ตอนที่35 ขอรางวัลหน่อย

C h a p t e r 35 \"เธอให้ผมเก็บเป็นความลับ...แต่ผมจะบอกให้พวกคุณรู้ ว่าเธอเป็นใคร\" \"...\" \"ใครครับ\" คุณอิกะมีสีหน้าอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที เรียวขมวดคิ้วมองพอลสันอย่างข่มขู่ ถ้าเกิดเขาทะลึ่งพูดชื่อเธอขึ้นมาจะทำยังไง นิ้วมือเรียวยาวเอื้อมไปที่เอวของเขาก่อนจะหยิกเบาๆ เป็นการตักเตือน แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกอะไร ยังคงยิ้มหน้าระรื่น ท้าทายหญิงสาวอย่างที่สุด \"เธอ...\" \"ขอโทษค่ะ!! \" เรียวลุกขึ้นพร้อมกับส่งเสียงดังลั่น เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคนในห้อง \"ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ\" เธอพูดจบก็รีบเดินออกจากห้องไปทันที แกร๊ก เธอยืนถอนหายใจอยู่หน้าห้อง มือข้างหนึ่งยกขึ้นมากุมหน้าอกไว้ เพื่อปรับอารมณ์ให้เย็นลง \"คุณอิงกาญจน์ต้องการอะไรหรือเปล่าครับ\" เชนที่ยืนอยู่หน้าห้องเอ่ยถามขึ้น \"ไม่ค่ะ\" เธอส่ายหน้าไปมาก่อนจะมองหาป้ายห้องน้ำ หมับ!! ขณะที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ข้อมือก็ถูกใครบางคนจับเอาไว้แน่น จนเธอต้องหันไปมอง \"คุณโกรธผมเหรอ\" \"เปล่า ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ\" \"ผมแค่แกล้งเล่น ไม่ได้จะบอกจริงๆ สักหน่อย\" \"สมควรเหรอคะ คนอื่นเขาจะคิดยังไง\" \"แล้วทำไมคุณต้องอยากให้ผมเก็บเรื่องของเราเป็นความลับด้วย\" \"แล้วทำไมฉันต้องอยากบอกเรื่องของเราให้ใครรู้ด้วย...ให้คนอื่นรู้ว่าฉันเป็นแค่คู่นอนเล่นๆ ที่คุณไม่ได้จริงจังด้วยนะเหรอ\" \"ผมเคยพูดแบบนั้นหรือไง\" \"แต่คุณก็ไม่เคยพูดอะไรเลยไงคะ\" เป็นความคิดที่อยู่ในจิตใต้สำนึกอยู่แล้ว พอเขาถามมาแบบนั้นเธอถึงพลั้งปากพูดออกมาโดยไม่ทันได้คิด \"ฉันไม่อยากจะทะเลาะด้วย\" เธอยกมือขึ้นเป็นเชิงยอมแพ้ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป พอลสันยืนนิ่งอยู่หน้าห้องน้ำ พลางครุ่นคิดสิ่งที่เธอพูด เขาบอกว่าชอบเธอก็แปลว่าชอบจริงๆ ไม่ได้สื่อความหมายเป็นอย่างอื่น เขาก็ไม่เคยบอกสักหน่อยว่าเธอเป็นแค่คู่นอน ไม่ได้บอกสักหน่อยว่าไม่ได้จริงจัง แล้วอะไรทำให้เธอคิดแบบนั้น ส่วนเรื่องระหว่างเรา...เขาไม่เคยคิดอยากจะเก็บเป็นความลับเลยนะ เรียวจ้องมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ พร้อมกับถอนหายใจออกมายาวๆ สมองของเธอกำลังสับสนกับคำพูดบางคำของมิเชล รวมถึงคำพูดของเขาด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะไม่มีอะไรถ้าเขาชัดเจนกับเธอมากกว่านี้ ทำอะไรให้เห็นมากกว่านี้ แต่นี่...เขาไม่เคยพูดอะไรเลย แค่บอกว่าชอบเธอ ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะจริงจังด้วยสักหน่อย แค่บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา ก็ไม่ได้แปลว่ามีเธอคนเดียวนี่นา โธ่เว้ย!! ปัง! เธอสะดุ้งตกใจ หันไปมองผู้หญิงที่เดินเข้ามาในห้องน้ำ นั่นคือคุณมิเชล หญิงสาวเดินยิ้มหน้าระรื่นมาเปิดก๊อกน้ำล้างมือ ก่อนจะเงยหน้ามองเรียวในกระจก \"คุณเรียวเก่งจังเลยนะคะ\" \"คุณต้องการพูดอะไรกันแน่\" \"ฉันว่าคุณมูฟออนดีกว่าค่ะ\" “…” เรียวรั้งสายตาจากกระจก หันไปจ้องหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ แทน หลายครั้งที่ผู้หญิงคนนี้พยายามจะพูดให้เธอมีความรู้สึกไม่มั่นใจและเกิดความลังเลในใจ มันมีความเป็นไปได้สองอย่างคือหนึ่งเธอชื่นชมเขามากๆ กับสองเคยเป็นผู้หญิงของเขามาก่อน... \"มองแบบนั้นทำไมคะ\" \"ที่คุณมาพูดแบบนี้ กำลังอิจฉาเหรอคะ\" \"ทำไมฉันต้องอิจฉาด้วย\" \"ก็คุณยังมูฟออนจากเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่กลับมาบอกให้ฉันตัดใจ\" \"ฉันแค่กลัวว่าคุณจะหลงรักเขาไปมากกว่านี้ การแสดงออกของเขาอาจจะทำให้คุณเข้าใจผิดไปเอง จนคาดหวังคิดว่าผู้ชายอย่างเขาจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ แต่ฉันรู้ดีค่ะ ว่าเขาเป็นคนยังไง คุณไม่เหมาะสมกับเขาหรอกค่ะ เพราะคุณไม่สามารถรับในสิ่งที่เขาเป็นได้\" \"คุณจะบอกว่าคุณเหมาะสม? \" \"ค่ะ ฉันมาที่นี่ก็เพราะเขา ฉันต้องการให้เขาเห็นว่าฉันรับเขาได้ทุกอย่างไม่ว่าเขาจะมีใคร\" \"คุณคิดว่ามันเป็นความรักเหรอคะ\" \"ใช่ค่ะ สำหรับฉันมันคือความรัก\" \"งั้นฉันจะบอกคุณให้เข้าใจ ฉันชอบเขา ความรู้สึกของฉันก็คงไม่น้อยไปกว่าคุณหรอก แต่สิ่งที่ฉันมีคือฉันเชื่อว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองได้เพื่อฉันและฉันก็เชื่อใจเขา\" เรียวดึงกระดาษทิดชูออกมาเช็ดมือก่อนจะทิ้งขยะแล้วเดินไปที่ประตูเตรียมจะเปิด \"อย่าเสียใจทีหลังก็แล้วกันค่ะ\" เรียวปิดประตูพร้อมกับเสียงประโยคสุดท้ายที่มิเชลพูดออกมา เธอไม่เคยคิดจะเสียใจทีหลังกับสิ่งที่เลือก แต่ก็อดหวั่นไหวกับคำพูดเหล่านั้นไม่ได้ พอลสันกลับมาที่ห้อง นั่งมองกล่องขนาดใหญ่ถูกห่อด้วยกระดาษสีชมพูอยู่ข้างหน้า เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นบอกกับเธอยังไงดี ว่าเขามีความรู้สึกกับเธอมากกว่าใครทุกคนและเขาจริงจังกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้มาก... และสิ่งเดียวที่นึกออกที่สามารถแสดงความจริงใจได้ก็คือสิ่งของที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น \"นายครับ เรียกคุณอิงกาญจน์เข้ามาเลยไหมครับ\" \"อืม\" เรียวอาบน้ำเสร็จ กำลังจะทาครีมก่อนนอนก็มีเสียงเคาะประตูมาจากข้างนอก เธอลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูก็เจอเชนยืนอยู่ \"มีอะไรหรือเปล่าคะ\" \"นายเรียกครับ\" \"ตอนนี้? \" \"ครับ\" \"งั้นฉันขอเปลี่ยน...\" \"ไม่ต้องครับ นายบอกว่าให้เข้าไปได้เลย\" กลางคืนดึกๆ ดื่นๆ เรียกให้เธอไปหา มันคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ เรียวเดินกลับเข้าห้องไปหยิบกรรไกรตัดเล็บใส่กระเป๋าก่อนจะเดินไปหาเขาที่ห้องฝั่งตรงข้าม แกร๊ก ภายในห้องมืดมิด แทบมองไม่เห็นอะไร นอกจากแสงไฟจากริมระเบียงนอกห้อง เล่นบ้าอะไรของเขา เธอเอื้อมมือไปจับกำแพงแล้วค่อยๆ ก้าวเข้าไปทีละก้าวช้าๆ จนสัมผัสได้กับอะไรบางอย่างที่มีไออุ่น และมีลมร้อนพ่นที่ใบหน้า \"คุณ...คุณพอลสัน\" \"หื้ม\" \"เปิดไฟหน่อยค่ะ ฉันมองไม่เห็น\" \"รอก่อนนะ\" \"ทำไมคะ มีอะไรหรือเปล่า\" \"ผมอยากจะบอกอะไรคุณ แต่ไม่กล้าบอกต่อหน้า คุณรอฟังผมก่อนนะ\" \"...\" พอลสันรั้งเอวเธอเข้ามาใกล้ ค่อยๆ ดันศีรษะเธอให้แนบชิดกับหน้าอกแกร่งที่ตอนนี้หัวใจกำลังเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอยู่ \"ผมไม่เคยมองคุณเป็นแค่คู่นอน ไม่เคยอยากจะเก็บเรื่องของเราเป็นความลับ ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน...ก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ที่บอกว่าชอบคุณ ก็คือชอบจริงๆ ไม่ได้ชอบแบบที่เคยเป็น...\" เขาเอื้อมมือขึ้นมาลูบไล้แก้มเธอแผ่วเบา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเซ็กซี่ \"แต่ชอบแบบที่ไม่อยากให้คุณหายไปไหน...ผมไม่เคยมีความคิดจะจริงจังกับใครมาก่อน คุณคือคนแรกและคนเดียว...ขอบคุณที่เชื่อมั่นในตัวผมนะที่รัก\" “…” พอลสันรู้สึกอบอุ่นในใจตอนที่ได้ยินเธอคุยกับมิเชลในห้องน้ำ เขากังวลว่าถ้าเธอเลือกจะไปจากเขาเพราะคำพูดต่างๆ นานาของคนอื่น แล้วเขาจะทำยังไง และนั้นยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าตัวเองต้องการเธอมากแค่ไหน การที่เธอยังคงเชื่อมั่นในตัวเขา ยิ่งทำให้เขาอยากจะพิสูจน์ให้เห็นว่า... เธอเลือกคนไม่ผิด \"คุณ...รู้สึกเหมือนผมใช่ไหม\" เรียวกะพริบตามองความมืดมิด มีความรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ คิดไม่ถึงว่าเขาจะบอกความรู้สึกของตัวเองแบบนี้ หัวใจเต้นแรงแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้ว ใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความเขินอาย รวมทั้งมือบางที่ยกขึ้นมาแตะหน้าอกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ \"ฉัน...\" เธอพูดไม่ออก มันตื้นตันไปหมดจนหาเสียงไม่เจอ \"ฉันก็ชอบคุณ\" คำตอบของเธอทำให้ร่างของเขาสั่นสะท้าน ดวงตาเป็นประกายราวกับดวงดาว เขาเคยได้ยินคำนี้มาจากปากของใครหลายคน แต่คนที่มีอิทธิพลกับเขาจริงๆ มีเพียงเธอเท่านั้น \"ผมชอบคุณมาก...\" \"ค่ะ ฉันก็เหมือนกัน\" เธอเอื้อมมือไปโอบกอดเขาให้แนบชิดเข้าไปใกล้กว่าเดิม พอลสันกระชับอ้อมกอดแน่น แสดงความรักใคร่ก่อนจะจุมพิตลงบนศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน เขาอยากจะกอดให้เธอกลืนหายเข้าไปในร่างกาย ไม่อยากให้ใครรับรู้ว่าโลกใบนี้ยังมีผู้หญิงคนนี้อยู่นอกจากเขาคนเดียวเท่านั้น \"ผมมีอะไรจะให้\" \"คะ? \" เขาผละร่างเธอออก ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดไฟ ฟรึ่บ! ไฟในห้องสว่างขึ้น เธอปรับสายตาไม่ทันจึงได้แต่ยืนหยีตาอยู่กับที่ ไม่นานก็โฟกัสสายตามองมาที่ผู้ชายตรงหน้า เขาเองก็กำลังก้มหน้ามองเธออยู่เช่นกัน \"คุณหน้าแดงมากเลย\" เธอเลื่อนมือไปจับแก้มเขา \"เขินเหรอคะ\" \"ปะ...เปล่า จะเขินได้ยังไง\" พอลสันกลอกตาบน ทำเป็นไม่รู้สึกอะไร เรียวเห็นสายตาของเขาล่อกแล่กไปมา ก็เขย่งปลายเท้าจูบไปที่คางของเขาช้าๆ “…” พอลสันแทบหยุดหายใจเมื่อหญิงสาวข้างหน้าส่งยิ้มให้เขาเหมือนเด็กน้อยขี้อ้อน ก่อนจะโอบกอดเขาไว้แน่น สัมผัสจากริมฝีปากของเธอเหมือนไฟช็อตในร่างกาย เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกัน พอลสันหยิบกล่องใบใหญ่จากโต๊ะข้างกายส่งให้เธอ หญิงสาวยื่นมือไปรับ ก่อนจะเงยหน้ามองเขาเป็นเชิงถาม “นี่คืออะไรเหรอคะ” \"ลองเปิดดูสิ\" เรียวเปิดกล่องออกก็เห็นกระเป๋าใบหนึ่งถูกห่อไว้อย่างดี เป็นกระเป๋าถือสีขาวมีเพชรฝังอยู่ รู้สึกว่าจะคุ้นอยู่เหมือนกัน เคยเห็นที่ไหนนะ... \"กระเป๋าใบนี้ฉันเคยเห็นนะคะ...มันคือ Hermes Birkin Bag by Ginza Tanaka แบรนด์เครื่องหนังจากประเทศฝรั่งเศส ฝังเพชร 2,000 เม็ด มีเพชรทรงลูกแพรอีก 8 กะรัต สายกระเป๋าก็ถอดมาเป็นสร้อยคอหรือสร้อยข้อมือเพชรได้...เดี๋ยวนะ!! \" \"ชอบไหม\" \"คุณ...คุณให้ฉันเหรอคะ\" \"ใช่ ผมตามหามาให้คุณ\" \"นี่...นี่มันเกินไปแล้วนะ\" มือที่จับกระเป๋าถืออยู่สั่นเทาไปหมด \"ไม่ชอบเหรอ\" \"ชอบสิ แต่...คุณให้ฉันเนื่องในโอกาสอะไรคะ\" \"ผมอยากให้คุณใช้ของที่ผมให้...ส่วนกระเป๋าของคุณผมจะเก็บเอาไว้เอง แลกกัน\" \"??!! \" ลูกรักของเธอแทบไม่มีค่าเลยเมื่อเทียบกับกระเป๋าที่อยู่ในมือตอนนี้ ราคาก็แทบจะห่างไกล เท่าที่เคยดูมาราคาไม่ต่ำกว่า 42 ล้านเลยนะ เขาเสียเงินมากมายเพื่อซื้อกระเป๋าให้เธอ มัน...มันเกินกว่าที่ใจเธอจะรับไหวจริงๆ \"ผมไม่เคยเลือกของให้ผู้หญิงมาก่อน แค่คิดว่ามันเหมาะกับคุณ\" \"ฉันชอบมากค่ะ\" ไม่ชอบก็บ้าแล้ว ราคาเท่าบ้านขนาดนั้น \"ขอรางวัลให้ผมหน่อย\" \"? \" \"...รางวัล...\" เขาโน้มใบหน้าลงมาพูดด้วยน้ำเสียงเนิบช้า ก่อนจะขบกัดริมฝีปากบางแผ่วเบา เธอได้แต่เงยหน้ายอมรับความอ่อนโยน นุ่มนวลที่เขามอบให้ พอลสันแสดงออกไม่เก่ง ก็พยายามเต็มที่ ที่จะทำให้เธอรู้ว่า เขาชอบเธอจริงๆ ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ ไม่ได้โกหกหลอกลวง แต่มันเป็นความรู้สึกในฉบับของผู้ชายอายุ 32 ที่กำลังมีความรัก... EBOOK นิยายเรื่อง พอลสัน : รักให้จำ ทั้ง 2 เล่ม เสร็จสมบูรณ์แล้วนะคะ เล่ม 1 จำนวน 737 หน้า ราคา 279 บาท ตอนที่1-53 เล่ม 2 จำนวน 878 หน้า ราคา 395 บาท ตอนที่53-110 มีตอนพิเศษอีก3ตอนจุใจ #เนื้อหาใน EBOOK จะแตกต่างจากในเว็บเยอะพอสมควร เพราะเพิ่มบทหลายบทเข้ามาให้เนื้อเรื่องมันมีละเอียดมากขึ้น มีตอนพิเศษที่จะทำให้คุณพบกับความน่ารักของพระเอกและนางเอก