บทส่งท้าย จบบริบูรณ์

สิงหราชเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องคลอดหลังจากที่พาอัจฉรียาพรมาส่งถึงมือหมอสักชั่วโมงที่ผ่านมา แต่จนป่านนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะคลอดจนเขาร้อนใจ “ทำไมยังไม่คลอดล่ะครับคุณแม่” “โอ๊ย ลูกเขยครับ การคลอดลูกนี่มันไม่ได้มาถึงแล้วเบ่งอกมาเลยนะครับไอ้ลูกเขย” ผู้อาบน้ำร้อนมาก่อนเหน็บลูกเขยอย่างหมั่นไส้ “ใจเย็นๆ