已经是第一章了
บทที่147 โดนทิ้งเร็วขนาดนี้เลยเหรอ？
บทที่147 โดนทิ้งเร็วขนาดนี้เลยเหรอ？
กู้เวยจือนั่งลงบนพื้น พลางขมวดคิ้วเป็นปม ด้วยความเจ็บปวด
ดู่ทาทีแล้ว จะลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ
การแสดงของเธอนั้นกู้อานหยานไม่เคยปฏิเสธเลย
แต่ว่าตอนนี้ เธอไม่มีความจำเป็นจะต้องสนใจผู้หญิงคนนี้
กู้อานหยานกำลังจะเดินจากไป กู้เวยจือกลับพูดด้วยความน่าสงสาร “อานหยาน เรื่
已经是最新一章了
加载中
