ตอนที่367 ความหวังใหม่

ตอนที่367 ความหวังใหม่ “ผมไม่เป็นอะไรครับ” สมภพตอบกลับเสียงเย็นเพียงไม่กี่ประโยค และหันมองไปนอกหน้าต่าง โดยไม่หันมามองเธออีก เจนจิราคิดว่าเขาโกรธ รู้สึกว่าบรรยากาศในรถเริ่มเย็นลง จึงไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่คำ แต่ภายในหัวของสมภพกำลังใคร่ครวญว่าจะทำอย่างไรให้เด็กสาวคนนี้ได้อยู่ต่อ ต้องไปเจรจากับจิรภาส หรือต้องไปหาจิดาภากันปัญหานี้เขาต้องคิดให้ดี ไม่อย่างนั้นจิรภาสจะไม่ยอมปล่อยเธอมาเพื่อกำจุดอ่อนของเขาไว้เป็นแน่ เขาจะต้องหาเหตุผลที่ไม่สามารถแย้งได้ ที่พักของสมภพนั้นเป็นสิ่งที่นักข่าวไม่สามารถตามหาได้ คนขับกำลังขับไปทางทะเล ต่อให้เจนจิราจะฉลาดขนาดไหน ในสถานการณ์ที่เหมือนจะเมารถเช่นนี้ เธอจำทางไม่ได้หรอก “พี่สมภพจะกลับบ้านหรือคะ เช่นนั้นให้ฉันลงก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันกลับเอง” “ถ้าเธอกลับไป แล้วผมตัวคนเดียว จะมีชีวิตอยู่อย่างไร” เขายกมือที่บาดเจ็บของตัวเองขึ้นมา เจนจิรากะพริบตาปริบๆ ทำไมเธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกปีศาจจ้องมอง เธอกำลังจะถูกขายใช่หรือไม่ ที่พักของสมภพเป็นที่ติดทะเลที่เงียบที่สุด ทั้งสามด้านถูกล้อมรอบไปด้วยทะเล ยามค่ำคงจะเป็นภาพที่สวยน่าดูทีเดียว ยามที่เจนจิราได้เดินเข้ามาข้างใน ก็ถูกสไตล์สมัยใหม่ที่โดดเด่นของบ้านดึงดูดเอาไว้ ทั้งหมดนี่เป็นของส่วนตัวของสมภพ และทั้งหมดก็เป็นเขาที่เลือกเองมากับมือ ดังนั้นรอบด้านจึงเต็มไปด้วยเครื่องหมายของชายหนุ่ม “ผมจะโทรศัพท์ คุณเดินรอบๆ ไปก่อนนะครับ” สมภพกล่าวเช่นนี้และเดินเข้าห้องหนังสือไป เขาพาเจนจิราเยี่ยมชมไม่ได้ เพราะตอนนี้เขามีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับจิรภาส จึงต้องทิ้งคนไว้ข้างหลังเสียก่อน หลังจากที่จิรภาสรับสาย ก็เข้าใจความหมายของสมภพในทันที “มันไม่ใช่ว่าไม่ได้...” “นายพูดมาตรงๆ เลยว่าต้องการอะไร” มุมปากของจิรภาสยกโค้งเล็กน้อย “แสดงภาพยนตร์เรื่องใหม่ที่ฉันจะลงทุน คู่กับจิดาภา และค่าใช้จ่ายเป็นศูนย์” “ได้” สมภพตอบกลับโดยเร็ว “ตกลงเลยรึ” “นายไม่ยอมให้จิดาภาถ่ายหนังที่ไม่ดีหรอก” หลายวันมานี้สมภพเองก็รับรู้ได้ว่าจิรภาสนั้นรักจิดาภาจริงๆ และข้อเสนอของเขาก็ไม่ได้เกินไป “ไม่ใช่หนังไม่ได้ เพียงแค่เป็นผู้กำกับมือใหม่ คงต้องให้นายเป็นคนโปรโมตซะส่วนใหญ่” สมภพไม่สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว บริษัทนายหน้าของเขาก็คือสตูดิโอส่วนตัวของเขา เขายินดีให้ความร่วมมือในการโปรโมตกับเค.เอฟ “ส่งสคริปต์มาแล้วกัน” ในอดีตที่จิรภาสเคยเชิญสมภพมาร่วมแสดงภาพยนตร์ที่เค.เอฟเป็นคนลงทุน แต่การตอบรับของสมภพยังไม่เร็วเท่านี้เลย ครั้งนี้คงเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของจิดาภา และผสมกับเจนจิรา... ดูเหมือนว่าเจนจิราจะดึงดูดสมภพได้มากกว่าที่จิรภาสคาดเดาไว้ หลังจากที่จิรภาสกลับมาถึงบ้าน ก็เห็นจิดาภายังคงจมอยู่กับสคริปต์ที่ภพธรนำมาให้ แม้จิรภาสจะยืนอยู่ข้างหลัง เธอก็ยังไม่รู้สึกตัว “สคริปต์ไม่ดีหรือครับ” “ไม่ใช่ค่ะ... มันน่าตื่นเต้นมาก ฉันคิดไม่ถึงว่ามันจะเป็นรูปแบบนี้” ภาพยนตร์นี้ชื่อว่าไร่สาลี เป็นหนังแนวสืบสวนสอบสวนที่เต็มไปด้วยปริศนา สองสามีภรรยาอาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ และเปิดร้านเบเกอรี่เล็กๆ ด้วยกัน แต่เรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในเมืองมักจะเกี่ยวข้องกับเพื่อนบ้านของพวกเขา นางเอกเริ่มกังวล กลัวว่าจะเกิดเรื่องกับสามีของตัวเอง แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้พบว่าทั้งหมดนั้นมันเป็นเพราะสามีของเธอ “ภาพยนตร์แบบนี้ในประเทศมีไม่มากนัก ถือเป็นการเปิดโลกใหม่...” “แล้วบทพระเอกคุณเตรียมแล้วหรือยังคะ ว่าจะให้ใครมาแสดง” จิดาภารู้สึกกังวล “ฉันกลัวว่าฉันจะเล่นได้ไม่ดี...” ในตอนถ่ายทำส่วนความทรงจำครั้งที่แล้ว เป็นเพราะเธอประทับใจกับบทของนางเอก และฉากเดี่ยวของนางเอกก็มีค่อนข้างมาก เมื่อไม่มีคู่ร่วม ดังนั้นเธอจึงจัดการในส่วนของตัวเองก็พอแล้ว แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้การเข้าคู่ของพระนางถือเป็นสิ่งสำคัญ จิรภาสกอดเอวของเธอไว้พร้อมหัวเราะน้อยๆ “ผมไม่เคยเห็นคุณไม่เชื่อมั่นในตัวเองมาก่อน สบายใจเถอะ ผมเชื่อว่าตราบใดที่คุณเล่นไปตามปกติ ภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้เข้าฉายอย่างสมบูรณ์แบบแน่นอนครับ” “ค่ะ ฉันจะพยายาม” จิดาภาตอบอย่างจริงจัง “ผมได้เลือกคนที่ดีที่สุดมารับบทพระเอกแล้ว และเป็นคนที่เหมาะสมกับบทบาทนี้ที่สุด การถ่ายทำในครั้งนี้จะเป็นความลับ และจะเริ่มโปรโมทเมื่อถึงช่วงสุดท้าย” “เรื่องพวกนี้ฉันแล้วแต่คุณค่ะ ฉันจะเตรียมตัวให้ดี เพื่อให้เหมาะกับการทำงาน” จิดาภากล่าวจบ ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ “เริ่มถ่ายทำเมื่อไหร่หรือคะ” เธอต้องแยกจากจิรภาสอีกแล้วหรือ “ประสิทธิภาพการทำงานของภพธรถือว่าสูงมาก หลังจากที่เซ็นสัญญา กลางเดือนหน้าก็เริ่มถ่ายได้แล้วครับ” “ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว” จิดาภามีเวลาเหลือเฟือในการศึกษาสคริปต์นี้ และยังพอมีเวลาไปจัดการเรื่องของตระกูลวีรภัทรเมธีอีกด้วย “ในภาพยนตร์อาจมีฉากแอคชั่นอยู่ด้วย คุณสามารถเพิ่มท่าที่เรียนมาลงไปด้วยได้” จิดาภาหัวเราะน้อยๆ “ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเป็นคุณที่เพิ่มฉากแบบนี้ลงไปกันนะคะ” เพื่อเพิ่มเสน่ห์ให้กับตัวละครของเธอ จิรภาสย่อมใช้ความคิดเป็นอย่างมากทีเดียว จิรภาสยิ้มเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าจะถูกจิดาภามองออกเช่นนี้ แต่ในตอนนี้จิดาภามีเพียงความคิดเดียวเท่านั้น ผู้กำกับและนักลงทุนในตอนนี้เป็นคนของตัวเองทั้งนั้น เมื่อถึงเวลาถ่ายทำ จะเกิดเป็นประกายเช่นไรกัน และเธอค่อนข้างตั้งตาคอยกับคนที่รับบทพระเอกเหลือเกิน ..... เย็นวันนั้นตอนที่ญาณิดาขับกลับบ้าน ก็ทันเห็นทนายของท่านจิรชยาขับรถออกไปพอดี ในตอนที่เธอจะทักทาย แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับแสร้งทำเป็นไม่เห็นเธอและรีบจากไปทันที ทันใดนั้นในใจของญาณิดาก็รู้สึกไปไม่ดีขึ้นมา ไม่รู้ว่าท่านจิรชยากำลังแอบเตรียมอะไรอยู่ ทำไมทนายถึงต้องหลบหน้าเธอ เธอคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาและสั่งการกับผู้ช่วย “ตรวจสอบว่าช่วงนี้ทนายความปิยะพลกำลังทำเรื่องอะไร มีคำสั่งใหม่อะไรจากคุณปู่ใช่หรือไม่” ทุกวันนี้เธอรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนเข็ม เพียงแค่คิดว่าจิดาภายังคงมีชีวิตอย่างสุขสบาย เธอก็ไม่สามารถสบายใจได้ ถึงแม้ภายนอกยังคงมีข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับจิดาภา แต่เพียงญาณิดาเห็นใบหน้าของจิดาภาจากหน้าจอโทรทัศน์ ก็อารมณ์เสียทันที เธอจะต้องจัดการจิดาภาให้ตกอับ ถึงจะหายใจได้อย่างโล่งอก ไม่อย่างนั้นเธอคงอยู่อย่างหวาดกลัวไปทั้งชีวิต ..... ตกดึก เจนจิราออกมานั่งม้านั่งนอกวิลล่า เหม่อมองไปทางทะเล บอกได้เลยว่าที่มีสวยมากจริงๆ และการออกแบบของสมภพก็พิเศษมาก ให้ความรู้สบาย แต่ก็หดหู่... ชายคนนั้นคิดอะไรอยู่กันนะ ตอนที่ออกแบบบ้านหลังนี้ เจนจิราพิงมานั่ง ทันใดถึงได้เห็นประกายบนท้องฟ้ายามค่ำคืน “ว้าว ดาวเยอะมากเลย” ทันใดนั้นสมภพที่สวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่ ก็หยุดยืนที่ข้างหลังของเธอ กล้ามเนื้อที่เรียงตัวสวยถูกเผยออก เขาจงใจสวมมันเพื่อการนี้... และเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเช่นกัน “ค่ำคืนนี้ยังดีที่ไม่มีเมฆ ดาวจึงเยอะเป็นพิเศษ”