ตอนที่4 ใช้อำนาจ

ตอนที่4 ใช้อำนาจ หลังจากที่มู่จิ่นเหนียนได้ออกไป เขาก็ไม่ได้กลับมาที่บ้านปี้สุยย่วนอีก บางทีอาจจะเป็นเพราะการอธิษฐาน หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะความเชื่อมั่นในอาชีพสูตินรีแพทย์ยี่สิบกว่าวันหลังจากนั้น ส้งโยว่อันถึงได้พบว่าตัวเองนั้นตั้งครรภ์ ดูแถบสีแดงสองแท่งที่เห็นได้ชัดเจนบนแท่งทดสอบการตั้งครรภ์ เธอราวกับได้เห็นความสุขที่รอคอยมาแสนนานโบกมือให้เธออยู่ ความตื้นตันใจที่เก็บเอาไว้ไม่อยู่ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา ต่อสายไปยังเบอร์ที่เธอไม่เคยได้โทรไปนานแสนนานแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นเกินความคาดหมายของเธอ มู่จิ่นเหนียนรับโทรศัพท์เร็วมาก “เซ็นชื่อเหรอยัง” เสียงเย็นชาของชายหนุ่มพูดออกมา ความรู้สึกตื่นเต้นของโยว่อันกลับมาสงบนิ่งชั่วครู่ แต่เธอก็ยังคงยิ้มอยู่ “จิ่นเหนียน, ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกคุณ ฉันถามเลขาของคุณแล้ว เย็นนี้คุณว่าง เพราะฉะนั้นพวกเรามาเจอกันที่ร้านอาหารซิงหมั่นโหลนะ” “ระหว่างผมกับคุณ ไม่มีเรื่องอะไรที่สำคัญ” เสียงของชายหนุ่มเยือกเย็นราวกับเพิ่งออกมาจากถ้ำน้ำแข็ง “แต่มันเกี่ยวกับเรื่องหย่านะ! ฉันจะเอาใบสำคัญการหย่าไปด้วย! มาเจอกัน! ถ้าหากคุณไม่มา ฉันจะทำลายมันทิ้งไปซะ!” พอโยว่อันพูดจบ เธอจึงรีบวางสายทันที ใจของเธอเต้นตุ้บตุ้บ เหมือนว่ามันจะเด้งออกมาจากลำคอ นี่คือครั้งแรกที่เธอใช้อำนาจกับเขา ช่วงกลางคืน ร้านอาหารซิงหมั่นโหล พอโยว่อันเลิกงานเธอจึงเดินทางมาที่นี่เลย อาหารที่สั่งล้วนเป็นอาหารที่มู่จิ่นเหนียนชอบทาน เธอสั่งพนักงานว่าให้รอเขามาถึงก่อน แล้วค่อยเสิร์ฟอาหาร ที่นี่เป็นร้านอาหารแห่งหนึ่งที่มีลักษณะทิวทัศน์เป็นวงเวียน และยังเป็นร้านอาหารที่สูงที่สุดในเมืองเจียงอีกด้วย ในครั้งแรกที่เธอได้พบกับเขา ก็คือที่นี่ เมื่อสิบสามปีก่อน เธอเพิ่งจะอายุเต็มสิบขวบ สมาชิกในบ้านสี่คนได้มาทานข้าวกันที่นี่ เธอกินข้าวเสร็จตั้งนานแล้วจึงเดินมาเล่นมุมที่เป็นป้อมของเล่น อยู่ดีๆก็ไม่รู้ว่ามีเด็กผู้ชายมาจากไหนหลายคน ผลักเธอลงไปกับพื้น เพื่อไม่ให้เธอได้ปืนขึ้นไปยังป้อมของเล่นได้อีก มีพี่ชายคนหนึ่งสวมชุดนักเรียนปรากฏออกมา เขายื่นมือออกมาให้กับเธอ “ลุกขึ้นเถอะ ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนเธอเอง” มือทั้งสองข้างนั้น เป็นมือที่เธอเคยเห็นแล้วรู้สึกว่ามันงดงามที่สุด ทั้งเรียวยาวทั้งขาวสะอาด พอโตขึ้นมาเธอจึงได้รู้ว่า มือของผู้ชายคนหนึ่งสามารถใช้ว่า “เซ็กซี่” มาอธิบายได้ ดวงตาทั้งสองข้างอันอบอุ่นที่มองมาที่เธอ เป็นเหมือนดวงดาวที่เธอเคยเห็นแล้วรู้สึกว่ามันแวววาวที่สุด หลังจากนั้นมาเธอเพิ่งได้รู้ว่า ที่จริงแล้วเขาชื่อ มู่จิ่นเหนียน เป็นเพื่อนร่วมชั้นกับพี่สาวของเธอส้งเมียวเมียว ตั้งแต่นั้นมา ความรักของหญิงสาวก็เริ่มต้นขึ้นและล้วนเทใจไปที่เขาจนหมดตัว แต่ทว่า เขากับพี่สาวพัฒนาจากเพื่อนร่วมชั้นมาเป็นเพื่อนสนิท และจากเพื่อนสนิทกลายมาเป็นคนรัก...... ในตอนที่หวนนึกถึงความขมขื่นนั้นเอง โยว่อันก็เงยหน้าขึ้นมาทันที ส้งเมียวเมียวก็พามู่จิ่นเหนียนไปแล้ว ชายหนุ่มที่รูปร่างสูงโปร่ง นิ่งสงบ หญิงสาวที่รูปร่างพลิ้วสวย สง่างาม ใครๆต่างก็มองว่าเหมาะสมกัน หัวใจของโยว่อันเหมือนถูกแทงด้วยธนูหมื่นเล่ม แต่เธอก็ต้องลุกขึ้นมาอย่างสง่างาม “จิ่นเหนียน，พี่” “โยว่อัน ขอโทษทีนะที่ทำให้คุณรอนานเลย! ฉันบอกไปแล้วว่าจะไม่มา แต่จิ่นเหนียนเขาอยากให้ฉันมามากๆ” ใบหน้าของส้งเมียวเมียวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด มู่จิ่นเหนียนไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอ เขาลากเก้าอี้ออกมา ประคองอย่างนุ่มนวลให้ส้งเมียวเมียวนั่งลง “ไม่เป็นไร” โยว่อันนั่งลง และมองไปที่มู่จิ่นเหนียนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม นี่ก็เกือบจะครบหนึ่งเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกัน ดูเหมือนว่าเขาจะผอมลงไปนิดหน่อย เมื่อมองไปยังดวงตาคู่นั้นที่มันดูลึกขึ้น อีกทั้งใบหน้าที่ซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด โยว่อันก็รู้สึกเจ็บปวดในใจ ส้งเมียวเมียวเพิ่งเป็นคุณแม่ป้ายแดงได้ไม่นาน ทำไมเขาถึงปล่อยให้ตัวเองผอมแห้งได้ขนาดนี้ล่ะ “นัดฉันออกมา มีเรื่องอะไร” มู่จิ่นเหนียนมองมาที่เธออย่างเย็นชา น้ำเสียงเบื่อหน่าย “กินข้าวก่อนเถอะ! กินเสร็จแล้วค่อยคุยกัน!” ส้งโยว่อันเรียกพนักงานให้เสิร์ฟอาหาร ถ้าเล่าหลังจากนี้ เขาคงไม่อยากอาหารแล้วล่ะ! เขาซูบผอมขนาดนี้ สงสัยต้องบำรุงให้ดีซักหน่อยแล้ว