ตอนที่43 คิดถึงคุณเหลือเกิน

C h a p t e r 43 \"มีคนตาย!! \" เสียงตะโกนของใครคนหนึ่งดังขึ้น จันทร์เจ้าพยายามเพ่งสายตามองไปในห้อง... \"เรียว!! \" เธอเห็นผู้หญิงนอนจมกองเลือดอยู่ภายในห้อง ก็ตะโกนชื่อเพื่อนออกไปโดยอัตโนมัติแต่ความจริงแล้ว... ไม่ใช่!! นั่นไม่ใช่เพื่อนเธอ!! \"เรียวหายไปไหน!! \" เธียเตอร์ที่กำลังง่วงงุน มึนงงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ถึงกับตื่นเต็มตา เหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดขึ้นคือ มีผู้หญิงนอนจมกองเลือดอยู่ บริเวณรอบข้างมีข้าวของถูกกระจัดกระจาย แจกันแตกละเอียดอยู่บนพื้น... เช้าวันต่อมา ฮ่องกง 08.00 น. พอลสันยังคงนั่งจ้องหน้าจอโทรศัพท์เพื่อหวังให้มีใครสักคนโทรเข้ามา แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มี หัวใจเริ่มเต้นแรงไม่มีสาเหตุ เมื่อคืนเชนโทรมาบอกว่าเรียวไม่อยู่ที่ห้อง จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งให้ไปตามหาจนตอนนี้ ก็ยังไม่มีวี่แวว ส่วนเรียวก็ปิดโทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ ตกลงมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ \"นายครับ พักผ่อนหน่อยดีไหมครับ ถ้าเชนติดต่อมาผมจะปลุกนาย\" เควินมองดูเจ้านายที่มีสีหน้าอิดโรยเพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืน \"ไม่ต้อง\" เขาส่ายหน้าก่อนจะยกมือขึ้นนวดเปลือกตา \"พี่...\" พอร์ชเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่ \"อืม\" \"อาเหลียงติดต่อมา...ฝั่งนั้นรับข้อเสนอเราแล้ว เพียงแต่มีเงื่อนไขเพิ่มเข้ามาในสัญญา\" \"...ลองว่ามา\" \"เขาอยากได้เงินเปอร์เซ็นต์มากกว่าที่เราเสนอไป\" \"...\" \"อาเหลียงลองคุยแล้ว แต่ฝั่งนั้นเขาบอกว่ามีคนมาเสนอให้เขารับโครงการเหมือนกัน ถ้าเราไม่โอเคเขาจะรับอีกฝ่ายไว้พิจารณา\" \"...\" 08.21 น. ’ไพลิน ลูกสาวของคุณพรชัย เจ้าของร้านอาหารอิตาลีห้าดาวที่กำลังมีข่าวถูกฟ้องเพราะใช้วัตถุดิบไม่มีคุณภาพ ได้เสียชีวิตลงแล้วเมื่อเวลา 5 ทุ่มครึ่งของเมื่อคืนนี้ ตำรวจได้ตรวจสอบที่เกิดเหตุแล้วพบร่องรอยการต่อสู้...’ \"เธียเตอร์ แกโทรหาเรียวติดยัง\" \"ยัง\" \"มันหายไปไหนวะ\" จันทร์เจ้าวางโทรศัพท์ลงก่อนจะขยี้ผมของตัวเองจนยุ่งด้วยความหงุดหงิด \"เมื่อเช้า ฉันโทรไปที่บ้านมา คุณน้ารับสาย บอกว่าเรียวไม่ได้กลับไป แสดงว่ามันหายไปตั้งแต่เมื่อคืน\" \"ถ้ามันออกไปแล้วก็ต้องโทรหาเพื่อนอยู่แล้ว\" \"เอาไงดีวะ จะโทรบอกพ่อริวดีไหม\" \"อย่าเพิ่ง บางทีมันอาจจะไปไหนสักที่แล้วลืมบอกเราก็ได้\" \"ฉันเป็นห่วงมันว่ะแก\" \"ฉันเชื่อ ว่ามันจะไม่เป็นอะไร\" ครืด ครืด ครืด ครืด มีข้อความจากเบอร์แปลก ’ฉันไม่เป็นอะไร จากเรียว’ \"เฮ้ย!! เรียวส่งข้อความมา\" \"โทรกลับไปดิ\" จันทร์เจ้าโทรกลับแต่... ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ \"ปิดเครื่อง? ...ทำไมมันไม่โทรมา เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า\" จันทร์เจ้าเริ่มเดินไปมาพลางครุ่นคิด \"เรื่องนี้มันแปลกมาก สวยตายได้ยังไง\" \"แถวนั้น มีกล้องด้วยไม่ใช่เหรอ\" \"เราเข้าไปไม่ได้\" \"ไม่!! มีคนหนึ่งทำได้\" จันทร์เจ้ายกยิ้มนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ 11.21 น. \"คุณช่วยบอกคุณพอลสันทีได้ไหมคะ ขอร้องเถอะค่ะคุณเชน\" เชนได้ฟังเรื่องที่จันทร์เจ้าเล่า ก็แสดงสีหน้าลำบากใจออกมา \"ผมรู้ว่าคุณอิงกาญจน์สำคัญกับนายมาก แต่ธุรกิจที่ฮ่องกงก็สำคัญไม่แพ้กัน ถ้าผมบอก นายต้องทิ้งงานที่นั่นมาแน่\" \"แล้วจะให้ทำยังไง พวกเราไม่รู้ว่าจะไปตามหาเธอที่ไหนแล้วนะ\" \"ผมจะช่วยเองครับ ตอนนี้คงต้องตามหาคุณเรียวกันก่อน\" \"แล้วจะเริ่มกันยังไงครับ\" เธียเตอร์ถามขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน \"กล้องวงจรปิดในที่เกิดเหตุ ตำรวจคงได้ไปแล้ว เราคงต้องไปหากล้องนอกร้าน\" จันทร์เจ้าพูดไปด้วย ตาโตขึ้นเรื่อยๆ \"ใช่!! กล้องหลังร้านด้วย!! \" \"เดี๋ยวผมจัดการเองครับ\" 12.23 น. ฮ่องกง \"เขาให้เวลาเราคิดแค่ 6 ชั่วโมง ตอนนี้ผ่านไปสี่ชั่วโมงแล้วนะพี่ จะเอายังไงดี ลองหาคนอื่นดีไหม\" \"แกคิดว่าจะมีใครใหญ่กว่าเขาอีกหรือไง\" \"แต่...\" \"ถ้าปล่อยเวลาไป คาร์เตอร์ได้เข้ามาก่อนเราแน่\" \"แต่พี่...\" \"เควิน ไปบอกอาเหลียง ว่าเราตกลง\" \"ครับนาย\" \"เอาจริง? \" พอร์ชมองหน้าพี่ชายด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ พี่จะยอมเสียผลประโยชน์มากมายให้คนพวกนั้นจริงๆ นะเหรอ \"กำไรที่ได้มาก็ยังเยอะกว่าทางนั้นอยู่ดี\" พอลสันพูดจบก็ไม่สนใจเรื่องงานอีกต่อไป เขาลุกขึ้นเดินไปที่ริมหน้าต่างก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ ’เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...’ เธอไม่ควรจะหายไปนานขนาดนี้ โทรศัพท์ก็ปิด แล้วจะให้เขาโทรติดต่อยังไง...ความกังวลในใจมันมากล้นจนอยากจะบินกลับไปเสียตอนนี้เลย \"ยังติดต่อคุณเรียวไม่ได้อีกเหรอพี่\" \"อืม\" \"เธอคงมีธุระมั้ง\" \"แต่ก็ต้องติดต่อฉันมาบ้าง ไม่ใช่หายเงียบไปแบบนี้\" \"ให้ผมโทรหาเพื่อนเธอดีไหม\" พอลสันเลิกคิ้วข้างหนึ่งอย่างสงสัย \"ใคร? ผู้หญิงคนนั้นนะเหรอ\" \"ใช่\" พอลสันพยักหน้าให้น้องชายเบาๆ เป็นคำตอบ พอร์ชหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรออกหาจันทร์เจ้าทันที [ค่ะ] \"ผมเองนะ\" [ค่ะ คุณพอร์ช] \"คุณ อยู่กับคุณเรียวหรือเปล่า\" [...] \"พี่ชายผมโทรหาเธอไม่ติด เลยอยากรู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่\" [เอ่อ...เธอ...เธอ...กำลังนอนอยู่ค่ะ...พอดีไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ฝาก...ฝาก บอกคุณพอลสันไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวฉันจะดูแลให้เอง] \"อ่อ...งั้น...\" [อุ้ย สัญญาณ...มะ...มะดี....เลย....ค่ะ] สายถูกตัดไป พอลสันยังคงขมวดคิ้วไม่คลาย คิดว่าเขาโง่มากเลยใช่ไหม ถึงไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอกำลังปิดบังอะไรอยู่ ถ้ามีอะไรไม่ดีเธอก็ควรจะบอกหรือติดต่อเขาสิไม่ใช่เลือกที่จะหายไปแบบนี้ \"ฉันจะบินกลับคืนนี้\" \"ไม่ได้นะพี่!! \" \"แกอยู่คุยกับทางนี้ไปก่อนแล้วกัน\" \"แต่ฝั่งนี้เขาต้องการคุยกับพี่คนเดียว\" \"แต่ฉัน...\" \"พี่จะให้ผู้หญิงคนเดียวมาทำให้ธุรกิจเราพังแบบนี้เหรอ!! ตลาดฮ่องกง เรามองมานานแล้วนะ กว่าจะได้มีโอกาสมาคุยก็เสียกำลังไปมากเหมือนกัน อีกอย่าง เพื่อนเธอบอกว่าคุณเรียวแค่ไม่สบาย พี่ต้องไปเพื่อยืนยันความรู้สึกตัวเองงั้นเหรอ...ถ้าพลาดตรงนี้ไปแล้ว เราต้องเริ่มนับหนึ่งอีกครั้งเลยนะ ผมไม่อยากให้พี่เป็นเหมือนผม อย่าพังเพราะผู้หญิงคนเดียวได้ไหม ผมขอ...\" พอลสันกลืนคำพูดสุดท้ายลงท้อง กลับมานั่งครุ่นคิดกับคำพูดของน้องชายอีกครั้ง กว่าจะมาถึงจุดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ตลาดฮ่องกงคุยยากมากที่สุดแล้วในบรรดาประเทศต่างๆ วันนี้ได้มีโอกาสมาคุยแล้วเขาจะปล่อยไปงั้นเหรอ? เพื่อผู้หญิงคนเดียวงั้นเหรอ? 14.00 น. จีนนั่งมองดูข่าวในโทรทัศน์ด้วยใบหน้าซีดขาว เธอไม่คิดว่าเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวจะมาจากไปแบบนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ สวยบอกว่าเธอจะจัดการอิงกาญจน์เอง แต่ทำไมถึงกลายเป็น... ก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเดินไปเปิดประตูห้องก็เห็นผู้ชายใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกำลังยืนตัวสั่นอยู่หน้าห้อง \"นิว มาทำอะไร\" \"ขอ...ขอเข้าไปในห้องหน่อยได้ไหม\" \"อืม\" จีนหลีกทางให้ชายหนุ่มเดินเข้ามาก่อนจะปิดประตู \"เรื่องสวย...\" \"ฉันรู้แล้ว\" \"เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เมื่อคืนนายอยู่กับสวยไม่ใช่เหรอ\" ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมา สีหน้าหมองลงด้วยความเศร้าเสียใจจากการสูญเสียคนรัก \"เปล่า เราทะเลาะกัน สวยออกไปจากห้องแล้วก็นัดเพื่อนที่รู้จักไปเที่ยว\" \"แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ ใครเป็นคนทำร้ายสวย\" \"สวยโทรหาฉันบอกให้ฉันไปหาที่ร้าน ตอนไปถึงตำรวจก็มากันแล้ว ฉันไปหาเจ้าของร้านเพื่อขอภาพจากกล้องวงจรปิดมา เพื่อดูว่าใครเป็นคนทำร้ายเธอ\" \"แล้วนายเห็นหรือเปล่า ว่าใครเป็นคนทำ\" \"อืม\" \"...\" \"ฉันเห็น\" 16.21 น. \"คุณเชน ได้กล้องวงจรปิดมาไหมคะ\" \"กล้องตรงทางเดินมีสามตัว สองตัวถูกถอดไปแล้ว ส่วนอีกตัวกล้องมันเสีย\" \"อ้าว\" \"แล้วต้องทำยังไงครับ\" เธียเตอร์ถามต่อ \"ที่น่าสนใจคือกล้องหลังร้าน ตรงนั้นมีกล้องหน้ารถคันหนึ่งจอดทิ้งไว้ ไฟขึ้นสีแดงแสดงว่ามันยังบันทึกอยู่\" \"แล้วคุณได้มาไหม\" \"ผมให้ลูกน้องจัดการแล้วครับ ตอนนี้คงต้องรอไปก่อน\" ครืด ครืด ครืด ครืด \"คะ...คุณพอร์ช โทรมาอีกแล้ว เอาไงดี\" จันทร์เลิ่กลั่กจนเธียเตอร์ส่ายหน้าไปมาด้วยความอ่อนใจ เพื่อนคนนี้เป็นคนที่โกหกใครไม่เป็นจริงๆ คิดเหรอว่าที่บอกคุณพอร์ชไปเมื่อกี้เขาจะเชื่อ \"แกโกหกไม่เนียนนะ รู้ตัวหรือเปล่าจันทร์เจ้า\" \"เออสิ ฉันเคยโกหกที่ไหนเล่า\" \"รับสิ\" \"ไม่เอา...ฉัน...ฉันกลัว\" \"รับเถอะครับ ผมจะไปรับสายนายเหมือนกัน ขอตัวสักครู่\" เชนพูดจบก็เดินออกไปนอกระเบียงห้อง จันทร์หันไปมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาละห้อย หวังต้องการที่พึ่งพา... \"ฉันไม่ช่วยหรอก จัดการเอาเอง\" \"เพื่อนใจร้าย!! \" \"คุยเสร็จก็มาเล่าด้วยว่าเรื่องแกกับคุณพอร์ชตกลงยังไงกันแน่\" \"...\" ขณะเดียวกัน ฝั่งเชน เขายืนมองหน้าจอที่มีเบอร์เจ้านายขึ้นอยู่ ทำใจสักพักก็ตัดสินใจรับสาย \"ครับนาย\" [หายหัวไปแบบนี้คิดว่าฉันจะไม่รู้หรือไง] \"...\" [บอกมา ว่าเกิดอะไรขึ้น] \"นายครับ...ไม่...ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ\" [ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ถ้ายังไม่ยอมบอก ฉันจะส่งแกไปบรูไน แล้วไม่ต้องกลับมาอีก] \"นะ...นายครับ\" [พูด!!] \"คือว่า...ไม่มีอะไรจริงๆ ครับนาย...ตอนนี้คุณเรียวไม่สบายกำลังนอนพักอยู่...ถ้า...เธอตื่นแล้วผมจะให้เธอโทรกลับหานายนะครับ\" [...] \"ผมรู้ว่านายเป็นห่วงเธอ ผมไม่โกหกแน่นอนครับ อีกอย่างนายก็ให้ผมคอยดูแลเธออยู่แล้ว ผมจะทำให้ดีที่สุด\" ขอโทษครับนาย ผมจำเป็นต้องโกหกจริงๆ ไม่อย่างนั้นงานที่ฮ่องกงต้องพังแน่ ทางนี้ผมจะจัดการให้เรียบร้อยก่อนที่นายจะกลับมา... ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ หญิงสาวนั่งกอดเข่าอยู่ข้างเตียงพลางมองไปข้างนอกด้วยใบหน้าเหม่อลอย มือของเธอกำเข้าหากันแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งยองลงตรงหน้าก่อนจะเอื้อมมือมาจับฝ่ามือเธอให้คลายออกจากกัน \"ตอนนี้ เพื่อนของคุณกำลังตามหาคุณอยู่ ถ้าคุณอยากกลับผมจะไปส่ง\" น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมามอง \"ขอบคุณมากนะคะ ที่พาฉันออกมา\" \"ไม่เป็นไรครับ คุณโอเคบ้างหรือยัง\" เธอส่ายหน้าเป็นคำตอบ ก่อนจะก้มหน้ามองมือที่เขาจับไว้ มันกำลังสั่นไหว \"ไม่ต้องกลัว ค่อยๆ นึก ว่าเกิดอะไรขึ้น\" \"ฉัน...เห็นสวยนอนอยู่บนพื้น มีแต่เลือดเต็มไปหมด...\" \"ก่อนหน้านั้นล่ะ\" \"ฉัน...หยิบแจกันขึ้นมาป้องกันตัว\" \"แล้วยังไงต่อครับ\" \"แล้วก็...\" เธอย้อนนึกกลับไปตอนที่ตามสวยเข้าไปในห้อง ตอนนั้นมีผู้ชายสามคนเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอรีบหยิบแจกันขึ้นมาแล้วเขวี้ยงใส่คนพวกนั้นก่อนจะเกิดการต่อสู้กัน จน... \"...\" เรียวพยายามนึกแล้วแต่เธอคิดอะไรไม่ออกเลย เหมือนภาพมันตัดไป สมองว่างเปล่า นึกไม่ออกว่ามีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น เธอทำร้ายสวยหรือเปล่า เธอจำไม่ได้แล้ว... \"ฉัน...ฉันอยากเจอเขา\" ตอนนี้เธออยากได้ที่พึ่งพาที่สามารถช่วยเธอได้ มีแค่เขาคนเดียว คุณพอลสัน.. เขาคนเดียวที่จะช่วยเธอได้ เธอคิดถึงเขา... น้ำตาที่คลออยู่ตอนนี้เริ่มไหลรินอาบแก้ม เป็นครั้งแรกที่เธอมีความรู้สึกอ่อนแอ เคว้งคว้าง ไม่รู้จะทำยังไงดี วันรุ่งขึ้น 08.11 น. ’ผลตรวจเลือดออกมาหรือยังคะ’ ’ผลการตรวจเลือดออกมาแล้วครับ’ ’เป็นเลือดของผู้ตายใช่ไหมคะ’ ’เป็นเลือดของผู้ตายครับ’ ’แล้วสาเหตุการตายล่ะคะ เกิดจากอะไร’ ’ตอนนี้ทางกองพิสูจน์หลักฐานกำลังทำหน้าที่กันอยู่ ไม่นานก็จะทราบว่าผู้ตายเสียชีวิตเพราะสาเหตุใด’ ’ตอนแรกที่ทางตำรวจบอกคือที่เกิดเหตุพบร่องรอยการต่อสู้ เป็นไปได้ไหมครับว่าจะเกิดจากการฆาตกรรม’ ’มีความเป็นไปได้ครับ เรายังต้องหาหลักฐานเพิ่มเติมมายืนยันกันอีกที’ ’ทางตำรวจพบผู้ต้องสงสัยบ้างหรือยังครับ’ ’ยังไม่พบครับ’ ‘แสดงว่าจนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวผู้ต้องสงสัยไม่ได้เหรอครับ’ ’ทางเราให้ข้อมูลได้เพียงเท่านี้ หากมีอะไรเพิ่มเติมที่สามารถบอกได้จะแจ้งให้ทราบครับ’ ตำรวจเจ้าของคดีเดินเข้าไปในสถานีตำรวจ ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยนักข่าวและสื่อต่างๆ คดีนี้คนให้ความสนใจกันเยอะเพราะคุณพรชัยมีชื่อเสียงในเรื่องร้านอาหารมาก แถมครอบครัวยังเกี่ยวดองกับส.ส.ในท้องที่ท่านหนึ่ง ทำให้เป็นที่จับตามองว่าลูกสาวของคุณพรชัยเสียชีวิตลงเพราะเหตุใด \"หัวหน้าครับ\" \"ว่าไง\" \"โทรศัพท์มือถือที่เจอในที่เกิดเหตุเมื่อวาน รู้แล้วว่าเป็นของใคร\" \"ของใคร\" \"ของคุณอิงกาญจน์ ภัทรนิธิโภคินครับ\" ----EBOOK นิยายเรื่อง พอลสัน : รักให้จำ ทั้ง 2 เล่ม เสร็จสมบูรณ์แล้วนะคะ ลงให้อ่านฟรีเล่ม 1 ค่ะ เล่ม 2 จำนวน 878 หน้า ราคา 395 บาท หาซื้อได้ใน meb #เนื้อหาใน EBOOK จะแตกต่างจากในเว็บเยอะพอสมควร เพราะเพิ่มบทหลายบทเข้ามาให้เนื้อเรื่องมันมีละเอียดมากขึ้น มีตอนพิเศษที่จะทำให้คุณพบกับความน่ารักของพระเอกและนางเอก