมตัวกลับ ตังเมส่งยิ้มหวานพร้อมกับโบกมือลาผมอีกครั้ง เราทำมือทำไม้บอกกันว่าเดี๋ยวโทรคุยกันอีกที พอตังเมไปแล้ว ผมก็รู้สึกแปลกๆนะ มันโหวงๆในอกยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ขาดการติดต่อ แม้ขณะนี้ น้องจะนั่งรถออกไปไกลจากผมหลายกิโลเมตรแล้ว แต่เราก็ยังแชทไลน์คุยกันเหมือนเดิมทำไมผมเหงา ทำไมผมอยากให้น้องเขาอยู่ตรงหน้า ผมมากกว่าหรือเพราะผมเป็นห่วงเรื่องการเดินทางไกลของน้องเขาต้องใช่แน่ๆ ผมคงแค่เป็นห่วงน้องเพราะน้องเดินทางไกล แค่นั้นแหละแค่นั้นจริงๆ“ ถึงที่หมายแล้วนะคะ ”ข้อความไลน์ดังขึ้น ผมกดอ่านพอรู้ว่าน้องถึงที่หมายอย่างปลอดภัย ก็สบายใจละแอบเป็นห่วงอยู่บ้างเหมือนกัน ไปอยู่ไกลหูไกลตาแบบนั้น จะกินอยู่ หลับนอนยังไงแต่พอน้องยืนยันหนักแน่นว่า อยู่ได้ สบายมาก ก็ค่อยหายห่วงหน่อยจริงๆแล้วครั้งนี้ไม่ใช่การออกค่ายครั้งแรกของตังเมนะครับ ก็รู้ๆกันว่า คณะวิศวะสมบุกสมบันกันขนาดไหน ตอนปี1ที่เป็นการออกค่ายครั้งแรกของน้อง น้องก็ไม่ได้สบาย ตอนนั้นเหมือนการเดินทางจะลำบากกว่าตอนนี้ด้วยซ้ำ เพราะมีการเดินเท้าขึ้นเขาด้วยหรือแม้กระทั่งการรับน้องปี1ของคณะเพื่อชิงเกียร์ ก็สาหัสสากรรจ์มากกว่าคณะอื่นๆมากโขจึงพอจะวางใจได้ว่าน้องน่าจะคุ้นชินกับการต้องลุย พอสมควรน้องถ่ายรูป วิว พระอาทิตย์ตกดินให้ดูจริงๆวิวสวยมากเลยนะ อาจเป็นเพราะอยู่ท่ามกลางธรรมชาติด้วย ทำให้เห็นความสวยที่แปลกตา“ อยากไปนั่งดูด้วยจังครับ ” ผมอ้อนๆไปทางไลน์ ความรู้สึกนี้บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเขาเรียกว่าอะไร มันหน่วงๆ โหวงๆ และโหยหาประหลาด ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน“เดี๋ยวว่างๆเมจะพาพี่เพชรไปเที่ยวต่างจังหวัดนะ รับรองว่าบรรยากาศดี ไม่แพ้ที่นี่เลย ” ผมอ่านแล้วอมยิ้ม รู้สึกใจชื้นขึ้นมานิดนึง ดูเหมือนว่าน้องจะรู้นะว่าผมรู้สึกยังไง แต่ว่าผมก็อยากไปนะ ที่ๆมีตังเมอยู่ข้างๆ ที่ตรงนั้นคงสวยน่าดู เราคุยกันเรื่อยเปื่อยสัพเพเหระ จากเรื่องนั้นโยงมาเรื่องนี้ น้องมีเรื่องเล่าไม่จบสิ้น แต่ผม…… ไม่อยากพิมแล้วสิ เมื่อยมือชะมัด“ พี่โทรหาได้ไหม? ” แทนคำตอบ จู่ๆโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น น้องคอลผ่านไลน์มา พอผมกดรับ ยังไม่ทันพูดสักคำเลย น้องก็ผูกขาดการพูดไปคนเดียวเลยครับผมก็มีหน้าที่แค่นั่งฟัง ฟังไปยิ้มไปเออๆ ออๆ ตามน้อง ฟังน้องพูดก็เพลินดี ปกติจะไม่ค่อยโทรคุยกันหรอกครับ เน้นแชทคุยมากกว่าเห็นสีหน้าของตังเมตอนอวดวิวสวยๆให้ผมอิจฉา แล้วก็อดยิ้มไม่ได้เด็กคนนี้มีชีวิตชีวามากกว่าที่ผมคิดเราคุยกันนานโข ราวๆเกือบ20นาทีได้ แต่ทำไมเหมือนเรื่องราวที่เราคุยกันมันเยอะจัง ไม่จบไม่สิ้น น้องขยันหาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเล่าให้ผมฟัง เผาเพื่อนคนนั้นบ้าง คนนี้บ้าง พูดไปหัวเราะไป ผมชอบเสียงหัวเราะน้องจัง อยากฟังทุกวัน“ แล้วเพื่อนพี่ล่ะ อยู่ไหน ” เพราะหลังจากที่คุยกันสักพักแล้วไม่เห็นทะเล ก็อดเป็นห่วงมันไม่ได้ไอ้นี่มันลูกคุณหนู สมบุกสมบันแบบนี้ มันไม่เคยทำหรอก“ ไอ้นนท์มันดูแลอยู่พี่ เหมือนจะสอนกางเต็นท์นะ เพราะพี่เลต้องนอนกับนนท์ คืนนี้จะนอนเต็นท์กันก่อน เอาบรรยากาศ คืนพรุ่งนี้ค่อยไปนอนที่โรงเรียน”“อีกสักพักก็จะไปตามมากินข้าวแล้ว อยู่ที่นี่มันมืดเร็ว ไม่เหมือนกรุงเทพ ไม่รีบกินจะลำบาก ” ผมพยักหน้าเห็นด้วย สังคมชนบทจะแตกต่างกับสังคมในเมืองอยู่แล้ว 2ทุ่ม ก็มุดเข้ามุ้งนอนกันหมดละแต่กรุงเทพเหรอ ตี2 ตี3 ยังขับรถเล่นกินลมชมวิวอยู่เลยเราคุยกันอีกแป๊บนึงก็วางสาย น้องต้องไปเตรียมกับข้าว อาบน้ำแต่งตัวผมก็ต้องไปสรุปโครงงานต่อ พอวางสายแล้ว ใจมันก็หวิวแปลกๆ จนอดไม่ได้ที่จะเข้าไปทิ้งข้อความไว้ในไลน์“ คิดถึงนะ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ ” แต่หลังจากนั้นผมก็ยังไม่ได้อนหรอกครับ มันยังหัวค่ำไป ผมยังไม่ง่วงหรอกไหนๆงานก็ทำเสร็จเรียบร้อยละ ผมว่าผมไปผ่อนคลาย เปิดหูเปิดตาดีกว่า ผมนัดเจอไอ้ขุนแผนกับไอ้กายที่ร้านพี่เอกครับ มาเช็คเรตติ้งกันหน่อย ไม่ ได้มานานละ ช่วงนี้งานเยอะไปหน่อยแน่นอนว่าพวกเรามานั่งรวมตัวกันแบบนี้ย่อมเป็นที่สนใจของสาวๆแน่นอน ผมยิ้มกว้างให้น้องกิ๊ฟ ดาวคณะทันตะและเพื่อนๆ เมื่อน้องๆเดินมาขอชนแก้ว ไอ้กายรีบขยับเก้าอี้ให้น้องๆนั่งอย่างไว ไอ้นี่มันแสนรู้จริงๆเพื่อนกิ๊ฟเองค่ะพี่ๆ เรียนทันตะ น้องกิ๊ฟกล่าวแนะนํา ซ้ายมือชื่อมีมี่นะคะ อีกคนชื่อเดือน วันนี้พวกพี่มาแค่3คนเหรอคะ น้องมีมี่เอ่ยถาม ดูท่าจะรู้จักพวกผมดีแต่ยังไงพวกผมก็ต้องแนะนำตัวให้น้องๆได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ น่าเสียดายแทนทะเลที่วันนี้ไม่อยู่ ไม่งั้นก็คงได้รู้จักกับน้องๆหมอฟันแล้ว พวกเรา หมายถึงพวกผมกับน้องๆน่ะครับ ก็สนุกกันสุดเหวี่ยง จับคู่กันลงตัวพอดีเลย3คู่ เมื่อจังหวะเพลงมันมันส์ขึ้นเรื่อยๆ มีมี่ก็ชวนขุนแผนออกไปเต้นตามด้วยไอ้กาย ที่ออกไปกับน้องเดือน น้องกิ๊ฟเห็นแบบนั้นก็ชวนผมออกไปเต้นบ้างครับ แต่ผมปฏิเสธไป รู้สึกว่าช่วงนี้ เพลียๆ ขอนั่งคุยกับน้องที่โต๊ะดีกว่าน้องกิ๊ฟจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่งเลย (ไม่งั้นจะได้ตำแหน่งดาวคณะมาครองเหรอ) ตัวเล็ก พูดเก่ง และร่าเริงมาก ได้ข่าวมาเหมือนกันว่ามีเดือนคณะวิทย์มาตามจีบ สวยขนาดนี้ไม่น่าเชื่อว่ายังไม่มีแฟน เราคุยกันค่อนข้างถูกคอ เลยแลกเฟส ไลน์ไว้คุยนอกรอบ เผื่อวันไหนจะมาเที่ยวอีก จะได้นัดน้องเขาออกมาด้วย พี่เพชร มีแฟนรึยังคะ เสียงหวานๆเอ่ยถาม เป็นคุณ คุณจะตอบว่าอะไรเหรอครับ แต่ถ้าเป็นผม แน่นอน ผมเลือกตอบตามความจริงผมไม่ชอบมาตามแก้ปัญหาทีหลัง แฟนยังไม่มีเลยครับ มีแต่คนคุย แล้วพี่ปี2วิศวะ ที่เขาพูดถึงกันละคะ กิ๊ฟนึกว่าเป็นแฟนพี่ซะอีก น้องพูดพลางเอียงคอถาม ชม้ายชายตา น่ารักน่าเอ็นดู ผมนั่งคิดตาม วิศวะปี2 คงหมายถึงน้องตังเมสินะ ไม่ได้เป็นแฟนพี่ครับ น้องตังเมก็แค่คุยๆเหมือนกัน ใช่ครับ สถานะเหมือนกับคนอื่น เหมือนน้องกิ๊ฟที่ตอนนี้ก็เป็นคนคุย เหมือนดาวศิลปกรรม เหมือนดาวบัญชี เหมือนคนอื่นๆทั่วไป แต่จะพิเศษกว่าคนอื่นหน่อยตรงที่เราคุยกันทุกวัน เช้า-เย็น แค่นั้น ถ้าไม่ใช่แฟน งั้น.... กิ๊ฟก็จีบพี่ได้สิคะ โดนขายขนมจีบแบบนี้ ไม่ซื้อจะไหวเหรอครับ แม่ค้าน่ารักแบบนี้ เหมาหมดเลยครับ มีกี่เข่งก็เอามา เรานั่งคุยกันสักพัก ทางร้านก็เปลี่ยนเพลงเป็นทำนองเพลงช้า ซึ้งๆ ขุนแผนกับกายก็พาน้องๆกลับมาที่โต๊ะเพื่อพักเหนื่อย ส่วนสาวๆก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำไปเติมแป้ง เติมลิป ตามระเบียบ ขุนแผนมันนั่งจ้องหน้าผมนิ่ง จนผมหงุดหงิด จะพูดอะไรก็ไม่พูด จะจ้องกูอีกนานไหม ไอ้ห่า อารมณ์ดีเมื่อกี้ จะกลายเป็นอารมณ์เสียเพราะมัน มึงจีบน้องกิ๊ฟเหรอ ไอ้กายถามแทน พวกมันคงแอบดูท่าทีของผมตอนนั่งคุยกับน้องที่โต๊ะมั้ง ผมยักไหล่ไม่ตอบไม่จำเป็นต้องตอบ พวกมันรู้จักผมดีที่สุด จะถามให้เสียเวลาทำไมมองตาเดียวก็รู้แล้วว่าน้องเขาสเปคผมแล้วมึงจีบน้องเขารึเปล่าล่ะ ผมถามกลับบ้าง ของพวกนี้มันรู้ๆกันอยู่ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ แต่พวกกูโสด จีบน้องเขาได้ คราวนี้ไอ้แผนพูดบ้าง เห็นท่าทางมันแล้วหงุดหงิดแต่มึงมีตังเมแล้วไอ้เพชร มึงไม่มีสิทธิ์จีบคนอื่น กูกับเมเรายังไม่ใช่แฟนกัน แค่คุยๆเท่านั้น และน้องก็รับรู้สถานะด้วย มึงอย่าเห็นแก่ตัวดิวะเพชร มึงลองคิดดูนะ ถ้าน้องเขาบอกว่าเขามีสิทธิ์คุยหลายคน เพราะมึงยังไม่ใช่แฟน มึงจะรู้สึกยังไง ไอ้ขุนแผนพูดเตือนสติผม ผมรู้ว่าพวกมันหวังดี แต่สถานะผมกับน้องตอนนี้ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ ผมย่อมมีสิทธิ์เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมเลือกแล้วต่อให้สวยหยาดเยิ้มเป็นนางในวรรณคดีแค่ไหน ผมก็ไม่สนใจหรอกเมื่อสาวๆกลับมาที่โต๊ะ พวกเรานั่งดื่มกันอีกสักพัก ก็ได้เวลาแยกย้ายกันกลับ พรุ่งนี้ไอ้แผนมีเรียนเช้าพวกเราเลยอยู่ดึกมากไม่ได้ แต่สาวๆเรียนบ่ายกัน ก็ขออยู่ต่อ เมื่อเราแยกทางจากสาวๆเสร็จ ก็ไปรวมตัวกันที่รถไอ้แผนครับ คืนนี้พวกเราไปนอนห้องไอ้แผนกัน มันจะได้ไม่ต้องลำบาก ตามส่งพวกผมทีละคน ผมเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นคนแรก ตามด้วยไอ้กาย และคนสุดท้ายคือไอ้แผน ระหว่างรอไอ้แผนอาบน้ำเสร็จ ผมกับไอ้กายก็นั่งเล่นโทรศัพท์รอ ไอ้กายมันคงแชทคุยกับน้องเดือนมั้ง ผมเห็นมันแลกไลน์กับน้องพอผมเปิดไลน์กะจะเข้าไปคุยกับน้องกิ๊ฟ ก็เห็นไลน์ที่น้องตังเมทิ้งไว้“ คิดถึงพี่เพชรมากนะ นอนหลับฝันดี ฝันถึงเมบ้างนะคะ ”แอบรู้สึกผิดไม่ได้ ถ้าน้องรู้ว่าผมเพิ่งไปจีบใครมา น้องยังจะคิดถึงผมอยู่ไหม…………………………………………