ตอนที่7 ไปหาให้เจอ

ที่ตึกแถวในซอยลึกซอยหนึ่ง อยู่ๆก็มีเสียดังขึ้น ’โครมตึงๆๆ’ เสียงที่เกิดจากความโกรธของเจ้าพ่อเฮง ’ทำไมพวกลื้อยังหาตัวยัยนั้นไม่ได้อีกหา’ พร้อมกับทุบโต๊ะเสียงดังอีกรอบ ’นี่มันหายไป หาไม่เจอมาตั้งเดือนแล้ว พวกลื้อนี่ไม่เอาไหนเลยหา’ เสี่ยเฮงโกรธ พร้อมกับชี้หน้าลูกน้องตัวเอง บ๊วยลูกน้องเสี่ย ’ตามสืบอยู่ครับ รู้สึกว่ามันจะเป็นพนง.ของบริษัทหนึ่ง ที่มาจัดปาร์ตี้กันที่นั้น อีกสักพักลูกน้องผมมันก็น่าจะรู้ว่าที่ไหน’ ’รอๆๆๆ มันจะไม่ทันล่ะสิ ถ้ามันเอาเรื่องเราไปบอกตำรวจก็ซวยแน่ๆ’ โตโต้ลูกน้องเสี่ยอีกคน ’แล้วจะให้พวกผมทำยังไงล่ะครับเสี่ย ลูกน้องผมมันก็พยายามแล้ว’ เสี่ยหันมามองลูกน้อง เห็นสภาพหน้าตาแล้วก็บ่นออกมาว่า ’หน้าพวกมันมีแต่โหดๆ ทั้งนั้น มันจะสืบได้ยังไงว่ายัยนั้นอยู่ไหนหา เดินเข้าไปที่ไหนก็มีแต่คนเดินหนี ถึงได้สืบช้าขนาดนี้’ ’.....’ บ๊วยคิดในใจก็ต้องหน้าโหดไว้ก่อนไม่งั้นจะเป็นนักเลงได้ยังไงล่ะ ’ไม่รู้ล่ะ พวกลื้อต้องออกไปสืบเองมาให้อั๊ว’ ’แล้วพวกลื้อต้องรายงานมาให้อั๊วรู้เรื่องทุกๆระยะ’ เสี่ยสั่งบ๊วยและโตโต้ให้รับงานทำเอง เพื่อความรวดเร็ว ’รับทราบครับเสี่ย’ ’พวกผมจะไปสอดแนมบริษัทที่น่าสงสัยเองครับ’ ’ไม่ต้องห่วงครับ ผมหาเจอแน่ๆครับเสี่ย’ โตโต้พูด ’ใครบอก ผมฉลาดกว่ามันหาเจอก่อนมันแน่ๆ’ บ๊วยพูดพร้อมกับจองเขม็งมาทางโตโต้ โตโต้ก็จองเขม็งมาทางบ๊วยเช่นกัน ทั้ง2พยายามจะแย่งตำแหน่งมือ1ในแก้งค์กันอยู่ตลอด ครั้งนี้ก็เช่นกัน ’พอๆ เลิกกัดกันได้มั้ย ไปสืบด้วยกันนั้นแหละ จะได้เจอเร็วขึ้น เข้าใจมั้ย ’ ’แล้วอย่าให้อั๊วรู้นะว่าพวกลื้อกัดกันตอนสืบ อั๊วจะทำโทษตัดนิ้วพวกลื้อออกให้หมด’