已经是第一章了
บทที่ 7. ความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน ความทุกข์ก็เช่นกัน
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วชีวิตของสิงหราชกับอัจฉรียาพรก็ดำเนินไปอย่างราบรื่นแม้จะมีเรื่องราวระหว่างพ่อตากับลูกเขยที่ยังไม่ค่อยลงรอยกันสนิทนักยังคงชิงดีชิงเด่นกันอยู่ประสาผู้ชายที่พ่ายไม่เป็น จนทั้งคุณอโนมาและอัจฉรียาพรต่างอ่อนใจกับสองหนุ่มที่เจอหน้ากันทีไรก็มักเขม่นกันทุกที
“อิ่มอุ่นจ๋า..” เสียงสาม
已经是最新一章了
加载中
