ตอนที่375 แม่ลูกคืนดี

ตอนที่375 แม่ลูกคืนดี เธอในตอนนี้เพียงแค่อยากหาที่ระบายเท่านั้น ผู้ช่วยถอดถอนหายใจ แต่ไม่ได้ดันเธอออก ในเวลาเดียวกันนั้นสามีของญาณิดาที่เห็นข่าวนั้นก็รีบตรงมาหาทันที ได้เห็นฉากนี้กับตาตอนที่เข้ามาในห้องพอดี “พวกเธอทำอะไรกัน” ผู้ช่วยรีบโอบกอดญาณิดาไว้ “ไม่ใช่...” “ผมไม่คิดว่าในเวลาแบบนี้ พวกคุณยังมีแก่ใจทำอะไรเช่นนี้อีก” “ท่านเข้าใจผิดแล้วครับ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับคุณญาณิดาเลยครับ” ผู้ช่วยเองก็หมดแรงจะอธิบาย “หลบไป” สามีของญาณิดาตะโกนลั่น ก่อนจะพาญาณิดาออกไป ในลิฟต์ เขามองญาณิดา พร้อมกำหมัดแน่น หลังจากที่ญาณิดาแต่งกับเขา พวกเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาแบบปกติ ผู้หญิงที่ทั้งโลภ ขี้อิจฉา และยังมีจิตใจที่โหดเหี้ยม ในตอนนี้ทุกคนต่างรู้ถึงเรื่องของตระกูลวีรภัทรเมธีกันหมด แล้วต่อจากนี้เขาจะดำเนินธุรกิจต่อไปได้อย่างไร และญาณิดาที่เป็นลูกของเมียน้อย หลังจากนี้เธอยังจะมีคุณสมบัติในการครอบครองของบริษัทLGDอีกหรือ บ้านของเขาต่างตกอยู่ในความกดดัน ต่างรู้สึกกันว่าญาณิดาไม่คู่ควรกับการเป็นภรรยาของเขาอีกต่อไป ใจที่โหดเหี้ยม และไม่มีคุณค่าของความเป็นหญิง... ทั้งยังความสัมพันธ์ของญาณิดาและผู้ช่วยคนนั้นอีก ชีวิตแต่งงานของพวกเขามาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ..... จิรภาสขับรถพาจิดาภาและรุจาภากลับมายังวิลล่ากรีนเฮ้าส์ “พักผ่อนกับคุณแม่สักหน่อยเถอะ ผมจะไปเตรียมมื้อค่ำเอง” จิรภาสลูบไหล่ของจิดาภาอย่างแผ่วเบา “ไม่ร้องแล้วนะครับ ต่อจากนี้ชีวิตของคุณจะมีแต่ความสุข...” “ค่ะ” จิดาภาพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะพารุจาภาไปเปลี่ยนชุด รุจาภาเองก็อาศัยเวลานี้สำรวจบ้านของจิดาภาและจิรภาส โลกของทั้งสองคนทำให้เธอรู้สึกถึงความสุขและความอบอุ่น ถึงแม้คนหนึ่งจะคือประธานบริษัท และอีกคนคือนักแสดงผู้ยิ่งใหญ่ แต่เมื่อปิดประตูบ้าน พวกเขาไม่ได้ต่างไปจากคู่สามีภรรยาทั่วไปเลยแม้แต่น้อย และพวกเขาทั้งรักทั้งเชื่อใจอีกฝ่ายอย่างหมดใจ “เมื่อเห็นชีวิตแต่งงานของลูกได้มีความสุขแล้ว แม่ก็ยินดีด้วยจริงๆ” “จิรภาสรักหนูมากจริงๆ ค่ะ บางเรื่องที่หนูไม่ได้บอก เขาก็เตรียมไว้ให้หนูก่อนแล้ว ที่หนูได้มาพบเขา ก็เป็นโชคชะตาของหนู” จิดาภากล่าวยิ้มๆ “ต่อจากนี้แม่ก็มาอยู่ด้วยกันนะ” “แม่จะมารบกวนโลกใบเล็กๆ ของพวกลูกได้อย่างไรกัน สบายใจเถอะ แม่ยังมีที่พักอื่นอีก...” รุจาภามองลูกสาว ก่อนจะเอ่ยอย่างมีความสุข “แล้วเมื่อไหร่จะมีหลานชายหรือว่าหลานสาวให้แม่สักคนกัน” “ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติเถอะค่ะ ตอนนี้ไปทานข้าวกันก่อนดีกว่า ลองฝีมือของจิรภาสดูนะคะ” รุจาภาพยักหน้า “จ้ะ ไปดูฝีมือของลูกเขยแม่กันว่าจะทำอาหารเป็นอย่างไรบ้าง” ความสุขที่สุดในชีวิตคงเป็นการได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับคนในครอบครัว ในอดีตรุจาภาคิดว่ามีแค่เธอที่คอยอดทนก็พอ เพื่อที่จิดาภาจะได้มีความสุข แต่เมื่อได้ลองดูแล้วกลับรู้ว่ามันไม่ใช่ ในตอนนี้ ในที่สุดเธอก็หลุดมาจากความวุ่นวายในอดีต จึงได้เห็นว่าลูกสาวและลูกเขยของเธอนั้นสวยงามขนาดไหน... “จิรภาสคะ...” จิดาภาเดินเข้าไปในห้องครัว และกอดเขาจากทางด้านหลัง “คุณแม่ล่ะครับ” จิรภาสชิมน้ำซุป พร้อมเอ่ยถาม “พักผ่อนอยู่ที่ข้างบนค่ะ” จิดาภาตอบกลับ พร้อมอิงซบกับร่างของเขาราวกับแมวจอมขี้เกียจ “ฉันไม่คิดว่าชีวิตฉันจะพลิกผันขนาดนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่มีคนที่ฉันรักมากที่สุดอยู่ข้างๆ นั่นก็เพียงพอแล้ว” จิดาภาสูดลมหายใจเล็กน้อย “แค่มีคุณคอยอยู่เคียงข้างฉัน แค่นั้นก็พอแล้ว” มือของเธอกอดจิรภาสไว้แน่น ไม่ยอมผละออกเลยแม้แต่นิด “ผมพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างคุณ” จิรภาสกล่าว “และน่าจะไม่มีวันสิ้นสุด” “คุณดีจริงๆ ค่ะ...” จิรภาสวางถ้วยชามลง และหันกลับไปกอดจิดาภา หน้าอกที่อบอุ่นของเขานั้นเป็นที่พึ่งพิงของเธอเสมอ “อนาคตมันจะดียิ่งขึ้น ดังนั้นคุณอย่าได้ร้องไห้อีกเลยนะครับ มันทำให้ผมปวดใจ” “ค่ะ” จิดาภาอิงซบอยู่ในอ้อมกอดของเขา ก็รู้สึกมีความสุขอย่างถึงที่สุด รุจาภาที่กำลังลงมาจากชั้นบน เมื่อเห็นทั้งสองตระกองกอดกัน เธอก็ยิ้มพร้อมหันหลังกลับ ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนด้วยฝีเท้าอันแผ่วเบา เธอไม่ใช่แม่ยายที่ชอบขัดขวางอยู่แล้ว จนกระทั่งกับข้าวขึ้นโต๊ะแล้ว เธอที่ได้ยินเสียงตะโกนเรียกของจิดาภาที่เรียกเธอ ถึงจะได้เดินไปยังห้องอาหาร กับข้าวบนโต๊ะมีทั้งซุปทั้งเนื้อ ฝีมือคนที่เข้าครัวนั้นดูไม่เลวทีเดียว “กลิ่นหอมน่าทานมากจริงๆ ลาภปากลูกสาวแม่แล้ว” รุจาภาที่ใช้ชีวิตคู่มาหลายปี ย่อมเข้าใจได้ว่าชายหนุ่มที่ยอมเข้าห้องครัวเพื่อหญิงสาวหนึ่งคนนั้น มีความหมายเช่นไร “หนูเองก็ทำได้นะคะ ครั้งหน้าเดี๋ยวหนูทำเอง” จิดาภาโอ้อวดอย่างขำๆ “แม่คะ ลองชิมอันนี้...” รุจาภาพยักหน้า กับข้าวที่ทานกับบรรยากาศที่แสนอบอุ่น เธอพยักหน้าโดยเร็วไว “อร่อย อร่อยมากจริงๆ” ได้อยู่กับลูกสาวและลูกเขย แบ่งปันความสุขไปด้วยกัน นี่คือภาพฝันที่เธอนึกคิดอยู่ตลอด ในฐานะประธานของบริษัทเค.เอฟ แต่ในเมื่ออยู่ที่บ้านจิรภาสก็แสดงความรักกับจิดาภาอย่างเต็มที่ แสดงให้เห็นเลยว่าพวกเขารักกันมากขนาดไหน รุจาภากล่าวยิ้มๆ “ต่อจากนี้ลูกต้องดีกับจิรภาสนะ เป็นภรรยาที่ดี ห้ามทำตัวเหมือนเด็กน้อย...” “จิดาภาดีมากๆ ครับ” “ดูสิคะ เขาพูดเองเลยนะ” รุจาภามองพวกเขา พร้อมน้ำตาที่ร่วงหล่น จิดาภารีบกุมมือของเธอในทันที พร้อมกุมมือของจิรภาสไว้ด้วย “อนาคตมันจะดีขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นต้องมองไปข้างหน้า อย่าสนเรื่องในอดีตอีกเลยนะคะ” “จ้ะ... จ้ะ” รุจาภาพยักหน้า เธอมีอีกหลายเรื่องที่ต้องไปจัดการ เรื่องแรก คือต้องทำเรื่องหย่ากับวรพล แน่นอนว่าการหย่านั้นต้องมีเงื่อนไข นั่นก็คือหุ้นของเธอ เธอจะไม่ยอมให้มันหายไปแม้แต่จุดเดียว หลังจากที่ทานอาหารแล้ว จิรภาสก็โทรศัพท์และหันมาบอกกับสองแม่ลูก “บอกสถานที่นัดพบกับฝ่ายตรงข้ามแล้วครับ” รุจาภาพยักหน้า การจัดการเรื่องของลูกเขยของเธอนั้นช่างรวดเร็วเสียจริง หลังจากที่ทานอาหารแล้ว รุจาภาก็ออกมาเดินเล่นที่สวนดอกไม้ ส่วนจิดาภาก็ท่องจำสคริปต์ต่อ เมื่อคืนดีกับแม่แล้ว เธอมั่นใจเลยว่าเธอจะสวมแสดงทุกบทบาทได้อย่างหมดใจ เธอสามารถมีโอกาสที่จะแสดงต่อได้ ก็เพราะรุจาภาทวงคืนความเป็นธรรมของตัวเองคืนมาได้ เธอจึงต้องแสดงให้ดีที่สุด และภาพยนตร์ไร่สาลีเรื่องนี้ก็มีจิรภาสเป็นผู้ลงทุน เพื่อคนที่เธอรักแล้ว เธอจะใช้ความกล้าเผชิญหน้ากับมัน สำหรับญาณิดา... พวกเธอมีเวลาอีกมากมายที่จะคิดบัญชี ผ่านวันนี้ไป คนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดในตระกูลวีรภัทรเมธีก็คือญาณิดา ช่วงเวลาแห่งการร่วงหล่น ทำลายคนได้เพียงชั่วพริบตา เมื่อได้เจอหน้าอีกครั้ง ทางท่าของญาณิดาคงยอดเยี่ยมดีเดียว เมื่อถึงเวลานัดหมาย จิรภาสก็ขับรถไปส่งสองแม่ลูก รุจาภาเปลี่ยนการแต่งตัว โดยไปใส่เสื้อผ้าแบบสมัยใหม่ ด้วยความร่วมมือของจิดาภา ราวกับได้เกิดใหม่ ความทุกข์และความเกลียดในใจของเธอได้หายไปแล้ว เธอจะต้องมีชีวิตที่ดีและอิสระมากยิ่งขึ้น ทางโรงแรมมีการจัดเก็บความลับได้ดียิ่ง และเป็นสถานที่โปรดของดารามากที่สุด แต่เมื่อจิดาภาและรุจาภาปรากฏตัวขึ้น ก็ยังคงเรียกสายตาจากผู้คนได้อย่างมากมาย ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อลูกสาว ทั้งร่างของเธอนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่น่าดึงดูด “แม่คะ ทำไมหนูถึงรู้สึกว่าค่าความนิยมในตัวแม่กำลังมากกว่าหนูกันคะ หรือว่าควรจะให้จิรภาสมอบบทแสดงให้แม่สักบทดู”