บทที่28 เป็นลม
บทที่28 เป็นลม
หลงเส้าจิ่นได้วางเอกสารในมือ มองดูรอบเต็นท์ที่ว่างเปล่า แล้วลุกออกไป ในสมองเต็มไปด้วยความสับสน เหมือนมีอะไร
จะพุ่งออกมา
หลงเส้าจิ่นนึกว่า ตัวเองคงจะเหนื่อยเกินไป พักผ่อนๆก็หาย แต่ว่าหลังจากที่อ่านข่าวสารเสร็จ แล้วรีบออกจากค่ายทหาร
ไปที่ภูเขาลูกหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆค่ายทหาร
เดือนอย่า