บทที่ 22   1/    
已经是第一章了
บทที่ 22
ท้องฟ้าในยามรัตติกาลมืดสนิทไร้ซึ่งแสงจันทราในคืนเดือนดับ หิมะสีขาวโปรยปรายลงมาไม่ขาดสายสร้างความหนาวเหน็บให้สองร่างที่กำลังเหยียบย่ำไปตามผืนป่าไผ่กว้างใหญ่อันเป็นค่ายกลขึ้นชื่อของสำนักภูผาโลหิต ความเงียบสงบรอบด้านทำให้ผู้ที่ไม่คุ้นชินรู้สึกระแวดระวังมากกว่าในยามปกติ ทว่าสตรีข้างกายเขากลับมีสีหน้าเ
已经是最新一章了
加载中