[ 3 ] สืบข่าว [1.2]

Grrrr Grrrr เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ในบ้านวัฒนาดังขึ้น อัญมณีที่นั่งกึ่งหลับอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแค่ลืมตาขึ้นมา เธอคงเผลอหลับไป ก็เธอยังไม่ได้นอนเลยทั้งคืน “คุณหนูขา คุณเฟิร์นโทร.มาคะ” อัญมณีพยักหน้ารับรู้ โทรศัพท์มือถือของเธอคงอยู่บนห้องนอน [ฉันนึกว่าแกตายไปแล้ว] “เออ โทษที เมื่อคืนจู่ๆก็เหมือนจะไม่ค่อยสบายเลยรีบกลับนะ เดินไปบอกไม่ไหว” [เออ ไม่เป็นไร ก็เห็นแกไม่ส่งข่าวอะไร และทั้งโทร. ทั้งไลน์หา ก็ไม่มีการตอบกลับใดๆสักที] “โทรศัพท์คงอยู่ตรงไหนสักแห่งหนึ่ง...แล้วที่โทร.มา แค่มาเช็คว่าฉันยังอยู่ใช่มั้ย” [นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่เมื่อคืนมันมีเรื่องนะสิ!] อัญมณีตาสว่างทันที หรือว่าพบศพ!!! “ระ...เรื่องอะไร” อัญมณีกลั้นใจถาม ถ้าเป็นเรื่องเดียวกันกับที่เธอคิดเกี่ยวกับศพ ถ้าพวกฆาตกรไม่ได้เก็บผ้าคลุมไหล่เธอไป ตรงบริเวณนั้นก็จะมีหลักฐานเกี่ยวกับเธอ ผ้าคลุมไหล่ รอยรองเท้า เธอควรเอารองเท้าไปทิ้ง ส่วนผ้าคลุมไหล่ระบบการสืบสวนของประเทศไทยคงไม่ถึงขั้นเอาผ้านั่นไปผ่านกรรมวิธีตรวจหาดีเอ็นเอว่าเป็นของใครเหมือนอย่างในซี่รี่ห์ที่เธอแอบดูอย่างซีเอสไอ พวกนั้นหรอกนะ [ร้านอาหารเมื่อคืนถูกปล้น] “ถูกปล้น!!!” [ใช่ และแปลกมากสิ่งที่หายไปคือเทปบันทึกภาพของกล้องวงจรปิดของร้าน] หนูอัญกลืนน้ำลายเหนียวทันที บ้าเหรอเปล่าทำไมถึงไม่ขโมยเงินนะ ขโมยเทปนั่นก็หมายความว่าพวกมันกำลังค้นหาอะไรบางอย่างที่ต้องเป็นเธอแน่ๆ โอ้ยยยยยย!!!! ทำไมชีวิตถึงเป็นแบบนี้นะ อยู่เฉยๆ ไม่ได้เหรอไง ไอ้อัญ! ทำไมแกถึงแกว่งเท้าหาเสี้ยนแบบนี้นะ!!! [อัญ เฮ้ย! อัญ แกยังอยู่มั้ย...] เสียงปลายสายร้องเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบกลับเพราะคนที่ยืนอยู่ก่อนหน้านี้หายไปจากตรงนี้เสียแล้ว ฮืออออ ฮือ ฮืออออออ หนูอัญคิดอะไรไม่ออกเธอเลยวิ่งกลับขึ้นมาห้องนอนและเอาแต่ร้องไห้ เพราะตอนนี้ยังนึกอะไรไม่ออก นึกได้อย่างเดียวว่าสิ่งที่ทำได้มีเพียงร้องไห้ ฮือออออ ทำไมชีวิตของหนูมันช่างสั้นขนาดนี้ สิบเก้าปีที่ผ่านมาหนูคิดมาตลอดว่า สิ่งมีชีวิตที่เกิดจากความเกลียดชังและไม่ตั้งใจอย่างหนูช่างแสนโชคดี หมดแล้ว!!! หมดแล้วบุญวาสนาของหนู ฮืออออ เสียงร่ำไห้ผสมสลับกับเสียงคร่ำครวญน้อยเนื้อต่ำใจของหนูอัญดังก้องไปทั่วทั้งห้องนอน “พระเจ้า!เจ้าขา ทำไมท่านถึงใจร้ายกับหนูนัก ท่านให้หนูเกิดมาทำไมกับชีวิตเพียงแค่นี้...หนูเกลียดท่าน เกลียดท่าน” ฮืออออออ หนูอัญมุดหน้ากับหมอนหนุนใบใหญ่และเล่นใหญ่กับการร้องไห้อย่างหนัก “เจ้านายครับ คนของเราทำงานเรียบร้อยแล้วครับ” ชอว์แค่พยักหน้ารับรู้ไว้ แต่ตอนนี้เขามีนัดกับใครอีกคน เรื่องพยานรู้เห็นเมื่อคืนนี้เดี๋ยวค่อยมาสะสางต่อ “เจ้านายครับ รถพร้อมแล้วครับ” ลูกน้องอีกคนเดินเข้ามาในห้องพักโรงแรมระดับห้าดาว เข้ามาแจ้งเรื่องยานพาหนะที่ชอว์ต้องใช้เดินทางไปอีกที่ เขาไม่ได้พำนักอยู่ในประเทศไทย แต่ที่เขาเดินทางมาเนื่องจากมีบางอย่างที่เขาต้องทำเกี่ยวกับคนไทยคนหนึ่งที่หนีกลับมาที่นี่ ตอนนี้เขาได้เบาะแสของเธอคนนี้แล้ว “เชิญครับ! เป็นเกียรติของผมอย่างมากครับที่ได้ต้อนรับท่านชอว์” ชอว์ไม่ได้รู้สึกยินดีกับคำประจบของคนตรงหน้าเลยสักนิด ในทางตรงข้ามเขาเบื่อและเอือมระอาคนประเภทนี้อย่างมาก “ผมจัดที่ให้ท่านแล้วครับ” ชอว์และลูกน้องที่ติดตามอีกสามสี่คนเดินตามเจ้าของสถานที่ ที่นี่เป็นผับย่านดังแถวพัทยา เขายอมนั่งรถจากกรุงเทพมาพบคนคนนี้ใช้เวลาการเดินทางสองชั่วโมงกว่าๆ เขาหวังว่าคงมีข่าวดีที่เป็นประโยชน์ให้กับเขานะ สาวสวยและเครื่องดื่มถูกยกมาเสิร์ฟเอาอกเอาใจแขกอันทรงเกียรตินี้มากมาย เหล่าลูกน้องที่ได้ติดตามมาในครั้งนี้ได้รับอนุญาตหาความสุขให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ เพราะวันนี้พวกเขาแค่มารับข่าวไม่ได้มาเพื่อปฎิบัติการเสี่ยงตายหรือตัดลมหายใจของใคร “สวัสดีค่ะ หนูชื่อลูกเจี๊ยบค่ะ” หญิงสาวที่สวยมากยกมือไหว้ชอว์ เธอคนนี้ขาวสวยหมวยอึ๋มครบสูตรเลยทีเดียว “ลูกเจี๊ยบเป็นเบอร์หนึ่งของร้านเราในตอนนี้ครับ” เจ้าของร้านประกาศดีกรีเด็กดริงก์ ชอว์ไม่ได้มีความรู้สึกยินดียินร้ายสักนิด สำหรับเขาผู้หญิงก็เหมือนกันหมด สวยมากสวยน้อยก็จบกันที่บนเตียงร้องโหยหวลเสียวซ่านได้ทั้งนั้น “อีกนานมั้ยกว่าฉันจะได้รู้ในสิ่งที่ต้องควรรู้” “ไม่นานหรอกครับ ผมแค่อยากให้ท่านได้เสพสุขและสนุกกับสิ่งที่ผมเตรียมไว้ให้นะครับ” ชอว์พยักหน้าอนุญาตในที่สุด เจ้าของร้านยิ้มและส่งสัน-ญาณให้เด็กดริงก์ชื่อลูกเจี๊ยบทันที ชอว์ได้รับการดูแลอย่างดีจากลูกเจี๊ยบ เธอเป็นหญิงไทยเชื้อสายจีน ลูกเจี๊ยบเป็นแค่ฉายาของเธอในร้านแห่งนี้ ชอว์แม้จะดื่มไปไม่น้อยแต่เขาก็ไม่มีอาการบ่งบอกว่าจะเมาอะไร เขามันคอแข็งระดับเทพเลย ในขณะที่เหล่าลูกน้องบางคนเริ่มที่จะออกอาการมึนๆกันแล้ว “นายอยากเต้นรำมั้ยคะ” ลูกเจี๊ยบเอ่ยกระซิบเบาๆใส่ใบหู และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยั่วยวนชอว์ เธอขบเม้มเบาๆที่ติงหูยาวของชอว์ ซึ่งชอว์เองก็ไม่ได้ขัดเคืองอะไร ปกติไม่ค่อยมีผู้หญิงกล้าจะทำกับเขาแบบนี้มากนัก พวกเธอมักกลัวเขามากกว่า เพราะอะไรนะเหรอ เพราะเขาไม่เคยมีสายตาอ่อนโยนหรือหว่านเสน่ห์ใส่พวกเธอ เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับคนหน้าตาอย่างเขา “เธอทำอะไรได้มากกว่าเต้นรำมั้ย” ลูกเจี๊ยบยิ้มทันความหมายแฝงในคำพูดนั้น “นายอยากได้เป็นที่ไหนละคะ” “ที่นี่” ลูกเจี๊ยบยิ้มหว่านเสน่ห์ เธอไม่รีรอ หน้าที่เธอคือทำได้ทุกอย่างตามที่แขกอันทรงเกียรติคนนี้ต้องการ ผับแห่งนี้แม้คนจะมากมาย แต่ห้องสำหรับ วีไอพีจะเป็นกระจกมองเห็นการแสดงบนเวทีอย่างชัดเจน กระจกที่ใส คนจากด้านนอกมองเข้ามาแม้จะเห็นแต่ก็ไม่ชัดนัก แต่ใครเล่าจะสนใจ คนที่มาที่นี่สนใจมาดื่มมากินมาหาความบันเทิงไม่มีใครมาสนใจใครอื่น ลูกเจี๊ยบจึงขยับขึ้นนั่งคร่อมตักชอว์ นิ้วเล็กไล่ปลดกระดุมเสื้อสีเข้มออกสองสามเม็ดด้านบน ฝ่ามือขาวล้วงเข้าไปลูบไล้บนแผ่นอกกว้างที่หนักแน่นยิ่งนัก ลูกเจี๊ยบปลาบปลื้มใจมากที่เธอได้ดูแลแขกที่ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ เธอไม่สนหรอกว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน แต่คืนนี้เธอจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก ถ้าเธอได้ครอบครองเขา แค่คิด...ร่องสาวเธอก็เปียกชื้นในทันที เขาฟิตมากๆ ซิกแพคเขาแข็ง แน่นมากๆ คืนนี้เธอจะทำให้เขาไม่มีวันลืมเธอเลยคอยดู อ๊ะ! ชอว์หันหน้าหนี เมื่อลูกเจี๊ยบหมายจะดูดดื่มริมฝีปากหยักที่สวยได้รูปนั่น ชอว์ไม่เคยจูบปากผู้หญิงคนไหนมาก่อน และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับใครโดยเฉพาะผู้หญิงแบบนี้ เขาไม่ได้พูดอะไรหรือมีความจำเป็นที่ต้องอธิบาย ฝ่ามือใหญ่เลื่อนมา กอบกุมอกที่ชุดเกาะอกแทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อเต้าอวบอึ๋มแทบจะเปิดเผยสายตาเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเดินมานั่งข้างๆแล้ว ลูกเจี๊ยบไม่งี่เง่า เธอควบคุมและเก็บความผิดหวังเบื้องต้นไว้ เธอเลื่อนมือมาดึงซิบของชุดข้างๆตัวให้เลื่อนลงทันที ไม่กี่วินาทีต่อมา อกเปลือยสองเต้าก็ปรากฎตรงหน้าชอว์ เขายกยิ้มมุมปากเพียงนิดก่อนที่จะครอบครองยอดเกสรสีชมพูนั่น ความชำนาญช่ำชองของเขาทำเอาลูกเจี๊ยบเสียวซ่านจนครางออกมา เธอเด้งขยับไปข้างหน้ายัดอกอึ๋มใหญ่เข้าหาใบหน้าคมเข้มนั่นมากขึ้น เคราหนวดเขา ปากเขา ลิ้นเขา ช่างร้ายกาจเหลือเกิน อู้ยยยยย ลูกเจี๊ยบครางเสียงดัง มือเล็กอยู่ไม่สุข เธอเลื่อนมันลงต่ำระหว่างขาของเขาทันที เข้มขัดหนังสีดำถูกปลด ตะขอกางเกง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มือเล็กก็พบกับความยิ่งใหญ่น่าหวั่นเกรงยิ่งนัก เขา! ของเขาไม่ธรรมดา มันร้อนดังแท่งไฟที่มีไฟเผาผลาญรุกโชนอยู่ตอนนี้ มือเล็กสั่นเมื่อเธอจำไม่ได้ว่าเคยพบกับยิ่งใหญ่แบบนี้มาเหรอเปล่าชีวิตนี้ ให้เธอรู้ว่าเธอต้องตายหลังจากที่ได้ลิ้มลองเขา เธอก็ยินยอม ลูกเจี๊ยบใช้มือเล็กที่มีประสบการณ์โดยสายอาชีพให้กับเขาทันที และเธอก็รู้ว่าชอว์พึงพอใจเพราะเสียงครางเขาเล็ดลอดออกมาในทันที