已经是第一章了
Chapter 20 ความรู้สึกที่ยังไม่เลือนหาย
23.50 น.
คุณฮารุพาฉันกลับมาส่งที่เพนท์เฮ้าส์ ทว่าเลือดยังซึมอออกจากแผลของคุณฮารุอยู่
“ฉันช่วยทำแผลให้นะคะ” ฉันกุลีกุจอเตรียมอุปกรณ์รักษาแผลอย่างกังวล รู้สึกเจ็บแทนจนทนไม่ไหว มันเหมือนว่าฉันเป็นคนถูกแทงเสียเอง
“ไม่ต้องหรอก”
“แต่...”
“ไปอาบน้ำ ยูนะ” เสียงเรียบเอ่ยขัดคำพูดของฉัน
ฉันทำตามทั้งที่ไ
已经是最新一章了
加载中
