บทที่ 4 ปั่นปวนใจ 30%

วันที่สามของการถูกกักขังไว้ในเรือนรับรองเล็กๆ ที่สุดหรู สิรินดาได้รับความสะดวกสบายทุกอย่างยกเว้นอิสรภาพ เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเดินออกไปไหน นอกจากนั่งนอนอยู่บนเตียงทั้งวัน ถึงจะสบายตัวแต่ความอึดอัดก็มีมากล้นจนหญิงสาวไม่สามารถนั่งนิ่งได้ เธอเดินวนเวียนจนคิดว่าพื้นคงจะสึกลงซักวัน ประตูหนาเปิดออกหญิงสาวรู้ว่าคงถึงเวลาอาหารค่ำแล้วแน่ เธอวางมือจากหมอนใบโตแล้วหันไปมองคนที่กำลังเข้ามา “ท่านชีค” “แน่ล่ะ...คิดว่าจะเป็นใครเทพบุตรคนไหนจะกล้าขี่ม้าขาวมาช่วยเธอ” “ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ทำอะไรผิด ไม่ได้เป็นหัวขโมยแล้วอีกอย่างฉันเป็นลูกมีพ่อมีแม่ ท่านชีคจะมากักขังไว้แบบนี้ไม่ได้” เสียงใสพูดจาฉะฉานจนชีคหนุ่มนึกทึ้งในตัวเธอ “งั้นเหรอ...เธอชื่ออะไรนะ” “สิรินดา เรียกซาช่าก็ได้” ชีคหนุ่มยิ้มมุมปากให้กับการแนะนำตัวครั้งแรกของเธอ จากการที่สอบประวัติเขารู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นใครแค่อยากจะแกล้งให้เธอหงุดหงิดเล่นเท่านั้น ชีคคามิสได้รับรายงานจากสายสืบที่เขาใช้ให้ไปสืบเรื่องราวของผู้ต้องสงสัยสาวจอมพยศ ประวัติของเธอไม่มีอะไรด่างพร้อยเลย เธอไม่เคยเดินทางมาที่นี่ด้วยซ้ำถ้าจะให้มาสืบข้อมูลแล้วเอาไปขายมันคงเป็นไปได้ยาก แต่เขาจำเป็นต้องกักขังเธอไว้เพราะสภาอาวุโสต้องการคนผิดมากกว่าสิ่งอื่นใด ซึ่งเป็นหน้าที่ของเขารู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ผิดแต่มันก็จนปัญญาที่จะช่วยเหลือในตอนนี้ถ้าไม่มีหลักฐานยืนยันความบริสุทธิ์ เขาทำได้แค่ขังเธอไว้อย่างน้อยเธอก็จะปลอดภัยจากคนที่คิดจะลงโทษคนผิดโดยไม่สนใจอะไร “เธอมาค้นหาอะไรในอาณาเขตของฉัน” “ก็พวกวัตถุโบราณ...ฉันไม่ได้อยากจะมาซะหน่อยทีมของฉันเลือกพิกัดที่จะมาขุดได้แถวนี้ต่างหาก” “ฮึ...พิกัดพอดีกับตำแหน่งบ่อน้ำมันของฉันเลยนะ แล้วนายจ้างเนี่ยใครกัน” “ถ้าคุณหมายถึงเรื่องน้ำมันอะไรนั่น ฉันยืนยันคำเดิมว่าไม่รู้ อย่ามาใส่ร้ายฉันเสียให้ยาก” ดวงตาจ้องมองเอาเรื่องคนใส่ร้าย เรียวปากสวยเชิดใส่จนชีคหนุ่มนึกหมั่นไส้อยากจะกลั่นแกล้งหญิงสาวที่อวดดี เขาคว้าแขนแล้วดึงร่างบางเข้ามาแนบชิดอกแกร่ง แขนหนาโอบรัดรอบเอวคอดเว้าแน่นจนแน่ใจว่าหญิงสาวจะไม่สามารถดิ้นหลุดได้ สองใบหน้าอยู่ใกล้กันเพียงไม่กี่นิ้ว ดวงตาคมกริบประสานดวงตาหวานซึ้งทั้งสองราวกับถูกมนต์สะกดให้นิ่งมองกันและกัน ลมหายใจร้อนผ่าวของชีคหนุ่มสัมผัสผิวเนียน แก้มใสที่แดงระเรื่อยวนใจให้เขาอยากที่จะเชยชิดให้หายหมั่นไส้คนปากดีเหลือเกิน ชีคคามิสโน้มใบหน้าลงทีละน้อยจนแนบชิดความหอมละมุน เขาดื่มด่ำกลิ่นไอสตรีที่หอมกรุ่นและแสนนุ่มนวลไล้ลงซอกขาว หญิงสาวตกใจทำอะไรไม่ถูกยิ่งเห็นความคมคายหล่อเข้มตรงหน้าเธอแทบจะลืมหายใจไปเลย ชีคคามิสแค่คิดจะกลั่นแกล้งหญิงสาวแต่เมื่อได้สัมผัสเนื้อนุ่มของเธอจิตใจที่แข็งกร้าวกลับร้อนรุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะความปรารถนาอันเร่าร้อนเต้นอยู่ภายใต้เสื้อผ้าตัวหนา กลิ่นหอมของแป้งที่เธอใช้ลอยวนในโสตประสาทสะกดให้เขาเคลิบเคลิ้ม ชายหนุ่มพยายามฝืนร่างกายไม่ให้ถล่ำลึกไกลแต่ความต้องการของเขาก็ดื้อรั้นจนไม่สามารถห้ามได้ ชีคหนุ่มเลื่อนริมฝีปากมาประกบเรียวปากอิ่มที่เย็นชื้น หญิงสาวรีบเบี่ยงหลบไม่ให้เขาครอบครองจูบครั้งแรกของเธอได้ แต่เขาก็ไม่ยอมหยุดริมฝีปากหนาประกบปากอิ่มบดเบียดไม่ให้เธอร้องโวยวาย มือซุกซนเลื่อนลูบไล้อวบอิ่มที่มีเสื้อผ้าบางเบาปกปิดไว้ เสียงครางในลำคอของหญิงสาวกระตุ้นความต้องการของเขามากขึ้น ชีคหนุ่มสอดมือเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง เขาบีบเคล้นทรวงอกนุ่มมืออย่างกระหาย ลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากที่ชื้นเย็นเมื่อเธอคิดจะร้องห้าม เกลียวลิ้นตวัดรัดลิ้นบางที่หวานละมุน หญิงสาวไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ ใจเธอกำลังต่อต้านแต่ร่างกายมันกลับสนองเขาทุกท่วงท่าจนเธอนึกอับอาย “ท่านชีค” เสียงแผ่วเบาเตือนสติเขา ชีคหนุ่มยอมปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระอย่างไม่เต็มใจนัก “อืม...ท่านพี่นาเดียจะมาดูแลเธอ ดีนี่เป็นแค่ผู้ต้องหาแต่มีพี่สาวของชีคมาดูแล” “ฉันไม่ได้ขอร้องซะหน่อย” “แต่เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธท่านพี่นาเดีย ฮึ ไม่ว่าจะเป็นฉันหรือท่านพี่สั่งอะไรเธอก็ไม่มีสิทธิ์โวยวายทั้งนั้นจำเอาไว้” ชีคหนุ่มสะบัดหน้าเดินออกไป ทิ้งให้สิรินดานิ่งอึ้งปรับตัวไม่ทันกับอารมณ์ของเขา หญิงสาวมองตามร่างกำยำอย่างงุนงง เรื่องที่เขาทำเมื่อครู่คงเป็นเพียงการกลั่นแกล้งให้อับอายเท่านั้น เบ้าตาร้อนผ่าวทันทีที่เธอคิดได้ มือบางยกขึ้นขัดถูกใบหน้าปากและแก้มราวกับจะให้รอยอุ่นๆ นั้นหายไปแต่มันยิ่งกลับลึกฝังแน่นในความรู้สึกของสิรินดา หญิงสาวใช้มือวักน้ำจากอ่างล้างใบหน้าของตนเองหลายครั้ง ถึงจะไม่มีน้ำตาแห่งความเสียใจแต่ภายในจิตใจโกรธเคืองความเห็นแก่ได้ของชีคหนุ่มเป็นที่สุด “ชีคบ้า...มาทำแบบนี้ได้ยังไง แก้มฉันยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้สัมผัสนอกจากแดดดี้คนเดียว ฮือ” หญิงสาวยังคงล้างใบหน้าจนเปียกชุ่ม สายตาที่แดงก่ำสะท้อนอยู่ในกระจกเงาบานเล็กอยู่ๆ ก็มีภาพของชีคคามิสลอยวนเวียนจนหญิงสาวใช้ฝ่ามือตบไปที่กระจกให้ภาพนั้นหายไป “ยังมาวนเวียนอะไรอีกเนี่ย”