ตอนที่379 เขาอยากจะเร็วขึ้นแต่ไม่ทันเสียแล้ว

ตอนที่379 เขาอยากจะเร็วขึ้นแต่ไม่ทันเสียแล้ว “มีนัดรึ” เมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนั้น สมภพก็ห้ามตัวเองให้หยุดคิดเรื่องไร้สาระไม่ได้ “ไม่ใช่ค่ะ” เจนจิรากะพริบตาปริบๆ “มันนานแล้วค่ะที่ฉันไม่ได้พักผ่อน จึงอยากจะออกไปเดินเล่นสักหน่อย” “คนเดียวหรือ” “ค่ะ” เจนจิรามองเวลาด้วยความขมขื่น ในเวลานี้ใครจะไปเดินเล่นเป็นเพื่อนเธอกัน “ผมจะไปกับคุณ” เจนจิราจ้องตาถลน ชะงักไปอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก่อนจะส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่เอาค่ะ ฉันไม่อยากเป็นจุดสายตา” สมภพที่เพิ่งจะลุกขึ้นยืน ก็หันกลับมาทันที ก่อนจะมองเธอด้วยใบหน้านิ่วคิ้วขมวด “คุณอยากจะหนีผมไปขนาดนั้นเลยหรือ แค่ไปเดินเล่นกับผมมันยากขนาดนั้นเลยรึ หรือว่าผมไม่ดีเหมือนจิดาภากัน คุณถึงอยากได้รีบสลัดผมนัก” “...คุณกับพี่จิดาภาเอามาเทียบกันไม่ได้นะคะ” “เป็นอย่างไรคือเอามาเทียบกันไม่ได้ คุณเกลียดผมขนาดนั้นเลยหรือ” สมภพกล่าวพร้อมกับสาวเท้าเข้าไปใกล้ เจนจิราไม่คิดว่าบทสนทนาของพวกเขาจะพัฒนามาในทางนี้ ในหัวของเธอมีความคิดเดียวเท่านั้น เหตุใดชายหนุ่มอายุสามสิบปีคนนี้ถึงไม่มีความมั่นคงเหมือนกับคนรุ่นเดียวกับเขาเลย คำถามนี้มันเหมือนเด็กอนุบาล... “ฉันจะไปซื้อของค่ะ ดูหนังตามใจชอบ หากคุณไปด้วยมันจะไม่สะดวก” “ไม่มีอะไรไม่สะดวกทั้งนั้น ผมยังมีอีกมือที่จะช่วยคุณถือของได้ด้วยซ้ำ นอกจากนี้ผมจะแต่งตัวให้มิดชิด เพื่อไม่ให้คนจำได้” สิบนาทีให้หลัง สมภพก็มาพร้อมหนวดปลอม วิกผมและแว่นตา “แบบนี้ก็ได้แล้ว” เจนจิรายังคงกังวลใจ “ปาปารัซซี่บางคนต้องจำได้แน่ค่ะ หากพรุ่งนี้มีข่าวแย่ๆ ขึ้นมา จะทำอย่างไรคะ” สมภพนิ่งเงียบ “เช่นนั้นคุณไปเถอะ” เขาถอดวิกผมด้วยความหม่นหมอง เมื่อเห็นท่าทางของเขา เจนจิราก็แทบจะวิ่งหนีทันที เพราะเธอไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมอารมณ์ของสมภพถึงได้เหวี่ยงขนาดนี้ กี่นาทีให้หลัง จิรภาสก็ได้รับสายที่โศกเศร้าเป็นอย่างมาก “จิดาภาล่ะ” จิรภาสคิ้วขมวดเล็กน้อย ดูเหมือนว่าความพัฒนาทางนั้นจะไม่ราบรื่นเสียแล้ว ก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้กับจิดาภา บอกโดยไร้เสียงว่าปลายสายคือสมภพ จิดาภาพยักหน้า และรับโทรศัพท์ “ผู้ช่วยของคุณเป็นผู้หญิงปกติหรือไม่ ทำไมถึงซื่อบื้อขนาดนั้นได้กัน” จิดาภาหัวเราะร่วนกับคำพูดของเขา ดูเหมือนว่าเจนจิราจะไม่เข้าใจความหมายของสมภพ และยังพยายามหนีอีกด้วย... “เจนจิราเป็นเด็กที่ฉลาดค่ะ แต่ว่าไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความสัมพันธ์แบบนี้สักเท่าไหร่ หากคุณอยากเป็นเพื่อนของเธอจริงๆ ก็ต้องแสดงด้านอ่อนแอของตัวเองออกมา เพื่อให้เธอเห็นอกเห็นใจ” “ตัวคุณเป็นเช่นไรล่ะคะ ทั้งสูงส่งทั้งเย็นชา เธอย่อมกลัว ย่อมขี้ขลาดอยู่แล้ว” “และเธอไม่มีทางเข้าใจสิ่งที่คุณจะสื่อหรอกค่ะ... ดังนั้นอย่ารีบร้อนนะคะ ไปอย่างช้าๆ เพื่อให้เธอเห็นความจริงใจของคุณ” “เขารึ คำว่าช้าสะกดเป็นอย่างไรยังไม่รู้ด้วยซ้ำ” จิรภาสที่อยู่ข้างๆ เหยียดยิ้ม “เขามักจะชอบความยุ่งยาก บางทีการแต่งงานสายฟ้าแลบคงจะเหมาะกับเขาที่สุด วันแรกออกเดท วันที่สองก็จดทะเบียนสมรสเลย เขามักจะต่อต้านการปฏิบัติตามขั้นตอน” สมภพเมื่อใคร่ครวญกับคำพูดนั้นจนเข้าใจ ก็วางสายทันที นิสัยของเขาเป็นเช่นนี้ ไม่ชอบการผัดวันประกันพรุ่ง แทบทุกครั้งที่เขาอยากจะเข้าไปจีบเจนจิราทันทีที่ได้พบเจอ หากไม่กลัวว่าจะไม่ได้เป็นแม้แต่เพื่อน เขาลงมือไปนานแล้ว ทำไมกัน เพียงได้พบเจนจิรา เขาถึงได้กลายเป็นคนลังเลแบบนี้... ความเห็นอกเห็นใจหรือ สมภพนั่งพิงโซฟา พร้อมหลับตาลงอย่างช้าๆ ต้องทำเช่นไรกัน ถึงจะเป็นการกระทำที่ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป คนปกติคือแฟนคลับที่ตามดาราอย่างยากลำบาก แต่สำหรับเขาต่างกลับกัน ราชาแห่งวงการภาพยนตร์ไล่ตามผู้ช่วยตัวน้อยคนหนึ่ง จะขายหน้าหรือไม่นะ ..... เพราะการเตรียมการที่เป็นไปอย่างเข้มข้น ตอนนี้ไร่สาลีพร้อมทำงานแล้ว จิดาภาได้ยกเลิกกำหนดการชั่วคราวทั้งหมด เพื่อศึกษาสคริปต์ และยังเรียนกับอาจารย์ทางกายภาพอย่างไม่มีหยุด ในเวลานี้ส่วนความทรงจำได้กำหนดวันฉายแล้ว ในฐานะนางเอกครั้งแรกของภาพยนตร์หลังจากที่กลับเข้าวงการมา และมีจิรภาสที่มาในฐานะนักเขียนบทราศีกันย์ สำหรับจิดาภา ภาพยนตร์เรื่องนี้นั้นมีความหมายเป็นอย่างมาก “เวลาฉายได้ถูกกำหนดแล้ว จะเข้าฉายในช่วงหยุดฤดูร้อนในเดือนกรกฎาคม เมื่อถึงเวลานั้นคุณเองก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรมโปรโมทของภาพยนตร์ด้วย” “ค่ะ” จิดาภาพยักหน้าอย่างยิ้มแย้ม “ใช่แล้ว ฉันได้ยินว่าเค.เอฟได้รับใบสมัครของพรยศแล้ว เขาตั้งใจเข้าร่วมการเป็นเด็กฝึกของปีนี้หรือคะ” “ครับ คะแนนประเมินหนแรกนั้นเหมือนจะไม่เลวเลยทีเดียว เขาในตอนนี้ได้มีชื่อบนเวทีแล้วนะครับ ชื่อตะวัน ดูแล้วเขาคงอยากจะเหมือนกับพี่สาวที่แข็งแกร่งของเขา ใช้ความสามารถของตัวเองเพื่อประสบความสำเร็จ” “เช่นนั้นคุณก็ตั้งใจฝึกฝนเขาเถอะค่ะ ห้ามเปิดทางลัดให้กับเขานะคะ...” “ผมรู้ครับ ผมจริงจังกับงานเสมอ ผมปฏิบัติกับคุณเคร่งครัดขนาดไหน เขาเองก็เช่นกัน” จิรภาสดึงจิดาภามาตกอยู่ในอ้อมกอด “ผมรู้ครับว่าคุณกลัวเขาทนความลำบากของวงการบันเทิงไม่ได้ และกลัวว่าวันหนึ่งที่เขาได้โผไปบนฟ้า จะหลงระเริงกับมัน แต่ผมกับRickได้ฟังเทปบันทึกออดิชั่นของเขาแล้ว เสียงของเขาสามารถฝึกฝนได้ และติดหูทีเดียว ดังนั้นคุณอย่าได้เป็นห่วงเลย” “ค่ะ... ฉันเองกจะพยายามอย่างหนัก เพื่อให้ไร่สาลีได้รับคะแนนที่ดี” “มากกว่าเรื่องอื่นๆ ผมหวังว่าคุณจะสามารถดูแลตัวเองให้ดี เนื้อหาของเรื่องนี้ค่อนข้างจะพิเศษ มันอาจจะมีการถ่ายฉากแอ็คชั่นด้วย ระวังตัวด้วยนะครับ” จิรภาสเอ่ยกล่าว พร้อมกับขยับเข้าไปใกล้จิดาภา และจูบริมฝีปากของเธอ “สมภพต้องการเจนจิรา ทางพี่นัฎเพิ่งจะแต่งงานและกำลังเตรียมจะตั้งครรภ์ ผมกำลังพิจารณาเรื่องผู้ช่วยของคุณ” “คุณจัดการได้ตามใจชอบเลยค่ะ” เธอเชื่อในสายตาของจิรภาส และเธอก็ไม่ได้ตั้งข้อกำหนดอะไรกับผู้ช่วยเสียเท่าไหร่ หากไม่ใช่ต้องการคนมาช่วยจัดการชีวิตของเธอ เพื่อให้เธอใส่ใจกับการถ่ายทำได้อย่างเต็มที่ เธอไม่จำเป็นต้องมีผู้ช่วยด้วยซ้ำ “ผมอยากจะอยู่กับคุณตลอดเวลา...” “ผู้กำกับและพระเอกต่างเป็นคนที่คุณรู้จัก สบายใจเถอะ ฉันจะติดต่อหาคุณตลอดเวลานะคะ ผู้จัดการจิรภาส” จิรภาสก้มหน้าหลบ พร้อมกอดจิดาภาไว้แน่น “ผมอดไม่ได้ที่จะห่วงคุณ กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ไม่มีคุณอยู่ข้างกาย แต่ละวันของผมนั้นมันวุ่นวายมากจริงๆ” เสียงของจิรภาสนั้นทุ้มต่ำและแผ่วเบา “หากมีเวลา ผมจะไปหาคุณที่กองถ่ายทันที” จิดาภาเห็นเขาที่ดูหมดหนทาง ก็ทำได้เพียงยิ้มขำ “เรื่องของคุณแม่ คุณก็ห่วงแทนฉันมากแล้ว ทั้งยังเรื่องของกนต์ธรด้วย...” “ผมทำได้ครับ ผมคือสามีของคุณ เรื่องแบบนี้ต่อให้คุณไม่พูดก็จะจัดการให้ดีที่สุด” และในช่วงเวลานี้ที่จิดาภาไม่ได้ออกมาปรากฏตัว แฟนคลับต่างนึกสงสัยกันไม่ได้ การเคลื่อนไหวของเธอนั้นเห็นได้แค่บนหน้าไทม์ไลน์ของจิรภาสเท่านั้น “ช่วงนี้พวกเราไม่ได้พบกับจิดาภาเลย หรือว่าเธอเตรียมจะมีน้องกัน”