บทที่163 เอาเธอมาอยู่ในอ้อมแขนแน่นๆ

บทที่163 เอาเธอมาอยู่ในอ้อมแขนแน่นๆ เหมือนว่าผ่านไปนานกว่าครึ่งศตวรรษ ในรถ เงียบมากแม้แต่เสียงของปลายเข็มตกพื้นก็ได้ยิน คำขอโทษของมู่จ้านเป่ย ทำให้กู้อานหยานเงียบไปชั่วขณะ ลมหายใจ ค่อยๆสะเปะสะปะ ไม่รู้ว่าโกรธหรือว่า เพราะคำขอโทษนี้ จึงปล่อยออกไป เธอพบว่าตัวเองง่ายเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ ดีกับเ