已经是第一章了
ตอนที่ 30 คุณปู่ไป๋ตบหน้าไป๋เจิ้นหลงกับซู่หลิน
ไป่เซในเวลานี้ในใจเธอนึกถึงไป๋เจิ้นหลงแล้วรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก
:ไป๋เจิ้นหลงฉันเกลียดคุณเกลียดคุณถ้าไม่ใช่เพราะคุณฉันคงไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ :
ที่โรงแรมซู่หลินอาบน้ำเสร็จก็สวมผ้าเช็ดตัวออกมาเผยให้เห็นเรียวขายาวสวยของเธอเดินมาทางไป๋เจิ้นหลงอย่างยั่วยวน
ไป๋เจิ้นหลงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แฝงไปด้วยความมีเสน่ห์ที่ใครเคยขึ้นเตียงกับเขาแล้วยากที่จะถอนตัวออกและยอมจำนนต่อเขา
หล่อยใช้นิ้วมือเรียวยาวล้วงเข้าไปลูบไล้บนแผ่นอกอันแข็งแกร่งของไป๋เจิ้นหลงกวาดสายตายั่วยวนมองใบหน้าอันหล่อเหลาดุจเทพบุตรของไป๋เจิ้นหลงอย่างหลงไหล
ไป๋เจิ้นหลงสวมเสื้อคลุมนอนดูแล้วมีเสน่ห์จนซู่หลินแทบอยากจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเขาแล้ว
ทันใดนั้นเสียงประตูก็ถูกเปิดออกดังขึ้นทั้งสองสะดุ้งตกใจ ไป๋เจิ้นหลงเองก็คาดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้ามาเปิดประตูของเขาโดยพละการ เขาขมวดคิ้วด้วยความโมโห เมื่อร่างหนึ่งปรากฎไป๋เจิ้นหลงถึงกับตะลึงอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ใบหน้าถูกตบเต็มฝ่ามืออย่างสุดแรงเสียงดัง
\" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! \"
จากนั้นซู่หลินก็ถูกตบ \" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! \" ด้วยเช่นกัน
คุณปู่ไป๋สายของเขารายงานมาว่าเวลานี้ไป๋เจิ้นหลงพาคุณหนูตระกูลซูมาเปิดห้องที่โรงแรม เมื่อได้รับรายงานเรื่องนี้คุณปู่ไป๋โกรธมากจนเลือดภายในกายเดือดพล่านไปทั่วแผ่รังศีอัมหิตไอสังหารถูกส่งมาจากตัวเขาจนทุกคนไม่กล้าแม้จะจะปริปาก
คุณปู่ไป๋โกรธมากที่หลานสาวของเขากำลังตกอยู่ในอันตรายแต่หลานชายอย่างไป๋เจิ้นหลงกำลังทำอะไรอยู่
คุณปู่ไป๋ตบหน้าไป๋เจิ้นหลงกับซู่หลินไปพร้อมกันเลยเอ่ยอย่างโหดเหี้ยมว่า
\" เอาตัวมันออกไปกวาดล้างทั้งตระกูล \"
เลขาของคุณปู่ไป๋ตอบรับจากนั้นก็กวาดมือเรียกคนมาลากตัวซู่หลินไป ซู่หลินจับที่แก้มที่บวมเป่งอย่างตกตะลึงและหวาดกลัวพอได้ยินคำพูดของคุณปู่ไป๋หล่อนก็ร้องให้คุกเข่าราวกับจะเป็นจะตาย คุณปู่ไป๋โมโหตะคอกไปที่ลูกน้องว่า
\" เอาตัวเสนียดนี่ออกไป! \" การ์ดรีบเข้ามาคว้าตัวซู่หลินแล้วลากออกไปทันทีได้ยินแต่เสียงร้องให้ขอร้องเสียงดังค่อยๆไกลออกไป
พ่อแม่ของไป๋เจิ้นหลงรู้ข่าวก็รีบมาที่โรงแรมทันทีพวกเขาทั้งเป็นห่วงลูกชายทั้งเป็นกังวลเพราะมีแต่เขาสองคนเท่านั้นที่เคยเห็นความโกรธของคุณปู่ไป๋แค่คิดพวกเขาก็รู้สึกเย็นวาบเสียวสันหลังไปตามๆกัน
ทางด้านไป่เซเมื่อชายทั้งสองจู่โจมเข้ามาเธอก็หลบอย่างเร็วพร้อมกับรอยยิ้มอ่อยๆยั่วยวนชายทั้งสองชายทั้งสองที่ทนไม่ไหวอย่างบ้าคลั่งก็เผยสีหน้าจริงๆไป่เซเห็นท่าไม่ดีขณะที่คนพวกนั้นกำลังจู่โจมเธอยื่นมือออกไปปัดไปที่เทียน ภายในห้องมืดสนิทเพียวพริบตาเดียว
ชายทั้งสองเริ่มโกรธเล็กน้อยเอ่ยออกมาว่า \" สาวน้อยชอบเล่นท้าทายแบบนี้ใช่มั้ย ได้เดี๋ยวพี่ชายทั้งสองจะจัดหนักจัดเต็มให้อย่างพอใจเลย \"
พูดจบคลานหาเสื้อผ้าแล้วหยิบเอาหลอดเรืองแสงเปิดออกมาไป่เซตกใจรีบกระโดดลอยตัวเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็วล้วงเอามีดที่ร่องอกแล้วปัดเฉือนไปที่เส้นเอ็นเธอลงมืออย่างโหดเหี้ยมและรวดเร็วแล้วจับที่แขนของทั้งสองยกขึ้นแล้วลอดใต้แขนหักมือเสียงดัง \" เปร๊าะ! เปร๊าะ! \" เตะไปที่เข่าของทั้งสองอย่างรวดเร็วขณะที่ทั้งสองกำลังจะล้มลงพื้นจะส่งเสียงร้องไป่เซเอาเสื้อผ้ายัดเข้าปากพวกเขาทันทีแล้วลากไปไว้ในมุมมืดของห้อง
แววตาเธอตอนนี้ราวกับกระหายการสังหาร จากนั้นก็ปัดมือเบาๆแล้วเรียกคนที่สามกับสีเข้ามา เธอเป็นผู้หญิงถ้าถูกกดทับคงจะสู้แรงผู้ชายร่างสูงใหญ่ไม่ได้เธอจึงอาศัยความเร็วในการเคลื่อนไหวเพราะตอนนี้เธอยังใช้พลังลมปรานไม่ได้และเธอไม่คิดที่จะฆ่าชายหน้าตาดีทั้งหกคนนี้เอาแค่ให้เขาเกือบพิการพอ
พอพวกเขาเข้ามาไป่เซไม่รอช้ารีบลงมืออย่างโหดเหี้ยมและรวดเร็วเพราะเลือดของสองคนก่อนหน้านี้สาดกระเด็นเต็มพื้นจะมัวช้าอยู่ทำไม จัดการเสร็จเธอก็ทำเช่นเดิมแล้วเรียกคนที่ห้าคนที่หกเข้ามาจัดการต่อ ทันที่ที่คนที่ก้าที่หกเห็นก็ถึงกับตกใจแวบหนึ่งพวกเขาเองก็ถูกฝึกมาดูจึงต่อสู้กับไป่เซอย่างดุเดือดเสียงดัง คนภายนอกต่างหัวเราะกันอย่างชอบใจนึกว่าพวกเขากำลังเล่นสนุกอย่างว่ากันอยู่ สักพักเสียงก็เงียบลง ไป่เซมองดูมีดเล่มเล็กในมือยิ้มปากแล้วหยิบเสื้อผ้าพวกนั้นมาเช็ดทำความสะอาดมือและมีกในมือ
แล้วเผยรอยยิ้มพร้อมกับพึมพำว่า \" ต้องขอบคุณคุณหนูลี่แสนเจ้าเล่ห์ซะแล้วช่างน่าตีจริงๆ \"
ก่อนหน้านี้ที่เธอเข้ามาใกล้ตัวไป่เซนอกจากกระซิบแล้วหล่อนยังเอามีดเล่มเล็กสอดเข้าไปในร่องอกของเธอพร้อมกับทำท่าจะดึงเกาะอกไป่เซเพื่อให้อับอายแล้วก็แสยะยิ้มชั่วร้ายออกมา
ไป่เซที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยรวดเร็วภายในเวลาไม่นานก็แสร้งทำท่าเหนื่อยหอบกระเซอะกระเซอเดินออกไปจากห้องนั้น
ทางด้านไป๋เจิ้นหลงโดนคุณปู่ด่าตำหนิไปนานพอสมควรขณะที่คุณพ่อไป๋กับคุณแม่ไป๋มาถึงคุณปู่ไป๋หันไปมองแล้วพูดขึ้นอย่างเดือดดาลว่า
\" สั่งสอนลูกกันยังไงให้ทำตัวเสเพลไม่ได้เรื่อง มีแต่ข่าวอื้อฉาวน้องสาวถูกลักพาตัวไปตนเองกลับมานอนกับผู้หญิงอย่างสบายใจมันสมควรแล้วหรือห๊ะ! ฉันเคยสั่งสอนให้พวกเธอสั่งสอนลูกแบบนี้เหรอ! \"
จากนั้นก็หันไปมองเขม็งไปทางไป๋เจิ้นหลงไป๋เจิ้นหลงกลัวว่าคุณปู่เขาจะโมโหมากขึ้นกว่าเดิมอีกจึงเลือกที่จะนิ่งเงียบเพราะปู่เขาเริ่มมีอาการสุขภาพไม่ค่อยดี พ่อแม่ของเขาก็ก้มหน้าเงียบเช่นกัน
\" งานในบริษัทฉันจะถอนหุ้นที่แกถือครึ่งหนึ่งมาให้อวี้เฟิ่งถือ และถ้าอวี้เฟิ่งกลับมาฉันจะให้เขาเข้ามาเรียนรู้งานบริหารในบริษัททันที \"
คุณพ่อไป๋และภรรยาได้ยินแบบนั้นถึงกับอึ้งตะลึงงันไปชั่วขณะแต่ก็ไม่สามารถเอ่ยอะไรได้นอกจากก้มหน้าก้มตารับชะตากรรม
\" แกออกไปตามหาหลานสาวของฉันเดี๋ยวนี้ถ้าไม่พาเธอกลับมาพร้อมกันก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าแกอีกไป! \"
คุณปู่ไป๋ตะคอกเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วออกไปทางประตูอย่างดุดัน
ไป๋เจิ้นหลงลงจากเตียงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จกลับมาโค้งคำนับให้ปู่ของเขาแล้วเดินออกไป จากนั้นกยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วส่งไฟล์เสียงเข้าไปที่อีเมลของเลขาเจียนพร้อมกับระบุข้อความว่า \" จัดการให้เรียบร้อย \"
หลังจากที่ไป่เซออกมาพวกชายชุดดำก็เข้าจู่โจมเธอทันทีทำให้เธอต้องต่อสู้กับเขา สักพักจินฟากับจินฟาก็เข้ามาถึงตัวเธอเห็นเธอกำลังต่อสู้วุ่นวายกับกลุ่มคนชุดดำก็เข้าช่วยทันที
กลุ่มคนชุดดำล้มลงกันเป็นแถว บนชั้นสองมีชายหนุ่มห้าคนสวมชุดสูท นั่งดูการต่อสู้ของไป่เซอย่างดุเดือดในกล้องวงจรปิดคุณชายหนึ่งก็เกิดสนใจเธอขึ้นมา เผยรอยยิ้มชั่วร้ายแล้วหัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ พร้อมกับเผยใบหน้าที่ดูดีพร้อมออกคำสั่งกับลูกน้องอย่างดุดันว่า
\" ฮ่าๆๆๆ จับเป็นห้ามทำให้เกิดรอยขีดข่วนบนตัวเธอ! \"
\" คุณหนูคนนี้ช่างน่าสนใจจริงๆ ไม่เห็นกับตาจะดูไม่ออกเลยว่ามีฝีมือร้ายกาจ \"
ก่อนหน้านี้ห้าคุณชายมาเฟียพวกเขารู้แค่ว่า ซู่หลินคู่นอนชั่วคราวของคุณชายสองขอพาคนเข้ามาไว้ในโกดังของเขาพวกเขาจึงไม่สนใจและให้ความช่วยเหลือโดยแลกกับให้ซู่หลินนอนด้วยหนึ่งคืนตามที่ตกลงกับคุณชายสองไว้
จู่ๆลูกน้องเขาวิ่งเข้ามารายงานเขาว่า \" คุณชายครับในห้องใต้ดินมีคนบาดเจ็บสาหัส ร่างเปลือยเปล่าอยู่หกคนครับ พวกเขาไม่ใช่คนของเราครับ \"
คุณชายหนึ่งได้ยินเช่นนั้นดวงตาก็แข็งกร้าวเบิกกว้างทันทีแล้วกล่าวออกไปอย่างดุดันว่า
\" ไปลากพวกเขาออกมา แล้วสอบถามให้ละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น! ฉันไม่อยู่ไม่กี่วันพวกนายปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง! \"
จากนั้นก็หันไปถามคุณชายสองอย่างเย็นชา \" เจ้าสองเห็นทีผู้หญิงของนายจะก่อเรื่องแล้ว นายควรรับผิดชอบยังไงดี \"
คุณชายสองรู้สึกเย็นสันหลังวาบแล้วก้มกัวอย่างสำนึกผิดแล้วเอ่ยว่า
\" พี่ใหญ่ผมผิดไปแล้ว เพราะผมประมาทเกินไป ไม่คิดว่าซู่หลินจะเป็นผู้หญิงโหดร้ายกักขังและคิดทารุณเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเช่นคุณหนูคนนี้ \"
\" ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ \"
คุณชายสามคุณชายสี่และคุณชายห้าหัวเราะออกมาเสียงดังพวกเขาขำกับคำพูดของคุณชายสองที่พูดว่า \" ทารุณเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ \" เพราะเท่าทีเขาเห็นมรแต่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆนั่นต่างหากที่กำลังลงมือกับลูกน้องของเขาอย่างโหดเหี้ยม
คุณชายหนึ่งหันไปมองหน้าคนที่สามที่หัวเราะดังลั่นแวบหนึ่งอย่างเย็นชา ทั้งสามจึงรีบปิดปากเงียบสนิท จากนั้นคุณชายหนึ่งก็กลับไปให้ความสนใจกับไป่เซที่ทั้งเตะทั้งต่อยทั้งกระโดด ทั้งฟันตัดเส้นเอ็นของคนที่มารุมเธออย่างโหดเหี้ยม จากนั้นก็เหลือบไปเห็นมือปืนคนหนึ่งแอบซุ่มอยู่ชั้นเดียวกับเขาอยู่เลงปืนไปที่กลางหัวใจของไป่เซ
คุณชายหนึ่งเป็นพวกไม่ชอบหมาลอบกัดคลิกเม้าซูมไปที่ใบหน้าของมือปืน แล้วต่อสายไปยังสายหนึ่ง จากนั้นก็มีเสียงปืนดังขึ้น \" ปัง! \" กระสุนปืนลอยมาเฉือนเข้ากับผิวทางแขนซ้ายของเธอจากนั้นเลือดก็ซึมไหลออกมา ไป่เซจับแขนตัวเองหันไปตามเสียงอย่างไวเห็นมือปืนถูกยิงแล้วถูกชายชุดดำใสสูทถีบตกลงมาเสียงดัง \" ตุ้ม! \" ไป่เซถึงกับตะลึง
: ใครมาช่วยเราไว้ ต้องขอบคุณมาจริงๆ :
จากนั้นเธอกวาดสายตาสังเกตที่คนจู่โจมหาเธอที่ละคนๆทุกคนล้วนมีรอยสักที่ข้อมือทุกคน ส่วนคนที่เข้ามาเพียงเพื่อจะจับมือเธอนั้นไม่มีรอยสัก เวลานี้สมองเธอทำงานอย่างไว
: ในนี้มีสองกลุ่มกลุ่มรอยสักต้องการชีวิตเรากลุ่มไม่มีรอยสักต้องการจับเป็น :
คิดได้ดังนี้ไป่เซเลือกที่จะหลีกเลี่ยงคนไม่มีรอยสักแล้วลงมือกับพวกที่มีรอยสักแทน
ไป่เซส่งเสียง \" รวม \" จินฟาและจินซาเข้าชิดเธอทันทีทั้งสามหันหลังชนแล้วต่อสู้กับพวกที่จู่โจมเข้ามาทางเขา ไป่เซเอ่ยอย่างรวดเร็ว
\" เบามือกับพวกที่ไม่มีรอยสัก \" สั้นๆรวดเร็วและเข้าใจตรงกัน
พวกคุณชายได้ยินไป่เซพูดก็ซูมดูทีละคนๆจึงรู้ว่าไม่ใช่ลูกน้องของพวกเขาสักคน
ด้านนอกฉู่เฉียวหลังจากได้ยินเสียงปืน ก็ส่งสัญญาณมือใก้ตำรวจเข้าไปทันที เนื่องจากคนเฝ้าระวังโกดังแน่นหนาไปจึงทำให้ต้องระวังให้มากเพื่อไม่ใก้เกิดอันตรายกับไป่เซ
ฉู่เฉียวถือปืนเข้าไปพร้อมกับคนติดตามอีก4คนบุกเข้าไปด้านในเมื่อไปถึงภาพที่เขาเห็นคือไป่เซกำลังต่อสู้อย่าบ้าคลั่ง มีเพียงมีดเล่มเล็กในมือเธอเกิดเคารพและศรัทธาในตัวไป่เซทันที
\" คุณหนูไป่คุณนี่ร้ายจริงๆ \"
ชายชุดดำคนหนึ่งควักปืนออกมาเลงไปที่ไป่เซ กำลังจะเนี่ยวไกปืนแต่ฉู่เฉียวตาดีกว่าและเร็วกว่าก็ยิงไปที่เขาทันที \" ปัง! \"
จากนั้นเสียงปืนก็มาอีก จินฟาจินซาเห็นท่าไม่ดีเลยจับแขนไป่เซพาไปหลบมุมอย่างเร็ว
จินฟาและจินซามีปืนเพียงคนละกระบอกเพราะไม่คิดว่าคนจะโผล่มาเยอะขนาดนี้
ด้านนอกเกิดการปะทะกันของเจ้าหน้าทีเสียงปืนดัง \" ปั้ง ปั้ง ปั้ง \" ตลอด
คุณชายหนึ่งขมวดคิ้วหันไปถามคุณชายสองว่า \" พวกมันมาจากไหนกัน ทำไมถึงเยอะขนาดนี้ นี่มันไม่ใล่แค่จะเอาชีวิตคุณหนูคนนั้นแล้ว กะจะฮุปโกดังเลยหนิ \"
\" ใช่พี่หนึ่งดูนี่สิด้านนอกก็มีปะทะกับตำรวจ \" คุณชายสี่ชีไปยังกลุ้องหน้าจอของวงจรที่ติดด้านนอก
\" พี่หนึ่งด้านหลังบ่อนก็มีการเคลื่อนไหว \" คุณชายก้าพูดขึ้น
\" พี่หนึ่งพวกเราออกไปช่วยพวกเขากันมั้ยลำพังฝีมือตำรวจคงจะไม่ทันการ \" พูดจบก็ซูมหน้าจอไปที่ไป่เซแล้วพูดต่อว่า
\" พี่ดูที่คุณหนูของพี่สิเธอไม่มีปืนแถมได้รับบาดเจ็บอีกหน้าเธอดูไม่ค่อยดีแล้วเธอคงจะเหนื่อยแล้ว \"
ได้ยินเช่นนั้นคุณชายหนึ่งหันไปมองคุณชายสองแล้วด้วยสายตาเย็นชาเอ่ยว่า
\" เจ้าสองว่าไงยังไม่ตอบคำถามเลย คนพวกนี้มาจากไหน \"
\" เอ่อ พี่หนึ่งเป็นความผิดของปมเอง ที่เชื่อคนง่ายเกินไป คนพวกนี้เป็นคนของตระกูลซูที่ส่งมาครับคุณหนูซูบอกว่าอยากมาช่วยแบ่งเบาผมจึงเอ่อ..จึงอนุญาตให้เธอนำคนเข้ามาครับ \"
ได้ยินแบบนี้คุณชายหนึ่งโมโหเกรี้ยวกราดตบโต๊ะเสียงดังปัง!
\" เจ้าสองทำไมนายโง่ขนาดนี้ห๊ะ ทำไมนายถึงได้โง่ให้ผู้หญิงชั่วครอบงำจนเข้ามากุมอานาจในมือนายขนาดนี้ ตอบ! \"
คุณชายสองก้มหัวด้วยความตกใจจนมือที่กำอยู่สั่นระริกเขาทั้งกลัวพี่หนึ่งของเขาทั้งโกรธแค้นซู่หลิน
คุณชายหนึ่งเห็นว่าคุณชายสองนิ่งเงียบตัวสั่น จากนั้นจึงเอ่ยว่า \" เจ้าสามไปเรียกคนไปจัดการหลังบ่อน เจ้าสีไปช่วยตำรวจ พี่จะปืนไปให้คุณหนูคนนั้น \"
\" ส่วนเจ้าสอง เจ้าห้าคอยบอกจุด \" ทุกคนได้ยินก็ขานรับอย่างพร้อมเพรียง \" รับทราบ! \" แล้วก็แยกย้ายกันออกไป
แล้วเขาก็เดินไปหยิบยาที่จำเป็นในการปฐมพยาบาลเปื้องต้นแล้วรีบออกไปหาเธอ เสียงการปะทะดังสนั่นไม่หยุด
ด้านนอกไป๋เจิ้นหลงถือปืนเข้าไปด้านในเจอเข้ากับเจียผิงเหอก็รีบถามว่า
\" ไป่เซล่ะเธอปลอดภัยมั้ย \"
เจียผิงเหอตอบสั้นๆว่า \" เธอปลอดภัยเมื่อกี้จินฟาบอกว่าตอนนี้เธออยู่กับพวกเขาแต่คุณหนูไป่เธอยูกยิง \"
ไป๋เจิ้นหลงได้ยินดังนั้นก็ร้อนใจขึ้นมาทันที \" อะไรนะ! \"
จากนั้นไป๋เจิ้นหลงก็รีบเข้าไปข้างในทันที เจียปิงเหอตามเข้ามาช่วยยิงสกัดด้านหลังทันใดนั้นมีคนเลงปืนมาที่เจียผิงเหอโดยที่ไม่รู้ตัวฉู่เฉียวเห็นก็รีบยิงปืนทันที
เจียผิงเหอส่งยิ้มให้ฉู่เฉียวแทนคำว่าขอบคุณ : ฉู่เฉียวเพื่อนคุณหนูไป่ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ :
ฉู่เฉียวเข้ามาประกบคู่เจียผิงเหอช่วยยิงสกัดให้ไป๋เจิ้นหลงเข้าถึงตัวไป่เซให้เร็วที่สุด
ไป๋เจิ่นหลงและคุณชายห้าเข้าไปถึงตัวไป่เซพร้อมกันอย่างยากลำบาก คุณชายห้านั่งลงแล้วเอ่ยเพียงว่า \" ขอโมษ \"
จากนั้นรีบนำแอลกอฮอร์ล้างแผลให้ไป่เซอย่างใส่ยาเสร็จก็พันแผลให้เธออย่างรวดเร็ว เอาปืนหนึ่งกระบอกยัดใส่มือของไป่เซ จากนั้นก็ถอยออกไป
ทุกการกระทำของคุณชายห้าตกในสายตาของไป๋เจิ้นหลงแต่เขาเห็นว่าเธอบาดเจ็บเลยเลือกที่จะนิ่งไว้
\" คนพวกนี้เป็นใคร \" ไป๋เจิ้นหลงเอ่ยถาม จึงซาจึงตอบไปว่า
\" เป็นคนของตระกูลซูที่ส่งมาครับ \"
เซได้ยินก็ตาเบิกตาโตทันทีหันแล้วไปถามไป๋เจิ่นหลง \" ตระกูลซูเป็นใคร คุณรู้จักพวกเขาเหรอ แล้วทำไมเขาต้องคิดทำร้ายฉัน \"
ไป๋เจิ้นหลงเลือกที่จะไม่ตอบ จินฟาและจินซาส่ายหัวให้ไป๋เจิ้นหลงพวกเขารู้ว่าถ้าไป่เซรู้เลือดเธอคงจะเดือดพล่านแน่
\" คุณอย่าเพิ่งถามอะไร ตอนนี้เราหาทางออกไปจากที่นี่ก่อน \"
คุณชายหนึ่งที่กลับถึงห้องตนเองอย่างปลอดภัยก็ได้ยินทั้งสามคนคุยกัน จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นแล้วเอ่ยกับปลายสายอย่างเลือดเย็นว่า
\" ถอนรากถอนโคนตระกูลซูให้หมด \"
ตอนนี้ข้างนอกตระกูลซูนั้นวุ่นวายธุรกิจกำลังจะล้มละลายหุ้นถูกบริษัทไป๋หลงกรู๊ปกว้านซื้อแล้วขายทอดในราคาถูก เป็นข่าวฮือฮา ถูกตีพิมพ์ในหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์และขึ้นอันดับกนึ่ยของเว่ยป๋อ นักธุรกิจทั่วโลกให้ความสนใจกับของบริษัทไป๋หลงกรู๊ปเป็นอย่างมาก
ทางด้านธุรกิจมืดของตระกูลซูบ่อน เว็ปพนัน ฯลฯ ถูกก้าคุณชายตระกูลหลงทำลายจนป่นปี้
ไป๋เซและไป๋เจิ้นหลงกำลังก้าวพยายามออกจากพื้นที่โกดังแต่พวกนั้นล่วยิงไม่หยุด
\" คุณชายพาคุณหนูไป่ออกไปเถอะครับพวกผมจะยิงสกัดให้ \" จินซาเอ่ย
\" อื้มได้ \" เห็นไป๋เจิ้นหลงเห็นด้วยไป่เซกลับไม่ยอมไปเธอเอ่ยเสียงแข็ง
\" ได้ยังไง พี่จินฟาพี่จินฟาเป็นคนมาช่วยฉันก่อนไปก็ไปพร้อมกันนี่แหละฉันไม่อาจทนเห็นใครคนใดคนหนึ่งติดอยู่ในนี้ \"
ไป๋เจิ้นหลงเห็นเธอดื้อรั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่ตามใจเธอ จึงเอ่ยว่า
\" พวกเราก็ไปด้วยกัน นี่แหละ \"
ทันใดนั้นก็มีหนุ่มหล่อทั้งห้าคนใส่ชุดสีดำออกมาพร้อมอาวุธครบ คุณชายหนึ่งเอ่ยขึ้นแล้วมองไปยังไป่เซไป๋เจิ้นหลงไม่ชอบสายตาคุณชายหนึ่งเอามากๆ
\" คุณพาคุณหนูไป่ออกไปเถิดพวกเราจะยิงสกัดให้คุณเองที่นี่เป็นที่ของเรา \"
ไป๋เจิ้นหลงได้ยินเอ่ยเพียง \" ขอบคุณ \" แล้วหันไปพูดกับจินฟาจินซาว่า
\" พวกเราไปกันเถิด \"
พูดจบทั้งสี่คนก็วิ่งฝ่าออกไปคุณชายทั้งห้าออกไปส่งพวกเขาคอยยิงสกัดให้เขา ลูกน้องของเหล่าคุณชายทั้งห้าคอยบอกจุดผ่านกล้องวงจรปิด
จากนั่นพวกเขาก็ไล่ยิงลูกน้องของตระกูลซูที่แอบซุ่มยิงทีละจุดๆ
จนกลุ่มของไป่เซออกมาจากโกดังได้ ทันใดนั้น ไป๋เจิ้นหลงเหลือบไปเห็นคนยืนอยู่บนต้นไม้เล็งปืนมาทางพวกเขา ไป๋เจิ้นหลงรีบตะโกนเสียงดัง
\" ระวัง! บนต้นไม้ \" พร้อมดับคว้าตัวไป่เซแล้วผลักให้ล้มลงคนอื่นหลบทันแต่ไป๋เจิ้นหลงหลบไม่ทันเพราะคว้าตัวไป่เซแล้วถูกยิงเข้าที่หน้าอก ไป๋เจิ้นหลงล้มลงบนตัวของไป่เซเลือดไหลออกมาเยอะมาก
คุณชายหนึ่งโมโหกราดยิงใส่คนแอบซุ่มยิงอยู่บนต้นไม้ ฉู่เฉียวรีบวิ่งเข้ามาทางไป่เซพร้อมกับถามอย่างเป็นห่วงว่า
\" คุณไป่คุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนมั้ยคะ \"
ไป่เซตกใจซ็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ภาพไป๋เจิ้นหลงคว้าตัวเธอที่อยู่ข้างหน้าเขาแล่วผลักเธอล้มตัวเขารับกระสุนแทนเธอ ตอนนี้เธอสับสนไปหมด ไม่ตอบคำถามของฉู่เฉียว
ในหัวเธอตอนนี้มีแต่ภาพไป๋เจิ้นหลงรับกระสุนแทนเธอ เธอมึนงงสับสนไปหมดไม่เข้าใจว่าทำไมไป๋เจิ้นหลงถึงไม่หลบไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรับกระสุนแทนเธอแล้วบอกใก้คนอื่นหลบแต่ตัวเองกลับหลบไม่ทัน
เจียผิงเกอและจินฟากับจินซาต่างรีบเข้ามาห้ามเลือดให้ไปเจิ้นหลง ที่เลือดออกมากในตอนนี้
คุณชายหนึ่งได้รับรายงานจากลูกน้องว่า \" ทางนี้เคลียร์เรียบร้อยครับ \"
คุณชายหนึ่งตอบเพียงว่า \" อืม! เอาเฮลิปคอปเตอร์ออกมาด่วน! \"
ปลายสายตอบ \" รับทราบครับ \"
หลังจากนั้นห้านาทีเฮลิปคอปเตอร์ก็ถูกขับออกมาลงจอดใกล้ๆที่เกิดเหตุ
\" พวกคุณแบกคุณชายไป๋ขึ้นไปเถอะเขาเสียเลือดมา ถ้าไปรถจะช้า \"
ทุกคนเห็นด้วยจึงแบกไป๋เจิ้นหลงขึ้นไปในเฮลิปคอปเตอร์ ภายในเฮลิปคอปเตอร์ส่วนตัวของคุณชายไป๋ดูหรูหรามีสไตล์มากไป่เซนั่งข้างๆไป๋เจิ้นกลงที่นอนอยู่ด้วยความสับสนมึนงงจนพูดไม่ออกแววตาแสดงถึงความเป็นห่วงอย่างมาก เจียผิงเหอนั่งอย่างกระวนกระวายใจคอยปิดแผลเพื่อไม่ให้เลือดไหลอีกไป่เซจับมือไป๋เจิ้นหลงไว้แน่น โดยคุณชายหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆเธออย่างเป็นห่วง
已经是最新一章了
加载中
