บทที่ 95 ตีคนแล้วยังหยิ่งขนาดนี้

บทที่ 95 ตีคนแล้วยังหยิ่งขนาดนี้ เวลา 11:40 น. กู้อานหยานรีบเก็บข้าวของหลังเลิกเรียน และวิ่งออกจากอาคารสอน ทันทีที่ออกจากประตู สิ่งต่างๆมากมายก็มาที่ใบหน้าของฉัน การตอบสนองของกู้อานหยานค่อนข้างรวดเร็ว และเขาหลบไปด้านข้างสองสามก้าว แต่ร่างกายยังคงเปื้อนอยู่เล็กน้อย มันเป็นแค่น้ำ โชคดีที่ไม่ใช่สิ่