คุณพ่อหวง

ขณะที่จอมพลกำลังแกล้งอ้อนขอเจมมี่ และเจมมี่เองก็เกือบเคลิ้มยอมอยู่แล้ว แต่อยู่ๆ ก็นึกถึงคำว่า ’เกย์’ ออกมาได้ตอนจบทุกครั้ง เจมมี่จึงพอจะตั้งสติได้ตอนสุดท้ายนี่แหละ (ไม่ๆๆๆ เราไม่ได้เป็นเกย์ พี่พลก็ไม่....ใช่มั้ยนะ??? หวังว่าไม่นะ) ขณะที่จอมพลกำลังปล้ำกอดเจมมี่เหมือนทุกที พี่นีเห็นแล้วอดสงสารเจมมี่ไม่ได้ จนทนไม่ไหว บ่อยไว้แบบนี้คงโดนอีกหลายวันแน่ๆ พี่นีเลยเข้ามาเบรคความซนของจอมพล เอามือตบเบาๆลงบนหัวจอมพลพร้อมกับทำท่าดุ (เหมือนดุเด็กน้อยที่กำลังเล่นซนอยู่) แล้วพูดว่า ’พอได้แล้วนะค่ะน้องพล จะแกล้งกันมากเกินไปแล้ว แกล้งมาตั้ง2อาทิตย์แล้วยังไม่พออีกเหรอค่ะน้องพล’ ’สงสารน้องเจมมี่เค้าหน่อยเถอะ เค้าคิดมากจนเอาไปฝันร้ายว่าแฟนตัวเองเป็นเกย์ทุกวันแล้วเนี้ย’ เจมมี่หันไปมองพี่นี แล้วหันมามองจอมพล แบบงงๆ ’อ้าว สรุปนี่หมายความว่ายังไง พี่พลรู้แล้วเหรอ?’ จอมพลเห็นความแตกแล้วเลยมองเจมมี่แล้วยิ้มแหะแหะพร้อมกับพยักหน้าตอบรับ พอเจมมี่รู้ก็ทำตาขว้างใส่จอมพลทันที พร้อมกับทำหน้าโกรธใส่จอมพล ’ที่ผ่านๆมาเนี้ยแกล้งเค้าเหรอ?’ แล้วเจมมี่ก็มองที่พี่พล แล้วก็เอาปัดมือพลที่จับอยู่ที่มือตัวเองออก เจมมี่ทำหน้าบูด จอมพลยิ้มหวานให้เจมมี่ ’พี่ก็แค่ลงโทษนิดๆหน่อยๆที่แอบปิดพี่ แถมชอบหนีตลอด บ่อยให้ห่วงตั้งนานว่าหายไปไหน จนพี่ต้องออกตามหาตั้งหลายวัน’ ’ไม่ต้องมาอ้างเลย คนใจร้าย เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลยพี่เนี้ย’ เจมมี่ดุพี่พล เจมมี่โกรธจริงๆจนหน้าแดงก่ำ ’ถ้ารู้ก็บอกมาดีๆ ทำไมต้องแกล้งเค้าด้วย’ ’อะๆ พี่ขอโทษก็ได้ พี่คงทำแรงไปหน่อย (คร่าวหลังจะนุ่นนวลกว่านี้นะจ๊ะ)’ พี่พลง้อเจมมี่ก่อน (กลัวโดนแฟนทิ้ง) ’เรามาดีกันนะ’ พี่พลชูนิ้วก้อยให้เจมมี่ เจมมี่มองพี่พลสักพัก ลังเลอยู่นิดๆ จริงๆก็ไม่ได้คิดเลิกกับพี่พลอยู่แล้ว ไม่งั้นจะเอามาคิดมากเรื่องพี่พลเป็นเกย์ทำไมเล่า อืมก็ได้ดีก็ได้ เจมมี่กำลังจะเอานิ้วก้อยมาเกี่ยว ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคัดค้านดังออกมา ’ไม่ได้ พ่อไม่อนุญาติ ถ้าพ่อไม่อนุญาติก็คบกันไม่ได้เด็ดขาด’ เจมมี่หันไปมองที่ปาป๊าที่ยืนทำหน้าโหดใส่จอมพลอยู่ทันที ’หืม ปาป๊า? มาได้ไงเนี้ย?’ เจมมี่ถาม ’ก็ป๊ารู้ว่า นายจอมพลเค้ารู้เรื่องแล้วน่ะสิ จะมาตักเตือนว่าที่ทำกับลูกเจมมี่แบบนี้ ป๊าไม่ชอบ’ ’ก็พอดีเจอคุณนีเค้ามาช่วยพูดเรื่องนี้ซะก่อน’ แต่ก็ยังส่งสายตาโหดใส่จอมพลอยู่ตลอด จอมพลมองเจมมี่ นี่ไม่คิดจะช่วยพูดอะไรเลยเหรอ แฟนตัวเองกำลังโดนเพ่งเล็งจากว่าที่พ่อตาอยู่นะ ยิ้มอะไรของเธออยู่นั้นหา เจมมี่ยิ้มอย่างมีความสุข โอ้ พ่อเราหวงเราด้วย ความรู้สึกว่าโดนคนหวงคือมันดีจังเลยอะ งั้นก็แสดงว่าป๊ารักเรามากสินะ ดีใจจัง แล้วก็หันมาทางพี่พล เอามือตบไหล่พี่พลเบาๆ ’ปาป๊าเค้าหวงก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่พี่ก็ ปาป๊าของเค้า ก็มีสิทธิ์หวงเค้าสิพี่พลก็’ จอมพลมองเจมมี่ ’หา นี่ตัวเองลำเอียงไปมั้ยเนี้ย’ พลทำหน้างอนๆ เมื่อเห็นเจมมี่ไปเข้าข้างพ่อคนใหม่เห็นๆ แล้วแฟนล่ะจะไม่ช่วยเลยเหรอไง ’แหม พี่ก็พยายามหน่อยแล้วกันนะ สู้สู้’ เจมมี่พูดยิ้มๆตอบให้กำลังใจ พี่นีเห็นสถานการแล้ว อดขำไม่ได้พร้อมพูดกับจอมพลว่า ’ท่าจะยากหน่อยนะน้องพล’ ’ขนาดคุณเจมส์เป็นลูกชายท่านยังหวงมากมาย’ ’แต่เจมมี่นี่เป็นลูกสาวอีกต่างหาก คงยิ่งหวงมากกว่าคุณเจมส์หลายเท่าเลยมั้งเนี้ย’ พี่นีกำลังบอกเป็นนัยๆ ว่าจอมพลกำลังเจอศึกหนักแล้วล่ะทีนี้ ’พี่ไม่ได่ขู่ แต่พี่พูดให้พยายามนะน้องพล’ (แล้วยิ่งตอนนี้มีคนคอยเอาใจ คอยรัก คอยหวง คอยตามใจตลอดอย่างงี้ เจมมี่ยิ่งเหลิงยิ่งเข้าข้างมากขึ้นเรื่อยๆ ก็นายดันหายไปตั้ง3ปี เจมมี่จะเห็นนายเป็นรองต่อจากคนทางนี้ก็ไม่แปลกหรอก)