ตอนที่ 392 ซาบซึ้งใจในความพยายาม

ตอนที่ 392 ซาบซึ้งใจในความพยายาม บนร่างกายของเธอสามารถสะท้อนให้ผู้ชมเห็นถึงการดำรงชีวิตหลากหลายแบบ การทำธุกิจภาพยนตร์แบบนี้ สามารถทำให้ผู้คนซาบซึ้งใจเกินความคาดหมาย มันไม่ได้ทำเพื่อเก็งกำไร และก็ไม่ได้มีผลอะไรเป็นพิเศษ แต่กลับทำให้คนได้ขบคิดและซาบซึ้งใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จิดาภาหลุดพ้นจากการแสดงแบบแข็งทื่อ โดยที่เธอใช้วิธีการที่จริงใจช่วยทำให้บทบาทมีชีวิตชีวาขึ้น คนที่เคยมองเธอไม่ดี คนที่พูดอวดดีว่าร้ายเธอ ในตอนนี้ก็เปรียบเสมือนโดนตบหน้า ความแน่วแน่ของเธอเคยสงบ เคยถูกสงสัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะยังคงอยู่ที่เดิม จิดดาภาใช้วิธีการของเธอเพื่อเป็นการพิสูจน์ตัวเอง แฟนคลับจำนวนมากของจิดาภากลับมาอีกครั้ง ทยอยแสดงออกว่าจิดาภาจะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวังอีก และพวกเขาจะไม่เสียใจภายหลังแน่นอนที่กลับมาสนับสนุนเธอ เธอเป็นนักแสดงที่ดี เป็นตัวอย่างที่ดี นั่นจึงเป็นเรื่องที่ทำให้แฟนคับของเธอถาคภูมิใจ เป็นเพราะว่าทั่วโลกให้คำชมเชยอย่างเป็นวงกว้าง คนที่โพสต์ใส่ร้ายจิดาภาจึงถูกขุดออกมาและคนที่เผยแพร่โพสต์นั้น ก็ถูกจับด้เช่นกัน วิธีการแย่ๆเพื่อหวังผลกำไร ทำให้คนดูถูกเหยียดหยาม หลังจากฝ่ายตรงข้ามเห็นถึงสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป ไม่กล้าที่จะออกตัวอีก เพราะว่าคำสรรเสริญจากปาดผู้คนเปลี่ยนทิศทางแล้ว แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่เหลือไพ่ที่พอจะต่อต้านบริษัทเค.เอฟ แล้ว การจัดเตรียมของจิรภาสค่อนข้างมั่นคง และผลก็ออกมาตามที่คาดการณ์ ภาพยนตร์เรื่อง<>เหมือนได้ตายแล้วฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ระยะเวลาสองวันสุดท้ายรายได้จากการจำหน่ายบัตรภาพยนตร์ไม่อาจตัดสินผลแพ้ชนะ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องดูจากรายได้จากการจำหน่ายบัตรภาพยนตร์วันสุดท้าย มีจิรภาสรับผิดชอบควบคุมสถานการณ์โดยรวม คนในบริษัทเค.เอฟ จึงไม่มีใครกลัวว่าภาพยนตร์เรื่อง<>จะพ่ายแพ้ นั่นเป็นเพราะจิรภาสเป็นผู้ที่ไม่เคยแพ้ เขาเดินจนมาถึงวันนี้เพื่อจะเป็นเสมือนเกราะกำบังให้กับจิดาภา ไม่ว่าจะเวลาไหนเขาจะบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้ จิดาภามีความเหมือนเขาตรงที่ว่า ในสถานการณ์ที่เลวร้ายยังคิดและเลือกในทางที่ดี พวกเขาเป็นสามีภรรยาที่มีลักษณะที่เหมือนกัน ภาพยนตร์ฉายอย่างเป็นทางการในวันที่สอง มีผู้กำกับการแสดงที่มีชื่อเสียงติดต่อมายังจิรภาสอยู่เรื่อยๆไม่มีใครเป็นคนโง่ คะแนนความสวยและความสามารถในการแสดงอยู่ตรงนั้น ในช่วงเวลานี้มีแต่คนช่วงชิงไม่หยุด มันไม่ได้เหมือนเป็นการนำเงินส่งออกนอกประตูบ้าน จิรภาสยังเหลือไพ่อีกหนึ่งใบที่ยังไม่ได้เปิด นั่นก็คือภาพยนตร์เรื่อง<> ตามที่เขาวางโครงการไว้ โอกาสยังไม่เพียงพอที่จะให้ผลสุกงอม เขาต้องรอโอกาสที่ดีกว่านี้ เพื่อให้ภาพยนตร์เรื่อง<> แสดงความอัศจรรย์ต่อทั่วโลกพี่นัฏ ตฤณ และ Rick ไปชมภาพยนตร์พร้อมกัน พบว่าจิดาภาแสดงออกมาดีมาก โดยเฉพาะพี่นัฏ เธอตาบวมแดงตอนที่อยู่ในโรงภาพยนตร์ คอมมองในแต่ละก้าวขั้นของจิดาภามาจนถึงวันนี้ เธอรักจิดาภาจนสุดหัวใจ... “จิดาภาเยี่ยมมากๆ แสดงบทบาทนี้ได้มีชีวิตชีวามาก” หลังจาก Rick ชมภาพยนต์ก็ได้ถอนลมหายใจออกมาจากใจจริง “เขาทุ่มเทและขยันมาก จึงทำให้ฝีมือในการแสดงยอดเยี่ยมและลึกซึ้ง ตอนที่สมัยยังเริ่มเล่นละคร ทุกวันเขาจะตื่นเช้ากว่าคนอื่น 2 ชั่วโมงและนอนช้ากว่า 2 ชั่วโมง แม้แต่ตอนทานอาหารกลางวันยังท่องบทสนธนาในการแสดง” พี่นัฏหวนรำลึกความทรงจำในช่วงเวลานั้น อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ”ฉันไม่เคยเห็นนักแสดงที่ไหนจะขยันเท่าจิดาภา เขาวางแฟนที่จะคว้ารางวัลที่สูงกว่านี้ ซึ่งเขาสมควรได้รับมัน เพราะเขาคู่ควรกับมัน” “ถ้าหากว่าณีอยู่ที่นี่นะ ต้องรู้สึกดีใจกับจิดาภาแน่ๆ” “รอเขากลับมาก่อน คุณก็พาณีมาดูอีกรอบสิ...... ว๊าย! คุณมาลากฉันทำไมเนี่ย?” พี่นัฏพูดได้เพียงครึ่งประโยคก้ถูกตฤณลากตัวไป Rick ยืนอยุ่ที่เดิมโบกมือไปมา ส่งสายตามองพวกเขาขึ้นรถไป ในตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมจิรภาสถึงได้ใจเย็นนัก นั่นเป็นเพราะเขาเชื่อมั่นในภาพยนตร์เรื่องนี้มากพอ ตั้งแต่บทภาพยนตร์ไปจนถึงนักแสดง.... ถ้าหนังอย่างนี้ไม่ชนะแล้วใครจะชนะ? …… ในเวลาเดียวกัน ณ โรงภาพยนตร์ที่อยู่บนชั้นสูงสุดของห้างสรรพสินค้า CBD ในชานเมืองแห่งหนึ่ง มีคน 2 คนนั่งอยู่ในแถวสุดท้าย คนหนึ่งคลุมหมวกแก๊ป ปลายของหมวกกดลงต่ำจนแทบจะไม่เห็นจอภาพยนตร์ บรรยากาศหนาวจนน่ากลัว ส่วนอีกคนหนึ่งสวมชุดที่ถักด้วนขนสัตว์สีขาวอมชมพู ถือ Popcorn ระหว่างที่ชมภาพยนตร์ ตลอดชีวิตของสมภพไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่ปลอมตัวเพื่อมาชมภาพยนตร์ ! เขาไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยสักนิด ถ้าไม่ถูกเจนจิราบังคับให้มา เขาคงจะไม่เดินเข้ามาอย่างนี้แน่นอน เขาก็แค่ต้องมาชมและวิเคราะห์ถึงการแสดงที่โดดเด่นของจิดาภาและชาคร การเป็นนักแสดงเขาต้องยอมให้คนที่ตั้งใจที่จะแสดงภาพยนตร์เหมือนกัน นั่นเป็นเพียง ว่าเขาเป็นเพียงหนึ่งในคนที่ต้องรู้ถึงเหตุผลของจิดาภา จิดาภาอยากเล่นบทบาทนี้มาก ชอบบทบาทนี้มาก ทุ่มเททั้งกายใจ แต่ไม่ใช่เพื่อลาภยศและตำแหน่ง การพูดชมโอ้อวดแบบนี้ หาได้ยากในวงการบันเทิง รอจนภาพยนตร์สิ้นสุดลง เจนจิราใช้ทิชชู่จนหมดเกลี้ยงกระเป๋า ดวงตาของเธแร้องไห้จนบวมแดง “น้องจิดาภาของฉันเก่งเกินไปแล้วนะ ฉันดีใจกับเขาจริงๆ นับถือจริงๆ” “คุณจะร้องไห้อีกหรอ” สมภพส่ายหัวอย่างจนปัญญา “จิดาภาแสดง 1 ตอน คุณถึงกับต้องร้องไห้ตาม 1 ตอนเชียวหรือ?” “….” เจนจิราเอียงศีรษะมองเขาแล้วพยักหน้า “ค่ะ ! งั้นฉันไม่ร้องไห้แล้ว แต่ฉันจะพาโรงภาพยนตร์เพื่อสนับสนุนหนังทุกเรื่องที่น้องจิดาภาแสดง จอนนี้ฉันกำลังรอหนังเรื่อง<>” สมภพขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนกับว่าเธอกำลังลืมไปแล้วว่านักแสดงนำชายนั่นเป็นเขาเอง คนที่เธอพูดถึงมีแต่จิดาภา ! “หนังจบแล้ว ไปกันเถอะ” “คุณไม่ลองคุยกับคุณเดชล่ะคะว่าอยากจะแสดงละครร่วมกับน้องจิดาภาสักเรื่อง อย่างนั้นแล้วฉันจะได้ไปดูเขาได้ทุกวันเลย” เจนจิราพูดอยู่ข้างเขาอย่างมีชีวิตชีวา “ไม่ ผมวางแผนไว้แล้วว่าหลังจากนี้จะไม่ทำงานร่วมกับจิดาภาอีก แม้แต่โฆษณาสินค้าผมก็จะหลีกเลี่ยง !” สมภพพูดพูดกดเสียงลงต่ำด้วยความโกรธ “อ้าว!” ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด แปลว่าสมภพไม่ได้รับเงินค่าตอบแทนในการแสดงในภาพยนตร์เรื่อง<>” “นับตั้งแต่ตอนนี้ ผมจะไม่ทนงานแล้ว หยุดพักยาวจนถึงปลายปี” สมภพคลุมหมวกแล้วเดินออกจากโรงภาพยนตร์ เจนจิรารีบวิ่งตามไป“ถ้าคุณไม่รับงานโฆษณาแล้ว จะพักผ่อนยาว งั้นคุณจะเอาอะไรเลี้ยงตัวเองล่ะ ” ถ้าเป็นอย่างนี้ ผู้ชายคนนี้จะมีเงินพอใช้จ่ายหรอ ? เดิมทีเขาเป็นคนมีนิสัยสันโดษและเอาแต่ใจตัวเอง ทำไมกลับทำเช่นนี้ กินนอนไม่ยอมทำมาหากิน “หากว่าคุณไม่ยอมทำงาน งั้นจะให้ฉันทำอน่างไร? คุณจะให้ฉันส่งเงินเดือนให้หรอ ?” คิ้วของเจนจิราย่น “หรือจะให้ฉันไปเที่ยวเป็นเพื่อนคุณทุกวัน” สมภพก้าวเท้า 1 ก้าว หันศีรษะมองเจนจิรา “นั่นก็เป็นความคิดที่ดีนะ ผมกำลังอยากไปเที่ยวต่างประเทศ 2 วัน คุณไปกับผมนะ” เจนจิราส่ายหน้า พูดอย่างหนักแน่น “ฉันอยากทำงาน เรียนรู้อีกหน่อย เห็นคุณค่าของโอกาสที่เข้ามา ถ้าคุณเพียงแค่อยากหาคนไปเที่ยวเป็นเพื่อนคุณซักคน รบกวนคุณไปหาคนอื่นเถอะค่ะ ฉันคงไม่เหมาะหรอกและฉันเองก็ไม่อยากได้ผู้ชายที่วันๆทำแต่เรื่องไร้สาระ” “…..” สมภพโดนคำพูดของเธอตอกหน้าโดยไม่สามารถโต้แย้งใดๆได้เลย ในเวลานี้ผู้คนรอบๆข้างเริ่มค่อยๆสนใจพวกเขาแล้ว อาจจะถูกคนที่เข้ามาก่อปัญหาให้โดนไม่จำเป็น เขาจึงรีบโอบเจนจิราสู่อ้อมแขนแล้วพาเธอออกจากห้างสนนพสินค้าโดยเร็ว “ก็ได้ ผมรับ ผมแสดง !” เจนจิราก้มหน้า ปรากฏรายยิ้มบนใบหน้า “งั้นรับภาพยนตร์อีกเรื่องนะคะ ?” สมภพไม่ตอบอะไรออกมา แต่กลับรู้สึกขึ้นได้ทันทีว่ากำลังถูกใครวางแผนชีวิตไปด้วยกัน