已经是第一章了
บทที่35 เปิดใจ
ไม่นานภูมิก็บึ่งรถมาถึงบ้านพิพัทธ์ไชยด้วยเวลาอันรวดเร็ว พอขาก้าวลงจากรถเขาก็เจอน้ำยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตรงหน้าของเขา ชายหนุ่มจึงไม่รีรอรีบเดินเข้าไปสวมกอดปลอบร่างบางทันที หญิงสาวที่กำลังเสียใจจึงกอดตอบชายหนุ่มอย่างไม่ลังเล
\"ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันจะหาช่วยเอง\" เสียงทุ้มเอ่ยปลอบคนตัวเล็ก
\"ฉันห
已经是最新一章了
加载中
