ตอนที่51 ตัวปัญหา 2

C h a p t e r 51 ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเสแสร้งกับคำพูดที่ชวนให้หมั่นไส้ของไลม์ ทำให้พอลสันหรี่ตาลงมองด้วยแววตาที่แทบจะฆ่าคนได้ เรียวสังเกตเห็นผู้ชายสองคนที่ไม่มีใครยอมใครก็ตัดสินใจลุกขึ้นและส่งยิ้มหวานให้ไลม์เอง \"สวัสดีค่ะคุณไลม์ เชิญนั่งค่ะ\" จะให้เธอมาขับไล่ไสส่งเขาก็ไม่ได้เพราะเขาคือหุ้นส่วนโรงแรมของเธอเหมือนกัน อย่างน้อยก็ต้องให้เกียรติกันหน่อย \"ขอบคุณครับคุณอิงกาญจน์\" ไลม์นั่งลงกึ่งกลางระหว่างทั้งสองคน ที่มุมข้างซ้ายคือพอลสัน มุมข้างขวาคือเรียว \"ผมได้ยินมาว่าอาหารที่นี่อร่อย แถมวิวก็สวยเลยอยากจะมาลองชิม ไม่นึกว่าจะเจอคนคุ้นเคยด้วย\" \"ค่ะ วิวสวยจริงๆ \" เธอนั่งลงแล้วเหลือบสายตามองพอลสันที่กำลังหน้าดำคร่ำเครียดอยู่ ก็พอจะรู้ว่าเขาไม่พอใจแต่จะให้ทำยังไงเล่า \"คุณไลม์เชิญสั่งอาหารได้เลยนะคะ มื้อนี้ฉันจะเลี้ยงเอง\" \"เนื่องในโอกาสอะไรครับ\" \"ขอบคุณเรื่องคลิปก็แล้วกันค่ะ\" \"คุณขอบคุณผิดคนแล้วล่ะครับ คนที่คุณควรจะขอบคุณ ควรเป็นเขามากกว่า ดูสภาพผมสิ แค่ขู่นิดหน่อยก็โดนเขาต่อยแล้ว แถมยังโดนขู่กลับอีกด้วย แฟนคุณนี่ ไม่เบาเลยนะครับ\" เรียวกำลังคิดตามสิ่งที่ไลม์พูด หมายความว่าพอลสันไม่ได้ไปคุกเข่าขอคลิปแต่ไปชกต่อยกับเขามากกว่า แล้วยังข่มขู่อีกงั้นเหรอ... นักเลงจริงๆ \"แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดี เพราะคุณเก็บคลิปไว้ ฉันถึงได้รอดมาได้\" \"ไม่เป็นไรครับ ความจริงผมตั้งใจจะช่วยอยู่แล้ว เพียงแต่...\" ไลม์มองพอลสันด้วยหางตาก่อนจะยกยิ้ม \"หมั่นไส้เขานิดหน่อยก็เท่านั้น...” “…” “คุณอิงกาญจน์ยังจำที่ผมเคยพูดกับคุณเรื่องพอลสันได้ไหมครับ ผมยังมีความคิดเดิมนะ หวังว่าคุณจะไม่เจ็บไปมากกว่านี้...โทษทีนะ ผมลืมไปว่ามีนัดกับน้องอ้ายหนี่ จะมาทานอาหารด้วยคงไม่เหมาะเท่าไหร่ งั้นไม่รบกวนดีกว่า\" ก่อนจะลุกขึ้นก็ไม่วายส่งสายตาหวานเยิ้มให้เธอแล้วก็เดินออกจากโซนนี้ไป เหมือนมีคนมาวางระเบิดลูกใหญ่แล้วให้เธอมาเก็บกวาดทีหลัง สิ่งที่เขาเคยพูดเรื่องพอลสัน มีแต่บอกว่า อย่าให้ใจเขามาก อย่ามั่นใจว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองได้อะไรทำนองนี้ ซึ่ง...เตือนตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะเธอให้เขาไปหมดแล้วจริงๆ ... \"เขาเคยคุยอะไรกับคุณบ้าง\" \"คะ? \" \"เขาเคยบอกกับคุณเรื่องผม? เขาพูดอะไร\" \"...\" \"ผมเคยบอกว่าอย่าไปเจอเขา อย่ายุ่งกับเขาอีก หรือคุณยังแอบไปเจอไปคุยกันลับหลังผม\" \"คุณกำลังระแวงฉันกับเขาเหรอคะ\" \"เขาพูดอะไร\" น้ำเสียงเข้มขึ้นแฝงไปด้วยความดุดัน \"เขาแค่บอกว่าคุณเป็นคนไม่ดี มีผู้หญิงเยอะ อย่าคิดว่าคุณจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร\" เรียวพูดไปด้วยจ้องหน้าเขาไปด้วย \"ทางที่ดีฉันควรจะถอยออกมาดีกว่า จะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้\" \"....\" \"เขาพูดแบบนี้แหละ\" บางประโยคก็แค่ใส่ไฟไปด้วยก็เท่านั้นเอง มันน่าหงุดหงิดที่เขามาหวาดระแวงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคุณไลม์ พอลสันมองแววตาของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างหน้า...สิ่งที่ไลม์พูด มันคือสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นกำลังจะย้ำเตือนและคงกำลังจะให้เวลาเธอตัดสินใจ...เพราะหากผ่านช่วงนี้ไป...มันอาจจะมีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ \"แล้วคุณคิดยังไง…\" \"...\" \"คุณคิดอย่างที่เขาพูดหรือเปล่า\" \"ถ้าฉันคิดอย่างที่เขาพูด วันนี้ฉันคงไม่มากับคุณหรอกค่ะ\" \"...\" \"ฉันไม่เข้าใจ ว่าทำไมคุณต้องคิดมากเรื่องระหว่างฉันกับคุณไลม์ขนาดนี้ มันมีอะไรที่ฉันควรรู้หรือเปล่า\" \"เปล่า\" \"แล้วเรื่องคลิป คุณบอกฉันได้ไหม ว่าไปชกต่อยกับเขาได้ยังไง\" \"...\" ความเดิมตอนที่แล้ว \"แกออกไปรอข้างนอก\" พอลสันใช้หางตามองลูกน้องที่ชื่อครูสเพื่อสื่อความหมายให้ออกไปรอข้างนอกก่อนจะหันมาบี้บุหรี่ลงที่เขี่ยบุหรี่ \"ถ้าฉันไม่ได้เรียกไม่ต้องเข้ามา\" ไลม์สั่งเลขาตัวเองด้วยเหมือนกัน ตอนนี้ในห้องจึงเหลือแค่ผู้ชายสองคนที่นั่งคุมเชิงกันอยู่... \"นายต้องการอะไรกันแน่\" \"ก็บอกไปแล้วไง\" \"...\" \"นายคงกลัวจะอายใช่ไหม งั้นก็ได้\" ไลม์ลุกขึ้นยืนเดินไปข้างโซฟาเพื่อหาพื้นที่ให้ได้มากที่สุด \"ฉันพร้อมแล้ว คุกเข่าเสร็จ ฉันจะเอาคลิปให้นายทันที\" “…” พอลสันยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับ สายตาจับจ้องชายหนุ่มที่ยืนเอามือไขว้หลังเชิดหน้าอยู่ ไลม์คือคู่ต่อสู้ของเขามาตั้งแต่ครั้งแรกที่เริ่มทำธุรกิจ คนอื่นอาจจะมองว่าไลม์ทำตามคำสั่งครอบครัวมากจนไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่เขารู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องอดทน มีความสามารถมากแค่ไหน การที่ต้องอยู่ภายใต้คำสั่งของคนที่ไม่สามารถขัดขืนได้มันทรมาน เขาคอยมองดูการเติบโตทางด้านธุรกิจของไลม์มาตลอด ก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้เนื้อแท้ไม่ใช่คนไม่ดี แต่เพราะต้องทำตามคำสั่งของคนที่อยู่เบื้องหลังจึงไม่สามารถทำอะไรได้ และสิ่งที่ทำให้รู้สึกกังวลในใจคือพ่อของไลม์ต่างหาก ถ้าตระกูลคาร์เตอร์ต้องการเล่นงานเขาจริงๆ คงต้องใช้อิงกาญจน์แน่นอน เพราะจุดอ่อนของเขาคือเธอ ตัวอย่างของพอร์ชคือผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น และเขาจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีกแน่ \"นิ่งอยู่ทำไม หรือไม่กล้า แสดงว่าคุณอิงกาญจน์คงไม่สำคัญเท่าไหร่หรอกมั้ง\" \"...\" \"งั้นถ้ามีใครทำอะไรเธอ นายก็คงไม่...\" ตุบ!! ผัวะ!! ตุบ!! ตับ!! เสียงข้าวของกระจัดกระจายจากแรงเหวี่ยง แรงต่อย เสื้อผ้าเริ่มฉีกขาด ต่างคนต่างไม่มีใครยอมใคร และไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนที่ยืนรออยู่หน้าห้องใจสั่นไหวเพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์อะไรกับนายของตัวเอง เพียงแต่คำสั่งของนายยังค้ำคออยู่จึงไม่สามารถทำอะไรโดยพลการได้ เวลาผ่านไปนานจนกระทั่งเสียงในห้องเริ่มสงบลง มีเพียงเสียงหอบหายใจถี่กระชั้นด้วยความเหนื่อย ชายหนุ่มดวงตาสีเทาฟ้านอนหอบอยู่บนพื้นหน้าทีวี ส่วนชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นอนหอบอยู่บนโซฟา \"แฮ่กๆ ...พอใจหรือยัง...แฮ่กๆ ...พอจะชดใช้เรื่องที่ลีม...แฮ่กๆ ...ทำไว้ได้หรือยัง\" \"คนที่ครอบครัวนาย…แฮ่กๆ ...ควรขอโทษ...คือน้องชายฉัน\" \"แต่อย่างน้อย...ก็ทำให้รู้...ว่าผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้รักพอร์ชจริงไม่ใช่เหรอ\" \"นายไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินความรักของใคร\" \"ฉันอยากจะเตือนนายไว้อย่าง...พ่อฉันไม่หยุดแค่นี้แน่...เรื่องพอร์ชก็แค่ลองเชิงเท่านั้น...ตอนนี้เขารู้แล้วคนที่จะทำให้ Red Blood พังพินาศได้ก็คือนาย...เมื่อไหร่ที่นายโผล่จุดอ่อนออกมา...พ่อฉันไม่ปล่อยไว้แน่\" \"...\" \"และถ้านายรักคุณอิงกาญจน์จริง...ก็มีสองอย่างที่นายต้องเลือก...คือหนึ่ง...เก็บเธอไว้ใกล้ตัวดูแลเธอให้ดีที่สุดโดยห้ามโผล่ช่องว่างออกมาเด็ดขาด...และข้อสอง...ตัดเธอออกจากชีวิต...\" \"...\" \"แต่เท่าที่ดู นายคงไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ ...ถ้างั้นก็ดูแลผู้หญิงของนายดีๆ ...ฉันเตือนได้แค่นี้...เพราะหากพ่อฉันรู้แล้วมีคำสั่งลงมาเมื่อไหร่...ฉันจะไม่ปล่อยเธอแน่...ฉันจะไม่ทำเหมือนลีมที่ใช้ผู้หญิงเป็นเครื่องมือ...แต่ฉันจะใช้ความจริงใจเอาชนะเธอเพื่อแทนที่นาย...เมื่อไหร่ที่เธอเชื่อใจฉันมากกว่านายทุกอย่างจะจบ...พ่อฉันจะชนะ...ส่วนนายก็จะพังและ Red Blood ก็จะหายไป\" \"...นายคิดว่าอิงกาญจน์เข้าหาง่ายนักหรือไง\" \"ฉันทำได้ทุกอย่าง...เพราะสิ่งที่ได้รับมันคือทุกอย่างในชีวิตของฉันจริงๆ \" \"เขาให้นายเท่าไหร่...ฉันให้มากกว่าสิบเท่า\" \"มันประเมินราคาไม่ได้หรอก...ฉันต้องการอิสระ...และสิ่งที่ฉันต้องทำต่อไปจากอ้ายหนี่ก็คือนาย\" \"ถ้ากล้าก็ลองดู...เพราะฉันไม่นิ่งเหมือนพอร์ชแน่\" \"นั่นแหละ...คือคู่แข่งที่ฉันต้องการ...เรื่องคลิปฉันจะส่งให้ลูกน้องนายก็แล้วกัน\" ไลม์พูดพลางลุกขึ้นนั่ง \"ถ้าอิงกาญจน์เชื่อฉัน นายต้องโทษตัวเองที่ไม่มีความน่าเชื่อถือพอ\" พอลสันลุกขึ้นยืน ใช้มือปาดเลือดที่มุมปากก่อนจะก้มลงมองไลม์ และพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด \"ฉันเชื่อใจเธอ...แล้วอย่าคิดจะยุ่งกับเธอ...เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ฉันจะเด็ดหัวพวกคาร์เตอร์ให้หมด!! \" \"....\" ____________________________ เรียวลุกจากเก้าอี้ไปนั่งข้างเขาและเอื้อมมือไปจับฝ่ามือหนาไว้ \"บอกฉันได้ไหมคะ...\" \"ถ้าวันหนึ่ง...\" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า \"หื้ม...\" \"ถ้าวันหนึ่ง...มีคนมาบอกคุณว่าผมฆ่าคน คุณจะเชื่อไหม\" \"ฉันเชื่อว่าคุณไม่ใช่คนไม่ดี...อีกอย่าง...ไม่ว่าใครจะพูดอะไร...ฉันเชื่อคุณค่ะ\" พอลสันขยับนิ้วมือจับมือเธอกลับ พลางมองใบหน้าหญิงสาวที่เขาอยากจะทะนุถนอมให้ได้มากที่สุด แต่ก่อน ไม่ว่าโลกจะพัง บริษัทจะเจ๊ง เขาไม่เคยมีความรู้สึกกลัวมาก่อน จนกระทั่งได้เจอกับเธอ เธอเปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างของเขา ถ้าวันหนึ่งเธอทิ้งเขาไป ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน... \"คุณต้องเชื่อใจผม...ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ตาม...เพราะสิ่งนี้จะทำให้เราผ่านทุกอย่างไปได้\" \"...แล้วถ้าฉันเห็นเองล่ะ\" \"คุณก็ต้องถามผม\" \"แล้วคุณจะไม่โกหกฉันเหรอคะ\" พอลสันยกมือขึ้นมาเล่นปอยผมของเธอ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง \"ที่รัก...ผมสัญญาว่าจะไม่โกหกคุณ\" \"ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม? \" เธอพูด \"ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม\" เรียวได้ยินเขาพูดตาม ก็ยิ้มออกมาก่อนจะแนบใบหน้าไปที่ท่อนแขนหนา ช่วงเวลานี้เธอมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา เธอให้สัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีวันทิ้งเขาเด็ดขาด นอกจากวันนั้นเขาจะไม่รักเธอแล้ว \"งั้น...คุณก็อย่าเก็บเรื่องคุณไลม์มาคิดเลยนะคะ\" \"คุณสัญญากับผมได้ไหม...ไม่ว่าเขาจะพูดกับคุณเรื่องอะไร ต้องบอกผม\" \"ก็ไหนคุณบอกไม่ให้ฉันเจอเขาโดยไม่มีคุณไม่ใช่เหรอ\" \"ใช่...แต่ถ้าบังเอิญ\" \"ค่ะ ฉันจะบอกคุณทุกอย่างเลย\" พอลสันเชื่อว่าต่อจากนี้ไป เรื่องบังเอิญระหว่างไลม์กับอิงกาญจน์จะเกิดขึ้นแน่นอน สิ่งที่เขาทำได้ก็มีแต่ต้องคุมคนของตัวเองไว้ให้ดี ต้องสร้างความเชื่อมั่นของเธอที่มีต่อเขาให้ได้มากที่สุด.. 15.12 น. พอร์ชนั่งอยู่ในห้องทำงานอีกฝั่งของบริษัท สายตาจับจ้องไปที่โทรศัพท์มือถือ มันเงียบมานานมาก ไม่มีทั้งสายเรียกเข้า หรือข้อความจากใครสักคน ทั้งที่ผู้หญิงคนนั้นน่าจะรู้ว่าเขากลับมาแล้ว เธอก็ต้องโทรมาถามไถ่บ้างสิไม่ใช่หายไปเลยแบบนี้ \"หรือเธอกำลังรอให้ฉันโทรหาอยู่\" เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง ก๊อก ก๊อก ก๊อก \"ไง เป็นไงบ้าง\" หญิงสาวผมแดงเปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง \"ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่ขาแพลงเท่านั้นเอง\" \"ฉันไม่ได้ถามเรื่องนั้น ฉันถามเรื่องนาตาชา\" “…” ทันทีที่ได้ยินชื่อของหญิงสาวในอดีต พอร์ชก็ได้แต่หลุบตาลงพลางถอนหายใจ \"ไม่ได้อยากจะรื้อฟื้นนะ เพียงแต่ฉันต้องการความแน่ใจ นายหย่ากับเธอแล้วแต่เธอก็ยังเป็นนักแสดงในสังกัดของเราอยู่ ตอนนี้ทางแคนาดาจะส่งตัวเธอมาที่นี่\" \"ทำไม\" \"เธอได้เป็นพรีเซนเตอร์ให้กับบริษัทเกมแห่งหนึ่งในไทย\" \"อืม\" \"และเธอได้เป็นพรีเซนเตอร์คู่ให้กับเจคด้วย\" \"อืม\" \"พอร์ช...\" นาเดียร์เดนมาจับไหล่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน \"ถ้านายไม่โอเค...\" \"ฉันโอเค\" \"จริงเหรอ? \" \"ตอนนี้ฉันมีแฟนใหม่แล้ว\" \"หื้ม...แฟนใหม่? ใครกัน ไม่เห็นพามาให้รู้จัก\" \"เธอไม่ว่าง...\" \"แล้วเธอรู้เรื่องที่นายเคยแต่งงานแล้วหรือเปล่า\" \"เรื่องนี้ยังเป็นความลับอยู่ เพราะกลัวชื่อเสียงของบริษัทจะเสียหาย\" \"อ่อ...\" \"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานหรอก\" \"โอเค งั้นฉันไม่ห่วงก็ได้...มีอีกเรื่องที่ฉันจะบอก\" \"อืม\" \"ดูเหมือนลีมก็จะมาที่นี่ด้วยเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับเรื่องงานหรือเปล่า\" \"ช่าง...\" \"เอ่อ...แล้วเรื่องเปิดตลาดในฮ่องกงเป็นไงบ้าง\" \"คิดว่าไง พี่ชายฉันกลับมาก่อนเพราะห่วงแฟน ให้ฉันไปรับหน้าแทน สุดท้ายก็ต้องเลื่อนเวลาออกไปก่อน คราวนี้ถ้าไม่ได้ก็คงจะอีกยาวเลยแหละ\" \"แต่ก็ยังมีโอกาสอีกครั้งหนึ่งนี่นา ยังไงก็ต้องสำเร็จแน่\" ครืด ครืด ครืด ครืด นาเดียร์หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนจะกดรับสาย \"ค่ะ เจคเหรอว่าไง ห๊ะ!! อะไรของนายเนี่ย เรื่องมาก ฉันจะไม่เปลี่ยนให้อีกแล้ว...ก็หยุดแกล้งคนอื่นสักที เลิกเอาแต่ใจตัวเองได้แล้ว กับคนอื่นก็เฟรนด์ลี่ทำไมกับคนที่ทำงานด้วยต้องเรื่องเยอะตลอดด้วย แค่นี้นะ\" \"มีอะไร\" \"เจคนะสิ เดือนนี้เปลี่ยนผู้จัดการมาสี่คนแล้ว ไม่รู้ว่าจะเอาแต่ใจตัวเองไปถึงไหน คนล่าสุดฉันเลือกมาอย่างดีเพราะเธอเก่งศิลปะป้องกันตัวมาก ฉันกะว่าถ้าวันไหนเจคพูดมากหรือทำให้ผู้จัดการคนนี้ไม่พอใจก็คงได้เจอหน้าแข้งสักที แต่ดูสิ เขาจะเปลี่ยนคนอีกแล้ว น่าหงุดหงิด...งั้นฉันไปก่อนนะ มีอะไรก็โทรหาได้ตลอด\" \"ขอบใจนะเดียร์\" \"อื้อ\" 16.45 น. \"ไล่ผู้หญิงคนนี้ไปเสีย!! \" \"ขอเหตุผล!! \" \"เธอไม่ทำตามที่ฉันสั่ง กาแฟก็ไม่ยอมหามาให้ ฉันบอกว่าต้องการขนมปังเธอกลับบอกว่าให้กินผลไม้ดีกว่าเพราะดีต่อสุขภาพ what!! \" \"มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ\" \"โนว...\" เจคลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ นาเดียร์ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ \"เธอScaryเกินไป\" \"ทำไมชอบมีปัญหากับพวกผู้จัดการตลอดเลยอ่ะ ไม่เข้าใจ\" \"คนที่จะมาเป็นผู้จัดการฉันได้ ต้องมีความอดทน ขยันขันแข็ง ไม่ใช่เอาแต่มือไม้อ่อนไปวันๆ พอเห็นฉันไม่ว่าอะไรก็ยิ่งได้ใจ คนพวกนี้ฉันไม่เอา\" \"แล้วฉันทำอะไรหรือยังคะ\" จันทร์เจ้าเถียงกลับ \"คุณจะเอาคนที่เคยทำงานกับคุณมาตัดสินฉันไม่ได้\" \"มันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ยิ่งผู้หญิงสวยๆ ยิ่งชอบอ่อย\" \"เจค!! เธอไม่ใช่พวกผู้จัดการที่นายเคยเจอนะ\" \"ไม่รู้ล่ะ ยังไงก็ไม่เอา\" เขาเบือนหน้าหนีก่อนจะกอดอกเชิดหน้าอย่างไม่ยอมแพ้ เขาเคยเจอผู้หญิงที่มาทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ ชอบพูดเรื่องของคนนั้นคนนี้ ขี้อิจฉา ชอบเก็บเงินใต้โต๊ะ บางคนก็คอยเอาใจเขาเพื่อหวังจะเป็นข่าวให้ตัวเองดัง บางคนก็เอาตัวเข้ามาอ่อยหวังจะเป็นผู้หญิงของเขา เจอมาหมดทุกประเภทแล้ว จะให้รับมาง่ายๆ ได้ยังไง ก็ต้องทดลองงานกันบ้าง แต่กับจันทร์เจ้า...เธอน่ากลัวเกินไป แค่เห็นแววตาเย็นชาคู่นั้น...ก็ขนลุกไปหมดแล้ว \"เลิกเอาแต่ใจได้แล้วเจค...ไม่งั้นฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกพอลสัน\" \"...\" เจคหุบปากลงทันทีที่เอ่ยชื่อพอลสัน... \"คราวก่อนที่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำก็เพราะนายทะลึ่งไปยุ่งกับคุณเรียวไม่ใช่หรือไง...คราวนี้ถ้าฉันไปบอกเขาว่านายเอาแต่ทะเลาะกับผู้จัดการจนทำให้บริษัทเดือดร้อนไปหมด นายว่าเขาจะทำยังไง\" \"มายเฟรนด์...ยูจะทำร้ายไอจริงเหรอ\" นาเดียร์ไม่สนใจชายหนุ่มอีกต่อไปหันไปมองจันทร์เจ้าที่นั่งนิ่งอยู่ที่โซฟา \"คุณจันทร์เจ้าคะ...รบกวนคุณด้วยนะคะ\" จันทร์เจ้าพยักหน้าก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงห้าวหาญและชัดถ้อยชัดคำ \"ค่ะ!! ...ฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด!! \" เธอมีความรู้สึกว่าจะต้องเอาชนะผู้ชายคนนี้ให้ได้ อยากจะดัดสันดานเขาให้เลิกทำตัวเป็นเด็กสักที ก๊อก ก๊อก ก๊อก \"เดียร์ เจค...ฉันจะมาคุยเรื่องวิ่งมาราธอน...\" ชายหนุ่มที่เข้ามาใหม่เห็นหญิงสาวที่นั่งอยู่ก็ชะงักไป เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง จันทร์เจ้าเองก็นิ่งไปเหมือนกัน ไม่คิดว่าจะเจอพอร์ชที่นี่เวลานี้ เพราะตั้งแต่วันที่เขาพูดว่า ’เรามาคบกันดูไหมครับ’ เธอก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลย...ใครจะไปกล้า \"เข้ามาสิพอร์ช\" \"How are you? \" เจคเอ่ยถาม \"คุณมาทำอะไรที่นี่\" สายตาดุดันและประโยคคำถามของพอร์ช เฉพาะเจาะจงไปที่เธอ... ----EBOOK นิยายเรื่อง พอลสัน : รักให้จำ เล่ม 1 ใกล้จบแล้วค่ะ อย่าลืมติดตามหาซื้อเล่ม 2 ได้ที่ Meb ในราคา 395 ตั้งแต่ตอนที่ 54-110+ตอนพิเศษ #เนื้อหาใน EBOOK จะแตกต่างจากในเว็บเยอะพอสมควร เพราะเพิ่มบทหลายบทเข้ามาให้เนื้อเรื่องมันมีละเอียดมากขึ้น มีตอนพิเศษที่จะทำให้คุณพบกับความน่ารักของพระเอกและนางเอก