บทที่ 31 ปิดล้อม
บทที่ 31 ปิดล้อม
“โยว่อัน!ที่รัก!”มู่จิ่นเหนียนร้องเรียกเสียงสูงอีกครั้ง
ก็ยังไม่มีคนตอบรับ
เขาขมวดคิ้ว และก้าวไปด้านหน้าห้อง
ประตูห้องเปิดแง้มไว้ แต่ไม่มีคนอยู่
ข้าวของเสื้อผ้าก็เหมือนถูกเอาไปแล้ว เหลือเพียงแค่เสื้อผ้าและของเล่นที่ใช้แล้วของเด็ก
ในกองสิ่งของเหล่านั้น มู่จิ่นเหนียน มองเห