บทที่ 1

เสียงคมกระบี่แหวกอากาศดังขึ้นเป็นระยะๆ ทุกครั้งที่มือเรียวขาวดุจหยกน้ำนมแพะกวัดแกว่งกระบี่คมกริบสีเงินวาวไปในอากาศเพื่อระบายโทสะที่คุกรุ่นจากความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าสวยหวานราวกับรูปสลักของเทพธิดาบนสรวงสวรรค์ชื้นไปด้วยเหงื่อกาฬจากการออกแรงไม่หยุดหย่อน ทว่าคิ้วเรียวสวยดุจคันธนูที่ขมวดแน่น ทำให้บรรดาผู้คุ้มกันของสำนักภูผาโลหิตไม่มีใครกล้าขยับเข้าไปใกล้รัศมีของคมกระบี่แม้แต่คนเดียว \"ว่ามา\" น้ำเสียงกังวานเอ่ยขึ้น หลังจากที่มือเรียวเก็บกระบี่เข้าฝักด้วยท่าทางทะมัดทะแมงราวกับชายอกสามศอก \"บุตรชายคนโตของตระกูลเฟิ่งขอถอนตัวกะทันหันขอรับคุณหนู\" ลูกน้องคนหนึ่งที่นางใช้ให้ไปสืบข่าวของตระกูลเฟิ่งรายงานด้วยท่าทางหวาดกลัว จนแทบจะหดคอเข้าไปในเสื้อ \"บุรุษสมควรตาย! \" อาการขบเขี้ยวเค้นฟันของอิสตรีที่มีใบหน้างดงามปานล่มเมือง ทำให้บรรดาผู้คุ้มกันในบริเวณใกล้เคียงแทบอยากจะหายตัวไปจากตรงนั้น เพราะหวาดหวั่นในพายุอารมณ์ของนาง \"ผู้นำตระกูลเฟิ่งให้ข้าน้อยมาแจ้งกับคุณหนูว่าไม่มีบุรุษคนใดในเมืองเป่ยอยากก้มหัวให้กับสตรีหรอกขอรับ หากคุณหนูอยากแต่งงานกับบุตรชายคนโตของพวกเขาจริง ต้องยอมให้การสนับสนุนอำนาจของตระกูลเฟิ่งถึงเจ็ดในสิบส่วน\" ไป๋อวิ๋นลี่ปรายตามองผู้ถ่ายทอดคำพูดของผู้นำตระกูลเฟิ่งด้วยสีหน้าเยือกเย็น จนคนถูกมองขนลุกซู่ \"เฟิ่งม่อเหยียน! \" นางตะโกนชื่อผู้นำตระกูลเฟิ่งทั้งชื่อแซ่ โดยไม่สนความอาวุโสกว่าของอีกฝ่ายอย่างหัวเสีย ก่อนจะโยนกระบี่ในมือไปให้ผู้ติดตามถือแทน \"คุณหนูจะให้ข้าทำเช่นไรขอรับ\" นางขบริมฝีปากบางเฉียบที่เย็นชืดเพราะอุณหภูมิในฤดูหนาวของชายแดนเมืองเป่ยอย่างครุ่นคิด แล้วกระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เมื่อมีแผนร้ายผุดขึ้นมาในหัว \"ปั่นป่วนกองคาราวานสินค้าของตระกูลเฟิ่ง\" \"แต่สินค้าเหล่านั้นต้องส่งเข้าวังหลวงนะขอรับ\" \"เรื่องนั้นหาใช่เรื่องที่เจ้าต้องเดือดร้อนแทนคนตระกูลเฟิ่งไม่ ส่งไม่ทันก็เรื่องของพวกมันสิ เฟิ่งม่อเหยียนควรได้เรียนรู้เสียบ้างว่าการไม่ให้ความร่วมมือกับข้า จะมีจุดจบเช่นไร\" ลูกน้องผู้จงรักภักดีค้อมศีรษะเพื่อรับคำสั่งจากทายาทเพียงคนเดียวของอดีตเจ้าสำนักภูผาโลหิต ก่อนจะเร้นกายไปกับสายลมเพื่อไปจัดการ ’ปั่นป่วน’ ตามคำสั่ง ไป๋อวิ๋นลี่คือสตรีรูปโฉมงดงามปานล่มเมืองที่บุรุษมากมายอยากเข้าหา ทว่าตำแหน่งทายาทเพียงคนเดียวของเจ้าสำนักภูผาโลหิตก็ทำให้บุรุษเหล่านั้นหวาดกลัวจนหัวหด และไม่คิดจะอาจเอื้อมนางอีก เดิมทีภายหลังจากที่บิดาเสียชีวิต นางควรจะได้ขึ้นเป็นประมุขสำนักภูผาโลหิตในฐานะทายาทเพียงคนเดียว และยังเป็นผู้ถูกเลือกจากเหล่าบรรพชนให้มีวิชาผีเสื้อหลับใหล อันเป็นวิชาประจำตระกูลไป๋ ทว่าผู้คนในสำนักกลับไม่ให้การยอมรับนางด้วยเหตุผลที่ว่าสตรีไม่ควรอยู่เหนือบุรุษ บิดามันเถอะ! หากมิใช่นางที่เป็นสายเลือดของตระกูลไป๋ แล้วจะให้ผู้ใดขึ้นเป็นประมุขของสำนักภูผาโลหิตกันเล่า เมื่อมิอาจแต่งตั้งนางขึ้นเป็นประมุขได้ คนในสำนักจึงเริ่มแตกออกเป็นสองฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้ โดยที่ฝ่ายหนึ่งยังคงให้การสนับสนุนนางดังเดิม ส่วนอีกฝ่ายเสนอให้นางแต่งงานกับบุรุษที่คู่ควรเพื่อให้เขาขึ้นดำรงตำแหน่งประมุข แต่นางจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร ในเมื่อสำนักภูผาโลหิตเป็นของตระกูลไป๋ เหตุใดนางต้องปล่อยให้ผู้อื่นครอบครองตำแหน่งประมุขของนางด้วย