บทที่4 ตลาดมืด

บทที่4 ตลาดมืด เฉียวเย่อานรีบขึ้นรถไปกับฟางเฉินยี่ ไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีดวงตาเย็นชาคู่หนึ่งจ้องมองเธออยู่เป็นเวลานาน ลู่ฉีหานหรี่ตาดวงตาลึกเผยความเย็นออกมา รอจนตอนที่ฟางเฉินยี่พาเฉียวเย่อานมาที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล ก็เห็นว๊างฟางรออยู่ตรงนั้นแล้ว เฉียวเย่อานรีบเดินเข้ามา แม่ เสี่ยวเหยนตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว? ว๊างฟางก็ร้อนรนตาทั้งสองแดงขึ้น หมุดวนไปอยู่กับที่อย่างห้ามไม่ได้ หมอบอกว่ากำลังช่วยเขาอยู่ ตอนนี้พ้นขีดอันตรายมาหลายครั้งแล้ว หมอบอกว่าถ้าหากครั้งนี้ไม่สามารถช่วยได้ เกรงว่าเสี่ยวเหยนคงอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว คำพูดของว๊างฟางเหมือนสายฟ้าที่พุ่งตรงลงมาในสมองของเธอ ทำให้เธอแข็งทื่ออยู่กับที่ ผ่านไปครึ่งวันก็ยังไม่ได้สติกลับมาแบบนั้น เธอกับเฉียวจิ่นเหยนนั่นโตมาด้วยกัน ผูกพันกันเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าไม่สามารถรับได้กับเรื่องแบบนี้ แต่ว่าแม้จะลำบาก เจ็บปวด เฉียวเย่อานก็ยังคงพยายามทำให้ตัวเองสงบ ยื่นมือไปตบที่หลังของว๊างฟางและพูดปลอบ แม่ แม่อย่าเพิ่งเป็นกังวล เสี่ยวเหยนเป็นคนดีต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน รอหมอออกมาโอ๊ย! เพี๊ยะ! เฉียวเย่อานยังไม่ทันพูดจบ ว๊างฟางก็หันมาตบเธอครั้งหนึ่ง ไม่กังวล? ฉันจะไม่กังวลได้ไง? ว๊างฟางชี้ไปที่เฉียวเย่อานและต่อว่า ฉันรู้ว่าแก แกเจ้าคนไร้ประโยชน์นั้นไม่ได้คิดดี น้องชายแกเป็นขนาดนี้แล้ว แกยังไม่กังวล แกพูดมาสิว่าจริงๆแล้วแกแทบจะรอให้น้องชายแกตายไม่ไหว? เสี่ยวเหยนกลายมาเป็นแบบในวันนี้ เป็นแกที่คอยสาปแช่งเขาอยู่ลับหลังใช่ไหม? เพราะอะไรกัน? เพราะอะไรคนที่ต้องมาทนทุกข์ทรมานทั้งหมดถึงไม่เป็นแกเจ้าคนไร้ประโยชน์นี้ แต่เป็นเสี่ยวเหยน?! ใบหน้าที่ซีดขาวปรากฏรอยแดงของนิ้วทั้งห้าที่เห็นได้ชัด ขอบตาเฉียวเย่อานเริ่มแดงสะอื้นในลำคอครั้งหนึ่ง ความน้อยใจภายในใจถูกทำให้เพิ่มขึ้นจนถึงที่สุดแล้ว แม่ แม่เคยคิดบ้างไหม ฉันก็เป็นลูกสาวแท้ๆของแม่เช่นกัน? ความลำบากและความอัปยศภายในใจเธอก็ไม่เคยที่จะขอให้ว๊างฟางจะเข้าใจ แต่เมื่อว๊างฟางพูดคำเหล่านี้ออกมาก็ทำให้ใจของเฉียวเย่อานรู้สึกเหน็บหนาว ทำไม? แกหมายความว่าอะไร? แกจะบอกว่าฉันลำเอียงหรือไง? ว๊างฟางพูดเสียงสูงอีกครั้ง เฉียวเย่อานเปิดปากด้วยความลำบากไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี ว๊างฟางพูดไม่ผิด เธอนั่นไม่ค่อยได้กินหรือใส่เสื้อผ้าของตัวเองแต่ว่าระหว่างสิ่งของกับความรู้สึกนั่นมันไม่เหมือนกัน ในตอนที่ว๊างฟางเตรียมจะต่อว่าเธอต่อ ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก หมอคนหนึ่งที่สวมแมสปิดปากเดินออกมา อาการของคนไข้ไม่ค่อยสู้ดีหากว่าผ่านคืนนี้ไปได้ อย่างงั้นพรุ่งนี้ก็ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายห้าแสนและยังต้องใช้เงินประมาณห้าล้านกว่า อีกอย่างสเต็มเซลล์ที่สามารถเข้ากันได้ก็หายากมาก สำหรับจะรักษาหรือไม่นั้นพวกคุณก็รีบให้คำตอบพวกเราเถอะ พูดจบ คุณหมอก็กลับไปในห้องฉุกเฉินต่อ ว๊างฟางล้มลงบนพื้น ห้าล้าน ทั้งชีวิตนี้เธอไม่เคยเห็นเงินเยอะขนาดนั้น ใจของเฉียวเย่อานรู้สึกหนาวเย็นขึ้น ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นคู่นอนของลู่ฉีหาน เงินเดือนเดือนหนึ่งห้าหมื่นแถมบางครั้งลู่ฉีหานก็จะให้เงินเธอบ้างแต่ยังไงก็ไม่สามารถเติมเต็มหลุมนี้ได้ บัตรนี้มีเงินเดือนของฉัน ด้านในมีประมาณห้าแสน เย่อาน เธอเอาไปจ่ายค่าหมอของพรุ่งนี้เถอะ ไม่ว่ายังไง โรคของเสี่ยวเหยนก็ต้องรักษา ตอนที่สองคนกำลังแข็งทื่อกันอยู่ ฟางเฉินยี่ก็ค่อยๆหยิบบัตรออกมาจากกระเป๋าเงิน ส่งให้เฉียวเย่อานและพูด สำหรับค่าใช้จ่ายในครั้งต่อๆไป พวกเราค่อยๆหาวิธี ไม่ได้ นี่เป็นเงินที่คุณเก็บมาตั้งหลายปี พวกเราจะ ขอบคุณหมอฟาง! ในตอนที่เฉียวเย่อานกำลังปฏิเสธฟางเฉินยี่อยู่นั้น ว๊างฟางตาเร็วมือไวแย่งบัตรจากมือฟางเฉินยี่มา แม่! บ้านของรุ่นพี่ ก็ไม่ได้ร่ำรวย นี้เป็นเงินที่สะสมมาตั้งหลายปี พวกเราไม่สามารถใช่เงินของเขาได้! เฉียวเย่อานพูดอย่างรีบร้อน ปกติรุ่นพี่ก็ดูแลเธอกับครอบครัวเธออย่างดีแล้ว บ่อยครั้งที่ช่วยจ่ายค่ารักษาให้ ตอนนี้จะรับเงินของฟางเฉินยี่มาอย่างสบายใจได้ไง? แต่ว่าคำพูดเธอเพิ่งพูดออกไป ว๊างฟางก็เริ่มว่าเธอ แกหมายความว่าไง? แกไม่อยากรักษาเสี่ยวเหยนหรือไง? ฉันรู้อยู่แล้วแกนั้นไม่ได้หวังดี! เฉียวเย่อานนวดขมับตัวเองอย่างเหนื่อยล้า ตั้งแต่เล็กจนโตไม่ว่าว๊างฟางจะลำเอียงแค่ไหนเธอก็ไม่เคยรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเหมือนตอนนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าฟางเฉินยี่ ว๊างฟางในแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกละอายใจแปลกๆ จนรู้สึกว่าไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองฟางเฉินยี่ ในที่สุดก็เป็นฟางเฉินยี่พูดขึ้นมาอีกครั้ง เอาเถอะ เย่อาน เงินห้าแสนนี้ก็คิดว่ายืมฉันไป รอเธอมีเงินค่อยเอามาคืนก็ได้ ได้ยินฟางเฉินยี่พูดแบบนั้น เฉียวเย่อานทำเพียงพูดขึ้นด้วยตาที่แดงก่ำ ขอบคุณคุณ รุ่นพี่ เงินก้อนนี้ฉันจะพยายามหามาคืนคุณโดยเร็ว! เอาเถอะ ไม่เป็นไร ฉันก็ไม่ได้รีบใช้เงิน ฟางเฉินยี่ยิ้มอ่อนโยน ลูบหัวของเฉียวเย่อานและพูดปลอบโยน เขาหันมาและพูดปลอบว๊างฟางไม่กี่ประโยคก็ถูกพยาบาลคนหนึ่งวิ่งมาเรียกไปอย่างรีบร้อน รอจนฟางเฉินยี่จากไป ว๊างฟางค่อยๆโมโหและจ้องไปที่เฉียวเย่อาน ค่ารักษาของเสี่ยวเหยนแกต้องหาวิธีจัดการ ได้ยินไหม? เฉียวเย่อานพยักหน้าอย่างอ่อนแรง ห้องฉุกเฉินไฟสว่างขึ้นถึงสองชั่วโมงถึงค่อยดับลง เฉียวจิ่นเหยนถูกหมอสองสามคนพาออกมา ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว เฉียวเย่อานเพียงแค่มองไม่นานก็จากไป ตอนนี้เธอต้องการความสงบอย่างมาก ห้าล้าน สำหรับเธอถือเป็นตัวเลขที่เธอไม่คาดฝัน เงินเยอะขนาดนั้น ถึงแม้จะขายตัวเธอไปก็ยังไม่พอ! เธออยู่ที่นี่มีเพื่อนอยู่ไม่กี่คน ปกติคนใกล้ชิดคุ้นเคยก็มีแต่เพื่อนร่วมงานแต่ก็แค่ผิวเผิน ใครจะให้เธอยืมเงินโดยไม่มีเหตุผลกัน? เธอเลื่อนดูรายชื่อในโทรศัพท์ที่เพิ่งซ่อมมาอย่างหงุดหงิด กลับพบว่าตัวเองนั้นมีเบอร์ติดต่อของเพื่อนเพียงไม่กี่คน ท้ายที่สุด มือของเธอก็หยุดอยู่ที่ลู่ฉีหานสามคำนี้ ในเวลานี้นอกจากลู่ฉีหาน เธอก็คิดไม่ออกว่าจะมีใครที่สามารถให้เธอยืมเงินห้าล้านในเวลาอันสั้นขนาดนี้ แต่เมื่อมาคิดอีกที เฉียวเย่อานก็ไม่อยากที่จะเปิดปากขอลู่ฉีหาน ปกติที่ลู่ฉีหานให้เงินเธอก็เยอะมากพอแล้ว อีกอย่างถึงแม้จะเป็นคู่นอนของลู่ฉีหาน ในใจของเฉียวเย่อานก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองนั้นเหมือนกับพวกผู้หญิงพวกนั้น หากว่าไปขอเงินลู่ฉีหานมากมายขนาดนั้น อย่างนั้นเธอกับผู้หญิงพวกนั้นจะมีอะไรต่างกัน? ลังเลไปมา เฉียวเย่อานก็ไม่ได้โทรไปที่เบอร์ในมือที่จิ้มอยู่ เธอตัดสินใจลองหาวิธีด้วยตัวเองก่อน ตลอดเส้นทางในสมองของเธอเต็มไปด้วยหนทางมากมาย จนคิดถึงการขายไตขายเลือด หลังจากที่ความคิดนี้โผล่ขึ้นมา ก็เติบโตอยู่ในใจของเฉียวเย่อานอย่างบ้าคลั่ง เธอเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นรีบหาข่าวที่เกี่ยวกับการขายไตขายเลือด เตรียมที่จะปริ้นออกมาไว้กลับไปศึกษาดู ภายในบริษัททุกคนต่างก็เลิกงานกันแล้ว มีเพียงไฟในห้องทำงานของลู่ฉีหานที่ยังสว่างอยู่ เดิมทียังมีงานบางอย่างที่ยังไม่ได้จัดการ แต่เมื่อได้ยินเสียงจากด้านนอกเขาก็รู้ว่าคือเฉียวเย่อาน เขารอให้เฉียวเย่อานเข้ามาอธิบายให้เขาฟัง หรือว่านอกจากเธอจะมาเป็นคู่นอนของเขายังไปเป็นของผู้ชายคนอื่นด้วย? แท้ที่จริงเธอเซ็นสัญญา ขายตัว ไปกี่ฉบับ! ลู่ฉีหานไม่เชื่อว่าเธอเดินเข้ามาจะไม่เห็นไฟในห้องทำงานเขาสว่างอยู่ ในเมื่อเธอไม่เขามา งั้นก็ไปถามเฉียวเย่อานด้วยตัวเอง ตอนที่ลู่ฉีหานเดินออกมา เฉียวเย่อานนั้นยังคงใจจดใจจ่ออยู่ที่หน้าจอ มือเล็กขยับไปมาอยู่บนแป้นพิมพ์ แม้แต่เขาที่เดินเข้ามาใกล้ก็ยังไม่รู้สึกตัว ลู่ฉีหานเดินเข้ามากำลังที่จะเรียกเธอก็ดันไปเห็นตัวอักษรขนาดใหญ่อยู่บนเอกสาร ตลาดมืดขายไต