已经是第一章了
บทที่ 64
“คิดถึงข้ามากเลยหรือ”
“อือ”
รอยยิ้มหวานหยดปรากฏขึ้นมาบนใบหน้างดงาม ทว่าผู้ที่กอดนางอยู่ไม่อาจมองเห็นได้
“เจ้าหายไปไหนมา ผู้ที่ช่วยข้ากลางสนามรบวันนั้นเป็นเจ้าใช่หรือไม่”
“เป็นข้า หลังจากที่ท่านสังหารสองพ่อลูกสกุลจี้แล้ว อาซิ่นเร่งมารายงานเรื่องกบฏในสำนัก”
อ้อมแขนแกร่งปล่อยให้นางเป็นอิสระ ข
已经是最新一章了
加载中
