บทที่ 58
หลงรุ่ยชางมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยสีหน้าพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะกระชับกระบี่ในมือของตนเองแน่น และเดินนำกลุ่มทหารผู้ติดตามออกไปเผชิญหน้ากับกลุ่มกบฏเพื่อทำการเก็บกวาดสงครามในครานี้ให้สิ้นซาก
เสียงกระทบกันของดาบดังคลอกับเสียงกรีดร้องโหยหวนของผู้ได้รับบาดเจ็บ ทว่าสภาพอันน่าสยดสยองของคนเผ่าสวีไม่ได้มีผลอันใ