ตอนที่368 ฉันอยากกลับบ้าน

ตอนที่368 ฉันอยากกลับบ้าน “ว้าย” ทันทีที่เจนจิราหันหน้าไป และเห็นเขาอยู่ในสภาพนั้น ก็หลับตาลงด้วยความตกใจทันที ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยอารามเสียอาการ ไม่คิดว่าเป็นความจงใจของสมภพแม้แต่นิด “อยู่บ้านคนเดียวมาตลอด ผมลืมไปเลยครับ” สมภพไม่ได้หลบสายตา “แต่แผลที่มือของผมมันทำให้ไม่สะดวกจริงๆ” เจนจิราก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ก่อนจะชะงักเท้า “คุณ...” “ไม่อย่างนั้น คุณช่วยผมเปลี่ยนเสื้อใหม่ได้หรือไม่” “คุณ คุณไม่ใส่ก็ได้” เจนจิราหน้าแดง กลัวจนหนีเตลิด เธอไม่ทันได้สังเกตเห็นมุมปากที่ยกโค้งเล็กน้อยของสมภพ เด็กสาวคนนี้ น่ารักมากจริงๆ หลังจากที่เจนจิรากลับมาที่ห้อง แต่ใจยังคงเต้นระรัว นี่เธอเป็นอะไรกัน ทำไมเพียงได้ยินเสียงของเขาก็ตื่นเต้นจนเสียการควบคุมแบบนี้กัน และในบ้านหลังใหญ่เช่นนี้ ตอนนี้กลับมีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น หากราชาแห่งภาพยนตร์คนนี้มีพฤติกรรมแปลกประหลาด... เธออาจจะสูญหายไปโดยที่ไม่มีใครรับรู้อย่างแน่นอน เจนจิรายิ่งคิดก็ยิ่งกังวลจนต้องโทรหาจิดาภา แต่เธอลืมเปลี่ยนทางลัดโทรออก ดังนั้นเบอร์ที่โทรออกนี้จึงเป็นของสมภพ ทันทีที่ถูกรับสาย เจนจิราก็พูดน้ำเสียงสั่นเครือ “พี่จิดาภา ฉันอยากกลับบ้าน พี่มารับฉันได้ไหม ฉันกลัวคุณสมภพเขามีพฤติกรรมแปลกๆ อาจจะจะฆ่าปิดปากคนเลยก็ได้” คนปลายสายชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด ผ่านไปชั่วครู่ถึงได้ตอบกลับมาเสียงเรียบ “ผมคือสมภพ” เจนจิราอุทานตกใจ ก่อนจะรีบมองเบอร์โทรศัพท์ เกือบจะสำลักลมหายใจในทันที “ผมไม่ได้มีพฤติกรรมประหลาดๆ อย่างการฆ่าคน แต่หากคุณยังไม่รีบมาเปลี่ยนยาให้ผม ผมคงจะได้มีพฤติกรรมประหลาดจริงๆ เสียแล้วล่ะ” “ฉัน... ฉันทำไม่ได้ค่ะ ฉันอยากกลับบ้าน” เจนจิราแก้ตัวเสียงแผ่ว “ครับ ผมจะไม่บังคับคุณ” สมภพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับท่าทางหยอกล้อของเธอ “ผมจะให้แม่บ้านพาคุณไปทำความคุ้นเคยสักหน่อย” “คุณไม่ได้อยู่คนเดียวหรือคะ” ทันใดนั้นเจนจิราก็รู้สึกได้ว่าเขาแกล้งเธอมาโดยตลอด “มีแม่บ้านแล้วก็คนงาน แต่พวกเขาดูแลผมตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่ได้หรอกครับ” กล่าวจบ สมภพก็วางสายทันที สิบนาทีต่อมา ก็มีแม้บ้านท่าทางใจดีมาเคาะประตูห้องของเจนจิรา เมื่อได้เห็นเธอ เจนจิราก็เริ่มผ่อนคลาย บ้านหลังนี้นอกจากสมภพและเธอ ก็ยังมีคนอื่นอีกด้วย บ้านก็หลังใหญ่ และสมภพก็ดูเป็นคนลึกลับ ต่อให้เจนจิราจะใจกล้าขนาดไหน ก็ฟุ้งซ่านได้เช่นกัน สมภพไม่คิดว่าเจนจิราจะเข้าใจเขาผิดไปใหญ่โตขนาดนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนวิธี ไม่อย่างนั้นคงจะถูกมองเปลี่ยนไปจริงๆ ดังนั้นรุ่งเช้าถัดมา เขาจึงมาเคาะห้องของเจนจิรา “ช่วยผมเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเราจะต้องไปเตรียมตัวก่อนถ่ายทำ” “ถ่ายทำหรือคะ ไม่ใช่ว่าคุณถอนตัวจากกองถ่ายแล้วหรือคะ” “ผมรับเรื่องใหม่มาครับ” สมภพอ่านสคริปต์อยู่ทั้งคืน รู้สึกว่าบทตัวละครที่ได้รับนั้นไม่เลวทีเดียว เนื้อเรื่องเองก็น่าสนใจมาก และเพื่อไม่ให้เจนจิรากลัวเขาจนเกินไป เขาควรกลับไปพักบ้านที่อยู่ในตัวเมืองจะดีกว่า เจนจิราพยักหน้าด้วยความเข้าใจและไม่เข้าใจ คิดไปแล้วว่าที่สมภพกลับไปก็เพื่อภาพยนตร์เรื่องใหม่ ไม่ใช่เพื่อเธอ... ความดีใจถูกวาดไว้บนหน้าของเธอ เพียงแค่สมภพกวาดสายตามองก็สามารถเห็นมันได้ชัด เขาเริ่มร้อนใจ หากมันทำให้เด็กสาวตื่นกลัว เขาจะต้องเปลี่ยนวิธีในอนาคตซะ ไม่อย่างนั้นคงจะทำให้เธอกลัวจนหนีไป แต่สิ่งที่ทำให้เขาเศร้าก็คือ เจนจิราไม่ได้รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้อยู่กับราชาภาพยนตร์เช่นเขาเลยแม้แต่น้อย มีคนตั้งมากมายที่ใฝ่ฝันจะได้ใกล้ชิดกับเขา แต่เด็กสาวคนนี้ไม่ได้สนใจมันเลย ..... การแถลงถอนตัวของสมภพกระจายเป็นวงกว้างอย่างรวดเร็ว เมื่อพระเอกปฏิเสธ ทีมงานทั้งหมดก็กลายเป็นอัมพาตทันที พวกเขาย่อมเปลี่ยนคนได้ แต่วิดีโอตัวอย่างได้เผยแพร่ไปนานแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างมาเพื่อสมภพ จะให้ตามหาใครมาแสดงแทนในตอนนี้ก็ช่างยากเย็นนัก ใครจะยินยอมรับบทที่ถูกสร้างมาเพื่อที่คนอื่นจะเล่นไม่ได้กัน และยามที่สมภพขอถอนตัว ก็มีเหตุผลที่ฟังขึ้น ต่อให้มีคนรับแสดงต่อ ก็คงจะตระหนักอยู่เสมอว่ามันมีความปลอดภัยจริงๆ หรือไม่... แม้จะหาคนใหม่ได้แล้ว แต่ก็ต้องลงทุนเพิ่มขึ้น ซึ่งทางกองถ่ายไม่ได้มีงบมากมายขนาดนั้น ไม่มีสมภพ ภาพยนตร์ของพวกเขาก็จบสิ้นแล้ว ข่าวที่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องที่จิดาภาเชื่อเรื่องทูตผี ที่เคยกล่าวกันไว้อย่างใหญ่โตต่างก็เงียบหายไป ภาพใต้แรงกดดันจากทางเค.เอฟ ทางเจ้าหน้าที่ก็พยายามตามหาตัวก้อนหิน คนที่ดูแลเรื่องอุปกรณ์ประกอบฉากในวันนั้นมาตลอด แม้จะทุลักทุเล แต่สุดท้ายก็ตามหาเขาพบที่บ้านญาติของเขา และก้อนหินก็ยอมรับว่ามีคนซื้อเขาจริงๆ แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องจริงๆ ทางเจ้าหน้าที่ได้ติดต่อไปยังเบอร์โทรศัพท์ที่มีการติดต่อเขามา แต่ก็พบว่ามันได้กลายเป็นเบอร์ว่างเสียแล้ว ระมัดระวังแม้กระทั่งช่องทางการจ่ายเงิน โดยการให้ก้อนหินไปหยิบในถังขยะ เห็นได้ชัดว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นระมัดระวังตัวขนาดไหน ใช้ความคิดเป็นอย่างมากเพื่อไม่ให้ถูกจับตัวได้ ภายหลังที่เจ้าหน้าที่ได้นำทุกอย่างที่รวบรวมได้มาตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน ก็พบว่าเรื่องนี้มันไม่ได้ง่ายดายเลย และเค.เอฟก็นำหลักฐานที่หามาได้โพสต์ลงช่องทางหลักบนโซเชียล ทุกคนต่างตกใจ ข่าวลือเรื่องที่จิดาภาเป็นหายนะนั้นไม่เป็นความจริงเลยแม้แต่นิด ในครั้งนี้เค.เอฟก็ยังคงทำเฉกเช่นครั้งก่อนๆ นั่นคือใช้หลักฐานในชี้แจงโดยตรง จิรภาสต้องการให้ทุกคนรับรู้กันโดยถ้วนหน้า ว่าจิดาภาถูกคนใส่ร้าย เธอนั้นได้รับความเสียหายอย่างคาดคะเนไม่ได้ เขาจะปล่อยให้จิดาภามุ่งมั่นกับการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องไร่สาลี และเขาจะใช้โอกาสที่ดีนี้ ผลักดันจิดาภาให้โด่งดังอีกครั้ง “ไม่คิดว่าคนของญาณิดาจะทำงานได้สะอาดขนาดนี้” จิดาภากะพริบตาปริบๆ “ตรวจสอบต่อไป” เธอไม่เหลือไว้เลยแม้แต่ร่องรอยเล็กน้อย จิรภาสพยักหน้า “เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ปล่อยให้ผมจัดการดีกว่า คุณเพียงเตรียมถ่ายทำก็พอ” สายตาของเขานั้นมีความเย็นเยียบหลบซ่อนอยู่ เรื่องบางเรื่องเขาก็ต้องใช้วิธีในแบบของเขาในการจัดการ “ฉันไม่คิดว่าเธอจะสนใจฉันขนาดนี้ หากฉันยังถ่ายทำต่อ คงจะทำให้เธอทุกข์ทนน่าดูใช่ไหมคะ เช่นนั้นฉันจะมีชีวิตอย่างสุขสบาย และจะสั่งสอนให้รู้ซึ้งคำว่าเสียใจนั้นสะกดเช่นไร” จิดาภาก้มอ่านสคริปต์ในมืออีกครั้ง “ฉันจะระวังนะคะ” จิรภาสเห็นด้วยกับมุมมองของจิดาภา ในท้ายที่สุดญาณิดาก็จะตกม้าตาย พวกเขาต้องลงมือในตอนนั้น เพื่อระเบิดศัตรูให้เป็นจุณ เธอที่อิจฉาจิดาภาขนาดนั้น ย่อมอดที่จะลงมือไม่ได้เป็นแน่ ณ ตอนนั้นผู้ช่วยของญาณิดาก็ได้พบการเคลื่อนไหวใหม่ เขาคอยตรวจสอบทนายความปิยะพลอยู่หลายวัน ในที่สุดก็ค้นพบจนได้ “คุณญาณิดาครับ ดูเหมือนว่าท่านประธานจะได้มีแอบทำพินัยกรรมแล้วครับ และ...” เขาหยุดลงฉับพลัน และมองญาณิดาอย่างระมัดระวัง “พูดต่อสิ” ญาณิดาตบโต๊ะดังลั่นอย่างอดรนทนรอไม่ไหว “ในออฟฟิศของทนายความปิยะพลมีเอกสารของคุณจิดาภาเต็มไปหมดเลยครับ ตอนนี้มีเหตุผลที่น่าสงสัยอยู่ คาดว่าท่านประธานกำลังมอบอำนาจสูงสุดของตระกูลวีรภัทรเมธีให้กับคุณจิดาภาครับ” แม้ผู้ช่วยจะยังกังขาอยู่ แต่ก็ยังคงพูดออกไป ถึงแม้จะเป็นเพียงข้อสงสัย แต่ก็ถือว่ามีความเป็นไปได้อยู่