บทที่ 10 ผู้ชายคนนั้น คือเขา

บทที่ 10 ผู้ชายคนนั้น คือเขา คืนนั้นอานหยานดูไม่ค่อยมีเเรงจริงๆ ตอนนี้เธอก็ฝืนทนอยู่ เย่สุ่ยซิงเดินเร็วเกินไป พอถึงตอนที่อานหยานรู้ว่าตรงคอต้องมีอะไรเเน่ๆ ปกคอก็ถูกเย่สุ่ยซิงดึงไว้ในมือเเล้ว เย่สุ่ยซิงไม่มีความปราณีจ่อกู้อานหยานเลย เธอใช้เเรงดึง คอเสื้อของกู้อานหยานก็เปิดออกให้ทุกคนเห็นหมด กู้เวยจือเเอบยิ้ม เเต่ทำเป็นเหมือนตกใจ: “โอ้ฟ้า! อานหยานเธอ…ที่คอเธอทำไมมีรอยเยอะขนาดนี้?” กู้อานหยานหลบไม่ได้ ถูกเย่สุ่ยซิงดึงลงมาจากบันได ยังไม่ทันๆด้อธิบาย กู้หมิงห้าวก็เดินมาถึงตรงหน้าของเธอ “เธอ…เธอ…ทำไมถึงเป็นเเบบนี้!” กู้หมิงห้าวจ้องรอยดูดตรงคอเเละตรงไหปลาร้าของกู้อานหยานไว้ โมโหจนนิ้วสั่น ที่เห็นได้ก็เยอะขนาดนี้เเล้ว ที่เหลือที่ถูกปิดซ่อนไว้ในเสื้อไม่รู้ว่ายังมีอีกเท่าไหร่! กู้เวยจือทำตัวเป็นคนดีขึ้นมา พูดด้วยน้ำเสียงที่สงสาร: “อานหยาน เธอคงไม่…กับผู้ชายพวกนั้น….” กู้เวยจือมองที่กู้หมิงห้าว สุดท้ายก็โมโหจนเกือบจะเป็นลม ลูกสาวคนนี้ของเขาคนนี้ ก็ต้อง “คิดถึงพ่อก่อนทุกเรื่อง” : “เธอเป็นเเบบนี้ จะให้พ่อเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?” เย่สุ่ยซิงรีบพูดขึ้นมา: “กู้อานหยาน เธอทำเเบบนี้เท่ากับกำลังทำลายพ่อเธอ ทำลายตระกูลกู้ของเรา? ถ้าคุณชายใหญ่ของตระกูลมู่รู้ถึงการกระทำในคืนนี้ของเธอ เขาต้องทำให้ตระกูลกู้ของเราตายหมดเเน่!” “นี่เธอ…นี่จะทำให้เราตระกูลกู้ทั้งบ้าน ต้องตายเพราะการกระทำของเธอ!”ๆหห คำพูดเดียว ทำให้กู้หมิงห้าวโมโหขึ้นมาอีก ลูกสาสคนเล็กทำคัวไม่ดี นี่จะทำลายเขาจริงๆ ทำลายตระกูลกู้！ “เเกมันลูกอกตัญญู เเก!” เขาโมโหมาก ยกมือขึ้น ตบลงตรงหน้าเธอเเรงๆ “รู้ได้ยังไง ว่าผู้ชายที่อยู่กับฉันคืนนี้ไม่ใช่คุณชายใหญ่ของตระกูลมู่?” กู้อานหยานพูดเเค่คำเดียว ทำให้กู้หมิงห้าวที่ยมมือต้องหยุดไว้ ตีไม่ลง: “เธอว่า…คนที่อยู่กับเธอคืนนี้คือคุณชายใหญ่ของตระกูลมู่?” กู้อานหยานไม่ได้ตอบ ถ้าเป็นไปได้ เธอไม่ยอมมีส่วนเกี่ยวข้องกับมู่จ้านเป่ยเเน่นอน เเต่ร่างกายที่มีเเต่รอยของเธอตอนนี้ เย่สุ่ยซิงกับกู้เวยจือสองเเม่ลูกคู่นี้? ไม่รู้เรื่องนี้จนได้ พวกเธอไม่ยอมหยุดเเน่ หรือว่า จะรอให้พวกเขาเปิดเสื้อผ้าเธอออกหมดหรอ? “พ่อ เป็นไปไม่ได้….จะเป็นคุณชายใหญ่ไม่ได้ คุณชายใหญ่ไม่มีทางชอบ…ผู้หญิงเเบบอานหยาน?” “ทำไมถึงจะไม่มีทางชอบฉัน? หรือว่า พี่คิดว่าฉันไม่สวยเท่าพี่?” คำพูดนี้ หลังจากที่เธอล้างเครื่องสำอางอย่างสะอาดหมดเเล้ว ก็เป็นเเรงโน้มน้าวใจได้ดีเลย สวยหรือไม่สวย ผู้ชายเเยกออกได้ดีที่สุด กู้หมิงห้าวไม่ได้ตาบอด กู้เวยจือพูดไม่ออก ดูเย่สุ่ยซิงด้วยตาที่เเดงก่ำ เย่สุ่ยซิงรีบพูดขึ้น: “คิดว่าพวกเราโง่หรอ? คุณชายใหญ่เป็นคนยังไง? ตระกูลใหญ่ขนาดนั้น เป็นห่วงเรื่องหน้าตาที่สุด เขาจะทำเพื่อกับเธอ…” เธอนิ่งไป เพราะยังไงก็เป็นคนมีหน้าตาฐานะที่ดี คำพูดบางคำพูดพูดออกมาก็สกปรกปากของตัวเอง เเต่ ก็ต้องพูด! “เขาต้องใจร้อนถึงขนาดนี้เลยหรอ ต้องทำเรื่องไม่ดีเเบบนี้ในคืนสำคัญเเบบนี้ จนทำให้งานหมั้นถูกยกเลิก?” เธอดูกู้หมิงห้าว เเล้วก็เปลี่ยนสีหน้าทันที: “หมิงห้าว นังนี้ต้องโกหกเเน่ๆเลย!” กู้หมิงห้าวไม่รู้จะทำยังไงดี เเต่คิดๆเเล้วก็คิดว่าที่เย่สุ่ยซิงพูดก็มีเหตุผล คนมีฐานะเเบบคุณชายใหญ่ของตระกูลมู่ ไม่มีทางทำเรื่องเเบบนี้เเน่นอน “เธอรู้จักคุณชายใหญ่ดีหรอ? เธอรู้หรอว่าทำเเน่นอน?” กู้อานหยานปัดมือของเย่สุ่ยซิงที่ดึงคอเสื้อเธอออก “คุณชายใหญ่เคยบอกไว้ว่า พรุ่งนี้จะมาจัดการเรื่องนี้ให้ทุกคนเอง ก็ไม่ใช่เเค่รอตอนฟ้าสว่างเองหรอ ทำไมไม่รออีกเเค่ไม่กี่ชั่วโมง ฟังว่าคุณชายใหญ่จะพูดยังไง?” “ไม่ นังเด็กนี้จะใช้เวลานี้ เเอบหนีออกจากบ้าน หมิงห้าว เรื่องเบบนี้ก็เคยทำมาเเล้ว!” คืนนี้เย่สุ่ยซิงต้องฆ่าเธอให้ตายซะ จะไม่ให้โอกาสเธออีกเเน่นอน! เเค่ใบหน้าของกู้อานหยานตอนนี้ ก็สามารถทำให้คนอยากจะให้เธอตายเป็นพันรอบหมื่นรอบเเล้ว! “หมิงห้าว นังเด็กนี้ทำผิดยังไม่รู้จักเเก้ไข คืนนี้ ต้องตีสั่งสอนเธอ! ไม่อย่างนั้น เธอก็ไม่มีวันพัฒนา!” “คุณผู้ชาย” ทางด้านนอก พ่อบ้านวิ่งเข้ามา พูดด้วยความเหนื่อย: “คุณผู้ขาย คุณชายใหญ่ของตระกูลมู่มา”