ตอนที่4 เดินหน้าแผนไม่ลับ

หลังจากที่ทางบริษัทได้แจ้งให้พนักงานทุกคนทราบว่าคุณเจมส์ป่วยกระทันหันต้องพักรักษาตัวสักระยะ และงานที่เกี่ยวกับคุณเจมส์ให้ส่งผ่านมาทางคุณวาวจะรับผิดชอบพิจารณาต่อ ถ้างานเกี่ยวกับโปรเจกค์ที่คุณเจมส์ทำอยู่คุณวาวจะนำไปส่งให้คุณเจมส์ตรวจดูก่อนแล้วจึงส่งกลับ (ซึ่งเป็นไปตามแผนการที่เจ๊แวววาววางแผนไว้ในระหว่างที่ขวัญยังอยู่รพ.) เจ๊แวววาวกับพี่นีหลังจากเสร็จงาน ก็ได้นำเอกสารเกี่ยวกับโปรเจกค์ของเจมส์มาให้ขวัญที่รพ. พอไปถึงห้องพักคนไข้ก็มาเจอ ขวัญที่อยู่ในสภาพผ้าพันเต็มหน้า หลังจากศัยกรรมหน้าเสร็จแล้ว ขวัญนั่งใจจดใจจ่อเขียนอะไรบางอย่างอยู่บนเตียงโดยมีเจ๊บลูค่อยนั่งลุ้นจองมองอยู่ข้างๆ ’โอ้ยไม่ใช่ๆๆ ตรงนี้มันต้องตวัดขึ้นนิดหนึ่ง’ เจ๊บลูพูดพร้อมกับดึงปากกาออกมา แล้วก็เขียนอะไรบางอย่างให้ขวัญดู ’มันต้องเขียนอย่างนี้ นี่เห็นมั้ยพอถึงตรงนี้ก็ตวัดขึ้นก็เหมือนแล้วแก’ บลูพูดพร้อมกับโชว์วิธีเขียน ขวัญจะได้เข้าใจง่ายขึ้น ’อ้อ เข้าใจละเจ๊ ไหนมาให้ขวัญลองดูอีกที คร่าวนี้ไม่พลาดแน่ๆเจ๊’ ขวัญพูดตอบ พร้อมขยับเข้ามาหาเจ๊บลูเพื่อเขียนอะไรบางอย่างให้เจ๊บลูดูใกล้ๆ ’อย่างนี้แล้วก็อย่างนี้แล้วก็ตวัดขึ้นนิดหนึ่งแบบนี้ เป็นไงเจ๊พอใช้ได้มั้ย’ ขวัญเขียนเสร็จพร้อมกับชูกระดาษขึ้นโชว์ สิ่งนั้นที่2คนนั้นพยายามเขียนกันอยู่ก็คือลายเซ็นต์ของคุณเจมส์นั้นเอง ’อืมก็ใช้ได้นะ เก่งม๊ากกก’ บลูพูดพร้อมกับลูบหัวขวัญ ’ทำอะไรกันเนี้ย’ พี่นีถาม ’เหนื่อยวะ เอกสารโปรเจกค์นี้ทำไมมันเยอะอย่างงี้เนี้ย’ เจ๊แวววาวพูด ทั้งเจ๊แวววาวและพี่นีถือเอกสารเต็มไปหมด ’มาช่วยฉันถือเลยแก ยัยบลู’ พี่นีพูด ’สอนอะไรกันไม่เห็นจำเป็นต้องฝึกเลย’พี่นีพูด ’เออใช่นี่เห็นมั้ย เจ๊เอาไอ้นี่มาให้แกใช้ สะดวกกว่าตั้งเยอะเนอะ’ เจ๊แวววาวชูตรายางที่ทำเป็นลายเซ็นต์ของน้องเจมส์มาให้ดู พร้อมกับหันหน้าไปหาพี่นี ’ใช่ ไม่ต้องกลัวพลาดด้วย เก็บให้ดีๆล่ะ หายไม่ได้เลยนะยะ’ พี่นีพูดต่อ ’แหม ก็ให้ฝึกไว้เผื่อฉุกเฉิน ไม่มีตรายางตอนนั้นไงยะ แผนจะได้สมูทไม่มีรอยแตกไงยะ’ เจ๊บลูตอบ ’แหมพูดซะเวอร์เลยนะแก’ เจ๊แวววาวพูด พร้อมกับเอาเอกสารบางฉบับมาให้ขวัญดู ’เอกสารพวกนี้เจ๊ว่ามันสำคัญ น่าจะด่วนอยู่เลยแยกออกมาให้ขวัญอ่านก่อน เสร็จแล้วพรุ่งนี้เจ๊จะได้ฟอล์โลว์งานต่อได้เลย’ เจ๊แวววาวคุยเรื่องงานกับขวัญ ### ขณะนี้ขวัญและเจ๊แวววาวอยู่ในโหมดบ้างาน ห้ามรบกวน ### บรรยากาศตอนนี้บอกแบบนั้นอยู่ พี่นีและบลูเงียบเพื่อให้2คนนี้มีสมาธิทำงานกัน เพราะรู้ว่าถ้ากวนมีโดนตบแน่ๆ ปกติ2คนนี้พออยู่กับงานแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยก็ว่าได้ จะตั้งใจมากจนไม่สนคนอื่นเลย ทั้งบลูและนีเองก็นับถือ2คนนี้ตลอดว่าทำงานเก่งกันทั้งคู่ หลังจากปรึกษาเรื่องงานเสร็จ ขวัญเห็นเอกสารอีกฉบับวางข้างๆเตียง จึงหยิบมาอ่านแล้ว ก็งงๆเลยถามเจ๊แวววาวที่กำลังเก็บเอกสารอยู่ว่า ’เจ๊เรื่องนี้มันอะไรอะเจ๊ มันเกี่ยวกับงานหรือเปล่าเนี้ย’ ขวัญถามแบบขำๆ พร้อมกับชูเอกสารให้ทุกคนดู ’ว้าย ยัยขวัญ นั้นมันของเจ๊ยะ ไม่ใช่ของแก’ เจ๊แวววาวตะโกนบอก ’เอกสารนั้นเหรอยะ ตั้งแต่อยู่ที่ห้องทำงานแล้ว มันไม่ให้พี่ดูเลย ขวัญข้างในเขียนอะไรไว้ บอกพี่หน่อยสิ อยากรู้ 55555’ พี่นีถามขวัญ ’อะอะ อย่าบอกนะว่าเจ๊จะอุปถัมภ์เด็กที่ไหนอีกกก’ เจ๊บลูแซว ’บ้าาา ไม่ใช่ยะ น้องเขี้ยวเค้าน่าสงสารเลยจะเอาเอกสารไปให้น้องเค้าทำเรื่องขอทุนเรียนจากบริษัท พวกแกนี่คิดอกุศล’ เจ๊แวววาวคนดีพูดตอบ เอกสารนั้นมีตราบริษัทอยู่ที่ปกเอกสาร เป็นเอกสารขอทุนของบริษัทนั้นเอง จบที่ฉากทุกคนคุยกันสนุกสนานในห้องคนไข้ที่รพ. ตัดมาที่ฉากที่สนามบินสุวรรณภูมิ มีใครบางคนกำลังเดินออกมาจากทางเดินผู้โดยสารขาออก เดินมามาดอย่างเข้ม หล่อเท่จนใครๆก็มองตาม เค้าพยายามจะโทรหาใครบ้างคนแต่ไม่ติด ท่าทางกระวนกระวายใจ จนในที่สุดก็ต้องตัดสินใจนั่งแท็กซี่ออกไป