บทที่ 28
เมื่อคล้อยหลังองครักษ์ประจำพระองค์แล้ว หลงรุ่ยชางก็พรูลมหายใจออกมาทางปาก ก่อนจะหันไปสบตากับญาติผู้พี่ของตนที่ยังไม่ได้ย่างกายออกไปจากห้องบรรทมเลยแม้แต่ก้าวเดียว
“ฟังดูเหมือนเป็นการให้ร้ายสำนักภูผาโลหิตมากกว่าจะเป็นการจ้างวานของคนในสำนัก อีกอย่าง… ว่าที่ประมุขของสำนักภูผาโลหิตก็เป็นผู้ลงมือจัดการกั