ตอนที่10 ฝากใจ#10

#10พิธีส่งมอบอาคารหลังใหม่ให้กับทางโรงเรียนเป็นไปอย่างราบรื่น อาจารย์ใหญ่เป็นตัวแทนชุมชน กล่าวคำขอบคุณนักศึกษาทุกคน ที่ได้สละเวลาและทุ่มเทแรงกายแรงใจมาสร้างรอยยิ้มให้กับเด็กๆพี่องอาจที่เป็นประธานค่าย ก็ได้ออกไปเป็นตัวแทนของนักศึกษาพูดถึงความประทับใจต่างๆ ตลอดระยะเวลา3วัน2คืนที่ผ่านมารวมทั้งปลูกฝังจิตสำนึกรักบ้านเกิดให้กับน้องๆนักเรียน อีกด้วยหลังจากการส่งมอบเสร็จสิ้น ลำดับต่อไปก็คือการถ่ายรูปการส่งมอบนอกจากการซ่อมแซมอาคารเรียนแล้ว พวกเรายังมีสมุดหนังสือ อุปกรณ์การเรียน รวมทั้งเงินที่รับบริจาคมาเป็นกองทุนอาหารกลางวันให้กับเด็กๆด้วย เมื่อพิธีการส่งมอบเสร็จสิ้น ก็เป็นช่วงเตรียมตัวกลับ ทุกคนช่วยกันขนสัมภาระต่างๆ ขึ้นรถ และเช็คชื่อก่อนขึ้นรถ เมื่อคนครบแล้วพี่องอาจก็ให้สัญญาณให้รถเคลื่อนตัวมุ่งหน้าสู่กทม.ทันทีที่นั่งขากลับมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย เนื่องจากทะเลเปิดตัวแล้วว่าจะจีบลูกปลา ทำให้กี้ที่ขามานั่งกับลูกปลา ต้องเปลี่ยนไปนั่งกับชานนท์แทนทะเลเพื่อเปิดโอกาสให้ทะเลกับลูกปลาได้นั่งคุยกัน เสียงแซวทะเลและลูกปลาดังขึ้นไม่หยุดรวมทั้งเสียงตัดพ้อจากสาวๆ ทั้งสาวแท้และสาวเทียม ที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าจะมาเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ เรียกได้ว่าอกหักกันรัวๆ พร้อมกับเกิดปรากฏการณ์ #พี่ทะเลไม่โสดแล้ว และ #แก็งค์หล่อสละโสดไป1 เต็มหน้าฟีดคู่รักคู่ใหม่คุยกันกระหนุงกระหนิงน่ารักน่าเอ็นดู ในขณะที่คู่กัดอย่างชานนท์และกี้ ก็ทะเลาะกันอย่างเมามัน แทบจะกินหัวกันอยู่แล้ว สองคนนี้อยู่ใกล้กันมากไม่ได้ ปากจัดกันทั้งคู่ ใกล้กันทีไรตีกันทุกทีต้ากับเต้ ก็นั่งกินมาตลอดทาง ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน กินตั้งแต่ขึ้นรถ จนถึงจุดพักรถก็ยังกินไม่หยุดในขณะที่นุ่นกับตังเม พอขึ้นรถปุ๊บก็หลับเป็นตายกันเลย ทำเหมือนเมื่อคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอน“ขณะนี้พวกเรากำลังจะเข้าเขตกรุงเทพมหานคร เมืองแห่งแสงสี ถิ่นพำนักของพวกเราแล้วนะครับผม ” เสียงพี่องอาจประกาศ ขึ้น พร้อมกับเสียงโห่ร้องดีอกดีใจ ที่การเดินทางจะสิ้นสุดลงสักทีเพราะถ้าถึงมหาลัยเมื่อไหร่ ก็จะได้พักผ่อนเมื่อนั้น บนรถถึงจะนอนได้ก็จริง แต่มันก็ปวดเมื่อยเอนหลังได้แค่นิดหน่อย ไม่ได้สบายตัวเหมือนนอนบนเตียงแน่ๆ“ ใครจะบอกผัว บอกเมีย บอกกิ๊กหรือชู้ให้มารับ รีบๆบอกเลยนะครับ บอกช้าเขามารับช้า ได้นั่งเฝ้ามหาลัยเปล่าเปลี่ยวเดียวดายไม่รู้ด้วยนะ” ทุกคนหัวเราะกันใหญ่ ใครกันเคยบอกไว้ว่าพี่องอาจแกเป็นคนเงียบๆ พอได้มาสัมผัสจริงๆ ตรงข้ามทุกอย่างเลยพี่องอาจยังพูดไปเรื่อยๆ พร้อมกับกัดคนนั้นที คนนี้ทีเพื่อสร้างบรรยากาศให้สนุกสนาน เสียงปรบมือดังเกรียวกราวเกิดขึ้นอย่างชอบอกชอบใจ เมื่อจู่ๆลูกคู่ของพี่แกเองอย่างพี่กล้า อยู่ดีๆก็หันมาเผาประธานค่ายเพื่อนซี้ซะเองตังเมหยิบโทรศัพท์ เพื่อส่งไลน์บอกเผ่าเพชรว่า เธอใกล้ถึงแล้ว บอกแต่เนิ่น พี่เขาจะได้เตรียมตัวมานั่งรอ เธอกะเวลาไว้แล้ว ถ้าถึงมอปุ๊บ น่าจะกลับได้เลย ไม่ต้องรอคนมารับ“ พี่เพชร ใกล้ถึงมอแล้วค่ะ ” “ โอเคครับ เดี๋ยวพี่ออกไปเลย” เดินทางต่ออีกสักพัก กลุ่มค่ายอาสาก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย ประตูรถค่อยๆเปิดออกกว้าง เหล่าบรรดานักศึกษาจำนวนมาก ค่อยๆก้าวลงมาพร้อมกับกระเป๋าสัมภาระของตัวเอง และเดินแยกย้ายออกไปเพื่อเดินทางกลับที่พักตังเมเหลียวซ้าย แลขวา มองหาเผ่าเพชร สักพักนึงก็มองเห็น เขานั่งรอหล่อนอยู่ตรงม้าหินอ่อน ใกล้ๆกับโรงอาหารคณะวิศวะ ซึ่งตอนนี้มีพี่ขุนแผนและพี่กาย รออยู่ด้วย แก็งค์นี้เขาตัวติดกันตลอด ยกเว้นแค่เวลาเข้าห้องเรียนเท่านั้นที่พี่เพชรกับพี่กายจะอยู่ด้วยกันแค่2คน เพราะพี่ขุนแผนและพี่ทะเล จะเรียนคนละคณะกันลงจากรถเก็บข้าวของเรียบร้อย พี่ทะเลก็ขอตัวกลับก่อน โดยอาสาไปส่งกี้กับลูกปลา เพราะ2สาว พักหอเดียวกัน เขาพารุ่นน้องไปทักทายแก็งค์เพื่อนสนิทสักพักนึง แล้วก็พากันกลับกันเลย แม้ว่าขุนแผนจะชวนกินข้าวก่อน เขาก็ไม่ยอมไป เพราะทะเลรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะไม่ค่อยสบาย อยากจะรีบกลับไปพักผ่อนมากกว่าตังเมก็จะรีบกลับเหมือนกัน เธอโบกมือทักทายกลุ่มรุ่นพี่และหันไปโบกมือลาเพื่อนๆแก็งค์วิศวะ เพื่อนซี้ ก่อนที่จะก้าวเท้ามุ่งหน้าไปยังจุดนัดหมายที่แก็งค์หล่อ พ่อทุกสถาบันนั่งรออยู่“ เม เดี๋ยวก่อน ” ต้าเรียกไว้ ทำท่าเหมือนมีอะไรจะคุยด้วยตังเมชะงัก หันมามอง เห็นเพื่อนๆทุกคนเดินตามหลังต้ามาหาเธอ“ เราคุยกับไอ้นนท์แล้วนะ เราอยากให้เม ลองเช็คสถานะกับไอ้พี่เพชรมันดู อยากรู้เหมือนกันว่าพี่มันคิดกับเมย์ยังไง” “ มารับมาส่งตลอดแบบนี้ กูว่ามันเกินรุ่นพี่ รุ่นน้องนะเว้ย”“ แม่งไม่ยอมชัดเจนเลย ” ชานนท์พูดบ้าง ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดใจจริงเขาไม่อยากให้เพื่อนกลับพร้อมกับรุ่นพี่อยู่แล้ว เพราะความไม่ชัดเจนของเผ่าเพชรเองนั้นแหละที่ทำให้พวกเขาไม่ไว้ใจอย่างกรณีของทะเล แม้จะมาจีบลูกปลา แต่เขาไม่ติดใจอะไรแล้ว เพราะทะเลจีบเพื่อนเขาแบบเปิดเผยและชัดเจน มันคือการให้เกียรติลูกปลา แต่กรณีของเผ่าเพชรมันไม่ใช่ นี่ก็คุยกับตังเมมาหลายเดือนละ แต่ในสถานะอะไรก็ยังไม่รู้เลย“ เราไปส่งเมเองก็ได้นะ ” เต้อาสา เพราะเขามีรถ และต้องไปส่งต้ากับนุ่นอยู่แล้ว ส่วนชานนท์พักหอนอกข้างมหาลัย แค่เดินไปก็ถึง เขากับต้าก็คิดเหมือนกันกับชานนท์เรื่องความไม่ชัดเจนนี้ และเหนือสิ่งอื่นใด เขาไม่อยากให้เพื่อนเป็นขี้ปากคนอื่น ตังเมไม่รู้ตัวหรอกว่าลับหลัง เธอโดนแฟนคลับเผ่าเพชรด่าแบบสาดเสียเทเสียขนาดไหน“ แต่พี่เพชรมารอแล้ว ” ตังเมแย้งเสียงอ่อยๆ จริงๆเธอกลับกับใครก็ได้ ขอแค่รีบกลับไปพักผ่อน เธอเพลียจะแย่อยู่แล้ว แค่กลัวว่าหนุ่มรุ่นพี่จะน้อยใจเท่านั้นเองเพราะเผ่าเพชรอุตส่าห์มานั่งรอเธอตั้งนาน แล้วถ้าเธอดันกลับไปกับคนอื่น เขาคงจะเสียความรู้สึกมากเลย“ แล้วแน่ใจเหรอว่า พี่มันมารอรับมึงคนเดียวหน่ะ เม กูก็ไม่อยากจะพูดแบบนี้นะ แต่ มึงลองหันไปดูนั่นสิ ” “เห็นแบบนั้นมึงคิดว่าไงวะ มารอรับมึงหรือมารอรับ2คนนั้น” ชานนท์ชี้นิ้วไปที่กลุ่มรุ่นพี่ที่นั่งดู รุ่นพี่ทั้ง3กำลังนั่งคุยกับสาวๆคณะครุศาสตร์ที่ไปค่ายด้วยกันอย่างสนิทสนม น่าจะเพิ่งเดินเข้าไปหาเมื่อสักครู่ เพราะตะกี้ที่เธอมองเห็นมีแค่พี่ๆทั้ง3คนเท่านั้นได้ยินเสียงแว่วๆ ลอยตามลมมาว่า กำลังออดอ้อนให้พี่ๆแก็งค์หล่อไปส่งและเผ่าเพชรตอบรับทำให้ชานนท์ยิ่งหมั่นไส้“กูพร้อมบวกมาก บอกเลย ” “เฮ้ย!! นนท์มึงใจเย็นๆก่อน ” นุ่นกระตุกแขนเตือนเพื่อนไว้เบาๆชานนท์เดินนำหน้ากลุ่ม เดินหลังตรง มุ่งไปยังจุดนัดพบ ที่มีทั้งรุ่นพี่หนุ่มๆ และรุ่นน้องสาวครุศาสตร์นั่งคุยกันอยู่ ต้ากอดคอตังเมก่อนจะพากันเดินตามชานนท์มาเงียบปิดท้ายด้วยเต้กับนุ่น ที่ตามมาติดๆ“ พี่ๆ สวัสดี รอนานไหมครับ ”เต้กล่าวทักทายรุ่นพี่ก่อน เพราะดูท่าแล้วทั้งชานนท์กับต้า คงไม่มีใครพูดแน่ ขุนแผนกับกายพยักหน้าเบาๆกับเต้และหันมามองชานนท์กับต้า ที่ยืนจ้องหน้ารุ่นพี่อย่างเผ่าเพชรนิ่ง ไม่มีใครพูดอะไร จนเผ่าเพชรขยับตัวลุกขึ้น และเอื้อมมือมาจะช่วยหยิบกระเป๋าตังเมไปวางที่รถ แต่มือของต้าเร็วกว่าเยอะ แย่งกระเป๋ามาถือเอง และหันมามองหน้ารุ่นพี่หนุ่มเกษตรที่ลดมือลง“พี่จะไปส่งเมเหรอ ” ต้าถามรุ่นพี่เมื่อได้ยินคำตอบรับ ก็แค่นยิ้มออกมา ทำสีหน้ากวนๆ และถามอีกว่า“ ส่งในฐานะอะไรอ่ะ บอกได้ป่ะ? ” ยักคิ้วทักทายทีนึงและรอฟังแต่เผ่าเพชรไม่มีคำตอบให้ เขาเปลี่ยนเรื่องและหันไปคุยกับกายและขุนแผนแทน ต้ายักไหล่เบาๆแล้วเดินไปที่รถของเผ่าเพชร เพื่อวางกระเป๋าสะพายของตังเมลงจองที่นั่งเบาะหน้าคู่คนขับไว้ และตะโกนบอกเผ่าเพชรให้เปิดท้ายรถเพื่อที่เขาจะเอากระเป๋าเดินทางของตังเมมาเก็บ“ ไปส่ง รุ่นน้อง ดีๆนะพี่ ” ชานนท์กล่าวเน้นย้ำตรงคำว่ารุ่นน้อง เหมือนอยากตอกย้ำว่ามันคือสถานะตอนนี้ของตังเมกับเผ่าเพชร“ เอ่อ เม พี่จะแวะส่งโบว์กับแยมด้วยนะคะ พอดีน้องเขาไม่มีรถกลับ แล้วมันก็ดึกแล้วด้วย น่าจะเรียกรถยาก”“ แล้วจะไปกันยังไง แออัดตายเลย ” ชานนท์พูด “จริงๆให้เมมานั่งรถเต้ก็ได้นะ เพื่อนกันไอ้เต้ยินดีไปส่งอยู่แล้ว มันก็ส่งของมันมาเป็นปีๆแล้วด้วย” เผ่าเพชรไม่ตอบอะไร แต่หันมาจ้องหน้าชานนท์นิ่งๆ สีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าเขาไม่พอใจ“ เบียดกันนิดนึงก็ได้อยู่มั้ง แป๊บเดียว เพราะแยมกับโบว์พักอยุ่ใกล้ๆนี่เอง ” ขุนแผนรีบบอกเพราะกลัวว่าจะมีเรื่องกัน เพราะดูท่าทางเหมือนชานนท์จะพร้อมบวกมาก ส่วนต้าก็เหมือนพร้อมช่วยเต็มที่ และสีหน้าของเผ่าเพชรเองก็ดูเหมือนจะเริ่มทนไม่ไหวแล้ว ขืนยังปะทะคารมกันต่อ เขากลัวว่าเผ่าเพชรจะฟิวส์ขาดและเป็นคนเริ่มก่อนเมื่อตกลงกันได้ ก็ตามนั้น เต้ตบไหล่เพื่อนเบาๆเตือนสติ ชานนท์ยอมหยุดเพราะเกรงใจขุนแผนกับกาย แต่ก่อนลากลับชานนท์ยังจะอุตส่าห์ดึงตัวตังเมมาย้ำอีกครั้งว่าอย่าลืมเช็คสถานะกับพี่เพชรด้วยว่าตอนนี้เป็นอะไรกัน เพราะถ้าสถานะไม่ชัดเจน พวกเขานี่แหละจะเป็นคนทำให้ชัดเจนเองเนื่องด้วยจำนวนคนที่ค่อนข้างเยอะกว่าที่คิดไว้ ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนนิดหน่อยทีแรกกายกับขุนแผนคิดว่ามารับตังเมคนเดียวพวกเขาจึงติดรถมาด้วย แต่พอรู้ว่ามีน้องครุศาสตร์ขอติดรถกลับด้วย ขุนแผนจึงอาสาเป็นคนขับรถเอง และให้กายนั่งหน้าข้างคนขับ ส่วนเบาะหลังอัด4คนคือแยม โบว์ เพชร และตามด้วยตังเมที่นั่งบนตักเพชรอีกทีรถเริ่มเคลื่อนตัวไปช้า ปกติถนนสายนี้รถจะติดมาก ช่วงเวลานี้ 4ท่มกว่าแล้ว ทำให้ถนนค่อนข้างโล่งพอสมควรขุนแผนเปิดเพลงคลอเบาๆในรถและสอบถามเส้นทางเพื่อที่จะไปส่ง2สาวครุศาสตร์ก่อน และตามด้วยส่งตังเม ส่วนพวกเขาสามคน คืนนี้ตกลงกันแล้วว่าจะนอนกันที่ห้องกาย เพราะมีเรียนบ่ายกัน ช่วงเช้าเลยจะพากันตื่นสายๆแล้วค่อยมาเรียนพร้อมกันเมื่อตระเวนส่งสองสาวเสร็จแล้ว ขุนแผนก็ขับรถไปส่งตังเมที่หอพักบ้าง หอพักของตังเมไปทางเดียวกันกับห้องกายพอดี ขุนแผนจึงไม่ต้องลำบาก ขับรถกลับไปกลับมา แม้ว่ารถจะไม่ติดแล้วก็ตาม แต่ที่กลับรถก็อยู่ค่อนข้างไกล การวนรถไปมาก็จะทำให้หงุดหงิดเปล่าๆ“ แวะกินข้าวกันก่อนไหมล่ะ ” กายเอ่ยชวน เขากลัวว่ารุ่นน้องจะหิว เพราะเดินทางมาทั้งวัน น่าจะยังไม่ได้กินอะไร แต่ตังเมปฏิเสธเธอไม่หิวจริงๆก็กินไปบ้างแล้วด้วยแหละ เพราะช่วงที่รถหยุดพักที่ปั๊ม เธอก็ได้ลงไปซื้อพวกขนมจีบ ซาลาเปาในร้านสะดวกซื้อมากินรองท้องไว้แล้ว กะว่ากลับมาถึงเธอจะรีบกลับไปนอนพักผ่อนมากกว่าเพราะเพลียมาก ปวดเมื่อยไปทั้งตัวจากการทำงานกลางแดดหลายวัน และยังเดินทางไกลอีกส่วนเรื่องเสื้อผ้าค่อยซักพรุ่งนี้ เพราะทางมหาลัยอนุญาตให้กลุ่มที่กลับมาจากออกค่ายอาสา หยุดพักผ่อนได้1วัน“ เป็นไงบ้างเม ไปค่ายมาสนุกไหม ” ขุนแผนชายหนุ่มที่พูดน้อยที่สุดในกลุ่ม เอ่ยถามบ้าง จริงๆก็พอรู้แหละว่าไปค่ายมาไปทำอะไรบ้าง แต่เขาก็อยากชวนคุย เพราะไม่อยากให้นั่งเงียบกันเกินไป กลัวน้องอึดอัด“ โห เหนื่อยมากกกกกเลยพี่แผน มากๆๆ ก.ไก่ล้านตัวเลย ” หญิงสาวพูดกลั้วหัวเราะ แต่สีหน้ามีความสุข“ สาหัสสากรรจ์มาก แต่ก็สนุกมากเหมือนกันนะ น้องก็น่ารักกันทุกคน ” “ได้ข่าวมาว่าไอ้ทะเลมันเป็นลมเลยนะเว้ย 5555 ” กายขำ เรื่องนี้เขาตั้งใจว่าจะเอามาล้อทะเลสักเดือน สองเดือน เอาให้มันอับอายไม่กล้าจีบหญิงแข่งกับเขาเลย เอ.. ไม่สิ มันคงไม่แข่งกับเขาแล้ว เพราะตอนนี้มันเจอนางในฝันแล้วเรียบร้อย“ มึงก็ไปว่าให้มันไอ้กาย รู้ๆอยู่ ไอ้เลมันไม่เคยทำอะไรแบบนั้น ” เผ่าเพชรเอ่ยขึ้นบ้าง ลูกคุณหนูอย่างทะเล ไปค่ายครบ3วัน2คืนได้ ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว เขาแอบชำเลืองมองหญิงสาวที่นั่งคุยจ้อข้างๆ ตังเมก็ถือได้ว่าเป็นหญิงแกร่งมากคนหนึ่ง ลุยและสมบุกสมบันพอตัว นี่ขนาดบ่นว่าเพลียนะ ยังพูดคล่อง น้ำไหลไฟดับอยู่เหมือนเดิมและการสนทนาภายในรถก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ผลัดกันถาม ผลัดกันตอบ และวกกลับมาเผาทะเล สอดแทรกกับเสียงหัวเราะของหนุ่มสาวเมื่อได้ฟังกายเผาทะเลให้ฟัง จนขุนแผนขู่ว่าจะเผากายกลับบ้าง แน่นอนว่าเรื่องน่าอายของกายเยอะกว่าทะเลอยู่แล้ว และกายก็รู้ดีว่าขุนแผนกล้าพูด เขาจึงได้หยุดเล่าเรื่องทะเล ก่อนที่หัวข้อต่อไปจะเป็นเรื่องของเขาเองจนในที่สุดก็ถึงหอพักของตังเมแล้วขุนแผนค่อยๆขับรถมาจอดด้านหน้าเมื่อรถมาจอดสนิท เผ่าเพชรก็รีบกุลีกุจอลงมาช่วยหยิบกระเป๋าจากท้ายรถ หนุ่มสาวหยุดคุยกันสักครู่ ก่อนที่เพชรจะขอตัวกลับไปที่รถ ไอ้กายกับขุนแผนรอเขาอยู่ พวกเขาหิวข้าวกันแล้ว ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เย็น เพราะหิ้วท้องรอกินพร้อมทะเล แต่โดนทะเลที่เหนื่อยจัดจากการเดินทางไกลเทกะทันหันกลางทาง ทำให้ต้องไปกินกันแค่3คนตังเมบอกไปว่าคืนนี้จะนอนเร็วหน่อย ไม่ต้องโทรมา ชายหนุ่มพยักหน้ารับแล้วบอกไปว่า “ งั้นพี่ไปก่อนนะ…. ฝันดีนะครับ ” พร้อมกับลูบศีรษะเธอเบาๆรถค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ แต่ตังเมยังไม่ได้ขึ้นห้องในทันที เธอรอส่งรุ่นพี่ก่อน พร้อมโบกมือตามหลัง เมื่อเห็นว่าขุนแผนขับรถออกไปไกลสายตาพอสมควรแล้วจึงได้ค่อยๆเดินหิ้วกระเป๋าขึ้นห้องพักไปแบบหมดเรี่ยวหมดแรง……………………………………................... Part.เพชรตอนที่น้องๆจากครุศาสตร์ขอกลับด้วย พวกผมตกใจกันมากเลย ไอ้แผนมันสะกิดผมใหญ่เลยมัน กลัวว่าน้องตังเมจะไม่พอใจ แต่ผิดคาดมากที่น้องไม่ได้ว่าอะไรสักคำกลับกลายเป็นเพื่อนของน้อง2คนที่เป็นเดือดเป็นร้อนแทน ถึงขนาดที่ว่าเดินมาหาเรื่องพวกเขาเลยแหละจริงๆก็พอรู้มาบ้างนะ ว่าแก็งค์นี้3หนุ่มจะหวงเพื่อนสาวมาก เหมือนพ่อหวงลูกสาวอะไรประมาณนั้นแต่ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้ ยังดีหน่อยที่ไอ้เต้มันไม่ได้เลือดร้อนมาก ยังคอยๆปรามเพื่อนอยู่บ้าง ไม่งั้นทั้งเขาและรุ่นน้องคงได้แลกหมัดกันไปแล้ว เด็กบ้าอะไรวะ ปีนเกลียวชะมัด“ทำไมไอ้เด็กพวกนี้มันหวงเมจังวะ กูคุยกันมาหลายเดือนแล้วยังไม่เลิกกีดกันอีก แม่ง ” บ่นออกไปด้วยความหงุดหงิด ขุนแผนกับกายหัวเราะเบาๆ“ ทีไอ้ทะเลพาลูกปลากลับบ้าน ไม่เห็นมันว่าสักคำ แถมยกมือไหว้ไอ้เลอีก สองมาตรฐานชัดๆ” ไอ้กายหันมาตบหัวผมดังป้าบเลย ดังกว่าเสียงเพลงที่ไอ้แผนเปิดฟังในรถซะอีก อูยย เจ็บชะมัด มันหันมาชี้หน้าผมและเริ่มต้นด่าผมอย่างเป็นการเป็นงาน จริงจังมาก ตั้งใจด่าสุดๆ ในขณะที่ไอ้แผนมันแค่หัวเราะเบาๆ แต่ไม่ได้ห้ามปรามอะไรไอ้กายมันเลย“มึงตั้งใจฟังกู แล้วค่อยๆคิดตามนะไอ้เลมันเดินไปบอกพวกไอ้นนท์ว่าขอจีบลูกปลา และมันก็ชัดเจนเว้ย มีเปิดตัว มีแนะนำให้แฟนคลับมันรู้จัก และอยู่ในสายตาของไอ้นนท์กับเพื่อนตลอดพอมันคบลูกปลา มันก็เลิกคุยกับคนอื่นแบบเด็ดขาดเลยแต่ตัดภาพมาที่มึงมึงคุยกับน้องเขามาหลายเดือน แต่ไม่เคยชัดเจนเหี้ยไรเลย ถามว่าเป็นแฟนไหม มึงก็บอกว่าไม่ใช่พอเขาบอกว่าเป็นแค่พี่น้องมึงก็กั๊ก ไอ้นนท์กับไอ้ต้ามันให้มึงคุยกันต่อไม่ไล่กระทืบมึงก็บุญหัวมึงเท่าไหร่แล้ว เพชร ” “ นี่ถ้าไอ้นนท์มันรู้นะว่ามึงแอบมาคุยกับกิ๊ฟตอนน้องเมไปเข้าค่ายนะ มึงเตรียมตัวโดนไอ้นนท์เหยียบได้เลย กูเอาหัวเป็นประกัน มึงโดนแน่ ” ขุนแผนได้ทีรีบเสริม เพราะเขาก็ไม่ชอบที่เพื่อนทำตัวโลเลแบบนี้ “ กูว่ามันต้องบอกน้องให้เลิกคุยกับมึงชัวร์ หมอลักษณ์ไม่ต้องฟัน กูจะฟันธงเอง ” “แล้วระหว่างกูกับไอ้ต้าไอ้นนท์พวกมึงว่าน้องจะเลือกใครวะ? ” “ ยังจะกล้าถามนะ มีร้อย กูให้พันเลยอ่ะ ยังไงน้องก็ต้องเลือกเพื่อนอยู่แล้ว ถามโง่ๆ ถามไม่คิด” แล้วมันสองตัว เอ้ย สองคนก็หันไปพยักเพยิดกัน นินทาผมระยะเผาขนเลยนะ แม่ง พากันทำเป็นเหมือนผมไม่มีตัวตน ทั้งๆที่ผมก็นั่งหัวโด่อยู่เบาะข้างหลังพวกมันนี่เอง“กูว่าจะสั่งปลาเผาให้มันกินหน่อยว่ะแผน เผื่อมันจะฉลาดขึ้นมาบ้าง ” เสียงไอ้กายแน่ๆ แม้มันจะลดเสียงลงแต่ผมก็ยังคงได้ยินชัด “ มึงว่ามันกินตอนนี้จะฉลาดทันเหรอวะ 5555” “ แม่งไม่ยอมกินตั้งแต่เด็ก โตมาเลยเอ๋อแบบนี้ไง” “ เอ่อ แผน หรือว่ากูจะเตรียมผ้าไว้เช็ดน้ำตาให้มันดีวะ ท่าทางจะใช้หลายผืน”“ กูว่ามึงกับไอ้เลรอเก็บศพเลยดีกว่า เดี๋ยวกูจะทำเรื่องจองศาลาเอง 3คืนพอ มากกว่านี้เปลือง ” “ 55555 ” พวกมันมีความสุขกันมากกับการได้แอบด่าผม ไม่สิ ต้องบอกว่าด่าผมซึ่งๆหน้ามากกว่า ผมได้แต่ด่ามันกลับไปในใจ ไอ้เชี่ย เพื่อนเลว ขอลาออกจากการเป็นเพื่อนมันในตอนนี้จะได้ไหมเนี่ย