บทที่ 38
อวิ๋นลี่พยักหน้ารับ ก่อนจะยื่นมือเรียวขาวไปตรงหน้าของคู่สนทนา
“อะ อันใดหรือเจ้าคะ”
“ข้าขอยืมตราสำริดของเจ้าหน่อย”
สตรีผู้มีรูปโฉมงดงามปานล่มเมืองเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหวานหยด พร้อมทั้งกะพริบดวงตาสีอ่อนให้คู่สนทนาคล้ายกำลังร้องขอในสิ่งที่นางต้องการจากคนตรงหน้า
และถ้าหากว่าซูมั่วหลิงเป็นบุรุษล่ะ