Chapter -Six-

คีนได้แต่มองประตูห้องนอนของตัวเองตั้งแต่ถูกเปิดและปิดลงเมื่อร่างบางของตะวันจากไป รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าแสดงถึงความพอใจที่มากแบบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คีนก้มหยิบเสื้อผ้าของตัวเองและนำไปใส่ในตู้ช่องสำหรับเสื้อผ้าใช้แล้ว และเขากลับเข้าห้องน้ำอีกครั้ง ให้น้ำช่วยลดบรรเทาอาการบางอย่างที่คีนรู้ดีว่าคืออะไร เขาจะยับยั้งตัวเองไว้ไม่ให้ออกจากห้องของตัวเองและไปยังห้องของตะวันเพื่อสนองความไม่รู้จักพอของตัวเองที่ดูเหมือนสายน้ำจะไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้ คีนหันหน้าเข้าผนังด้านหนึ่งของห้องน้ำ ให้ฝักบัวเหนือศีรษะที่เปิดน้ำในระดับที่แรงที่สุดกระทบศีรษะ ไหล่ และไหลไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก มือแข็งแรงเลื่อนมากอบกุมแก่นกายของตัวเองที่ยังคงแข็งแรง และเหมือนจะมากขึ้นเมื่อภาพเปลือยเปล่าของตะวันบนเตียงนอนของตัวเองเมื่อสักครู่ยังคงแจ่มชัด--ให้ตายเถอะ-- คีนหงุดหงิดกับความต้องการของตัวเองที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแบบนี้ เขาอยากได้ ตะวันทั้งๆที่พึ่งจะปล่อยเธอกลับไป กับจุดสูงสุดสองครั้งกับตะวันดูเหมือนจะไม่พอซะแล้ว ครืดดดดดด เสียงประตูบานกระจกถูกเลื่อนเปิดอย่างรวดเร็ว หลังจากที่น้ำถูกปิดเมื่อไม่ได้ช่วยอะไร คีนหยิบผ้าขนหนูเช็ดผมและตัวอย่างลวกๆ เขาเดินตัวเปล่าเข้าไปยังตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อยืดสำหรับใส่นอนและกางเกงขายาวใส่นอนที่เข้ากับเสื้อ และเดินไปยังประตูทางออกทันที “แหกกฎของพ่ออีกสักหน่อย ไหนๆ...ก็แหกมาเกินครึ่งแล้ว...ตะวัน” คีนพึมพำกับตัวเอง และเขาก็มายืนอยู่หน้าประตูห้องของตะวัน มือแข็งแรงจับที่จับประตูลองขยับ กริ๊กกกก --ไม่ได้ล็อค--  ตะวันไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ห้องนอนถูกบุกรุก และเธอลืมล็อคห้อง เธอรีบร้อนมากเกินไปที่จะมาแช่น้ำอุ่นผ่อนคลายร่างกายที่เธอเจ็บไปทั่วเรือนกาย พร้อมกับรอยหลักฐานบนร่างกายที่มากกว่าความรู้สึก รอย คิสมาร์ก บีบ ขย้ำ ที่เกิดจากคีน ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆบนเรือนกายของเธอ และที่มากที่สุดบริเวณระหว่างขาตรงความเป็นหญิงของเธอที่ก่อนหน้านี้เธอมีความสุขกับสิ่งที่ได้รับจากคีน แต่ตอนนี้ซิ! เธอแทบจะหนีบขาตัวเองไม่ได้ ตะวันปิดดวงตา พึงพอใจกับน้ำอุ่นๆที่โอบร่างกายเธออยู่ตอนนี้ โดยที่ไม่รู้ตัวว่ามีดวงตาเข้มจ้องมองเธอตั้งแต่ใบหน้าไล่ไปเรื่อยๆ อย่างชัดเจนในสายตาเขา ร่างบางเปลือยเปล่าใต้น้ำใสที่ผิวน้ำนิ่งเพราะตะวันไม่ขยับร่างกายแม้สักนิด สิ่งเดียวที่บ่งบอกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ คือ อกอวบอิ่มที่ขึ้นลงจากระบบการหายใจ คีนย่อเข่านั่งชันเข่า เพื่อให้ใบหน้าใกล้ตะวันมากขึ้น คอเรียวเล็กที่มีผิวขาวมีร่องรอยที่เขาเป็นคนสร้างเองกับปากเขาเลย แดงมากขึ้นและที่ชัดเจนมากขึ้นเพราะผิวที่ขาวนวลอมชมพูของตะวันยิ่งทำให้รอยพวกนั้นชัดมากขึ้น “ในอ่างมันจะดีไปกว่าเตียงนุ่มๆได้ยังไง” ตะวันลืมตาขึ้นกับเสียงกระซิบคุ้นหูที่แหบพร่า “คุณคีน...เข้ามาได้ยังไง?” ตะวันรีบลุกนั่ง แขนยกขึ้นมาโอบกอดตัวเองไว้ เพื่อปิดบังร่างกายที่เปลือยเปล่าต่อสายตาของคีนที่มองมาแสดงความหมายที่แม้แต่เด็กอมมือยังดูออกว่าเขาต้องการอะไร “ทางประตู...ไม่ได้ล็อค...ครั้งนี้ฉันให้อภัย แต่คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก บ้านหลังนี้มีผู้ชายมากพอที่สามารถตั้งทีมฟุตบอลพร้อมตัวสำรองได้ทั้งทีม” “ขะ...ขอบคุณ เชิญคุณกลับออกไปจะดีกว่า” “ขอกินเธออีกได้มั้ย?” ตะวันเบิกตากว้าง คำง่ายๆ ที่ออกมาง่ายๆ สบายๆของคีน แบบที่เธอไม่คยคิดว่าจะได้เห็น “ไม่!” “อุตส่าห์มาขอกันดีๆ เธอไม่ชอบ ถ้างั้นฉันคงต้องใช้กำลัง” อร้ายยยยย ตะวันร้องออกมา จบภาษาพูด ภาษากายก็ทำงาน คีนจับแขนตะวันและดึงให้เธอต้องยืนขึ้นแบบไม่เต็มใจ “ปล่อยฉันนะ...ฉันเจ็บ...คนเถื่อน คนบ้า” คีนใช้แรงดึงตะวันจนเธอต้องออกมายืนเปลือยเปล่าตรงหน้าเขา “แรงเธอยังเหลือตั้งเยอะ...เอาไปทำอย่างอื่นที่สร้างสวรรค์ดีกว่านะ” “ไม่ ฉันบอกว่าไม่” “เธอนี้ปากไม่ตรงกับใจเลยจริงๆ” ตะวันเม้มปากแน่น เมื่อคีนใช้มืออีกข้างที่ว่าง โอบกอดบีบขย้ำสะโพกเธอ ทำให้ร่างกายเธอเบียดกับร่างกายของคีนที่ถึงแม้เขาจะสวมเสื้อผ้า แต่บางอย่างของเขาที่ตะวันรู้ดีว่าร้ายกาจเพียงใด เบียดแนบที่ หน้าท้องเปลือยของเธอ จนเธอรู้สึกถึงความแข็งแรงและใหญ่โตนั้น “ขอร้องนะคะคุณคีน ตะวันไม่ไหวแล้วจริงๆ” “ให้ร่างกายเธอมันบอกดีกว่า” “ไหนคุณบอกว่า นายท่านสั่งห้ามคุณมายุ่งกับฉันไม่ใช่เหรอ” “ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปตั้งแต่เธอเดินเข้าไปในห้องฉันแล้ว...ตะวัน” “ฉันบอกคุณตรงๆเลยก็ได้ ว่าคืนนี้ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ คุณทำให้ฉันเจ็บ ร่างกายฉันก็ช่ำไปทั่ว คุณคีนคุณไม่เห็นเหรอไง?” ตะวันให้เหตุและผล เพราะเธอคิดว่าร่างกายเธอไม่พร้อมที่จะรับศึกอย่างคีนได้อีกครั้งในคืนนี้ “เห็นสิ! และเห็นด้วยว่าเธอสวยงามเพียงใด...มาร่วมมือกันดีกว่า รับรองเธอจะสุขจนลืมเจ็บไปเลย” คีนยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับตะวัน เธอจะรู้บ้างมั้ยว่าคีน ชอว์น ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนเดิมเกินสองครั้งในคืนเดียว ถ้าเขาต้องการมากกว่าสองครั้งเขาจะเปลี่ยนผู้หญิงคนใหม่ ตะวันจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำสถิติใหม่ ถ้าเธอรู้เธอคงภูมิใจมากกว่าที่จะมาเล่นตัวกับเขาแบบนี้ “สัญญาได้มั้ยคะ...ว่าถ้าคุณ เอ่อ! เสร็จอีกครั้ง คุณจะให้ฉันได้พัก” “สัญญา” “อ๊ะ” ตะวันร้องตกใจเล็กน้อย ที่คีนอุ้มร่างกายเปลือยเปล่าของเธอออกจากห้องน้ำ ตะวันยกแขนคล้องคอคีนไว้ “ห้องน้ำก็เป็นสถานที่ที่เราสามารถมีเซ็กส์ได้เหมือนกัน ฉันเสนอฝากเธอไว้ก่อนสำหรับครั้งหน้า แต่คืนนี้ฉันอยากได้เธอบนเตียงนุ่มๆของเธอบ้าง” “แปลกนะคะ ครั้งสุดท้ายที่ฉันจำได้ คุณคีนพูดเองว่าจะไม่นอนกับคนใช้...” “ใช่! ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่” “คงไม่ใช่มั้งค่ะ ตอนนี้คุณกำลังอยู่บนร่างกายฉัน ที่เป็นคนใช้ของคุณ” คีนโน้มตัวตามลงมาหลังจากที่วางร่างตะวันบนเตียงนุ่มแล้ว “น่าสนใจนะถ้าเธอเป็นคนใช้ของฉันจริงๆ ฉันก็ยินดีกลืนน้ำลายตัวเอง แต่คนใช้ประเภทไหนที่มีห้องนอนเทียบเท่าเจ้านาย” ตะวันคิ้วขมวดใช้ความคิด จริงสิ! เธอไม่ได้พักที่ห้องเก่าของเธอที่อยู่เรือนหลังเล็กด้านหลังที่มีไว้สำหรับคนงาน “ฉันคงได้เลื่อนตำแหน่งแล้วสินะ...” ตะวันยิ้มให้กับคีน ที่ใบหน้าเขาใกล้เธอ ใกล้ จนเธอเห็นปลายลิ้นของเขาที่ค่อยๆออกมา เมื่อปากของเขาเปิดทางและปิดลงบนริมฝีปากเธอ ลิ้นร้ายล้วงล้ำเข้าสู่โพรงปากของเธออย่างรวดเร็ว มือเล็กลูบไล้ใบหน้าที่ปกคลุมด้วยเคราหนวดที่ได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าของ ฐานตั้งรับของตะวันในโพรงปากที่ลิ้นร้ายช่ำชองออกฤทธิ์แสดงศักยภาพจนตะวันหลงเคลิบเคลิ้มไปกับคีนในที่สุด เธอตอบสนองตอบรับใช้ลิ้นที่น้อยประสบการณ์เกี่ยวกระหวัดกับคีนตามแต่เขาจะนำพาไป วันแรกของการพบเจอกันครั้งแรกที่ต้องห่างกันห้าปี ทุกอย่างเปลี่ยนไป คีนไม่เพียงใช้สายตามองเธอมากขึ้นนานขึ้น เขายังพูดกับเธอมากขึ้น เขามอบร่างกายให้กับเธอในแบบที่เธอไม่มีวันลืม ไม่ว่าจะเป็นมือ นิ้วมือที่อยู่ในทุกๆจุดบนร่างกายเธอตามแต่ที่เขาต้องการ รวมถึงร่องรักความเป็นหญิงที่เขาใช้ทั้งนิ้ว ลิ้น และตัวตนของเขากับร่องรักของเธออย่าง น่าประทับใจในส่วนที่น่าประทับใจ แต่ก็มีในส่วนของความน่ากลัวของเขา เธอก็ผ่านมันมาได้แล้ว แต่เธอกำลังกลับไปหามันอีกครั้ง “อ้าาาาาา....” ตะวันครางออกมา เมื่อนิ้วนั้นอีกแล้ว ที่เคยเข้าไปสำรวจเธอมาแล้ว มันกำลังทำแบบนั้นอีกครั้ง “กลีบความงามของเธออิ่มเอิบขึ้นนะ” คีนหาคำใหม่ให้กับตะวัน เมื่อเขาสัมผัสกลีบสาวที่ความจริงแล้วมันบวมต่างหาก “ปราณีตะวันบ้างนะคะ” ตะวันร้องขอออกมาจากใจจริง เธอรู้ว่าต้องเจอกับอะไรดื้อด้านไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะคีนไม่มีทางหยุดและยอมเดินออกไปเฉยๆแน่ เพียงแค่เธอไม่ยอม “ปราณี มันไม่ทำให้เธอสุขจริงๆหรอกตะวัน...เจ็บนิดเจ็บหน่อย แต่เธอจะได้ความเร้าใจ เสียว จนเธอไม่อยากให้ฉันหยุดเลยล่ะ...ไม่เชื่อเธอก็ลองทำดูเองสิ” “ฉันทำ...ทำให้คุณ” “ให้ตัวเธอเองด้วย...” คีนพูดพร้อมกับขยับจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกไปอีกครั้ง “มานี้สิ” คีนเรียกตะวัน ที่ขยับลุกมองคีนใช้มือจับตัวตนของตัวเอง เขาพร้อมแล้ว พร้อมมาก “มาเถอะตะวัน...เธอต้องการฉัน และเธอจะรู้ว่าถ้าเธอได้ควบคุมเองมันจะสนุกแค่ไหน” ตะวันเคลื่อนกายขึ้นคร่อมตรงตำแหน่งที่คีนรออยู่แล้ว คีนจับสะโพกช่วยเธอในตอนแรกให้ส่วนปลายแก่นกายค่อยๆหายเข้าไปในตัวตะวันผ่านร่องสาวอย่างช้าๆ ใบหน้าของตะวันบิดเล็กน้อย ‘เจ็บ’ เธอรู้สึกจริงๆ แต่เธอยังต้องกดร่างกายลงตามแรงกดของคีนที่ยังคงไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นผู้ควบคุมจริงตามที่เขาบอกไว้ -- เขาคิดว่าเธอจะหนีในช่วงเวลาแบบนี้เหรอไง -- “อ๊ะ...คนบ้า” ตะวันร้องตกใจมากขึ้น เมื่อเธอกำลังค่อยๆกลืนกินเขาอย่างช้าๆ คงจะช้าเกินไป ไม่ทันใจเขา คีนขยับสะโพกเด้งขึ้นพร้อมๆกับที่เขากดร่างเธอให้ลงไป ชั่วพริบตาตะวันก็กลืนกินคีนหมดแบบที่แนบสนิทแม้แต่อากาศยังผ่านไม่ได้ ตะวันหอบหายใจ รู้สึกถึงความอัดแน่นในร่องสาว เธอก้มมองจุดประสานระหว่างเธอกับเขา ขณะที่เธอหอบหายใจไปด้วย “แน่นมากตะวัน เธอตอดรัดฉันได้ดีจริงๆ” คีนครางออกมา พร้อมกับนอนราบลงไปกับเตียง หายใจ ขบกรามแน่น คีนชำเลืองมามองตะวันที่วางฝ่ามือบนหน้าท้องแข็งแรงของเขา และเริ่มขยับสะโพก คีนยิ้มออกมาก็มีอย่างหนึ่งที่ตะวันไม่ไร้ประสบการณ์ทางความรู้เรื่องนี้ว่าท่านี้เธอควรทำอย่างไร ตึก ตับ พับ พับ ดังกึกก้องไปทั่วห้อง เมื่อตะวันขยับสะโพกตามแรงอารมณ์กามที่เกิดขึ้นล้วนๆจากตัวเธอเอง มันดีจริงๆด้วย ที่เธอให้สะโพกขยับขึ้นไปตามความยาวและแข็งแรงของคีนและเธอใช้จังหวะที่กลืนกินเร็วกว่าตอนที่ขยับขึ้น คีนพึงพอใจมากที่ตะวันสนุกมากกว่าที่เขาคิด กรี๊ดดดดด อ๊ะ! ตะวันกรีดร้องออกมาอย่างมีความสุข เมื่อคีนที่นอนนิ่งๆให้เธอใช้ร่างกายเขาอยู่สักพัก เขาเปลี่ยนเป็นขยับสวนทางกับเธอในจังหวะที่เธอขยับลง คีนขยับขึ้นทำให้ร่องสาวกลืนกินคีนเร็วขึ้น ร่างกายทั้งสองได้รับความเสียวซ่านหวาบหวามอย่างต่อเนื่อง ตะวันสุขจนลืมสิ้นความเจ็บที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเธอยังคงสนุกมากขึ้นกับการร่วมแรงร่วมกายกับคีนในท่านี้ เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากจบแล้วเธอคงปวดร้าว อ่อนเพลีย หลับกับสลบคงแยกไม่ออกว่าอะไรกันแน่ที่เกิดขึ้นกับเธอ สองร่างยังคงขยับเสียดสี เข้าๆออกๆ จุดกลืนกินกันและกัน เหงื่อกาฬผุดตามรูขุมขนของทั้งสองออกมามากขึ้น เมื่อจังหวะยังคงอยู่ เพิ่มความร้อนให้กับร่างกายทั้งของคนที่อยู่ด้านบนและด้านล่าง ที่เรี่ยวแรงไม่มีตกลงสักนิด เวลาผ่านไปหลายนาที ระบบการหายใจของตะวันเริ่มขาดตอน ที่มาพร้อมกับจุดระเบิดของธารน้ำก็ใกล้เข้ามาทุกที คีนเองก็รู้สึกดีเขาใกล้จุดปลดปล่อยแล้วเช่นกัน สถิติใหม่ของเขาครั้งที่สามในคืนเดียวกับผู้หญิงคนเดียว ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว กรี๊ดดดดดด เสียงกรี๊ดร้องมาพร้อมกับธารน้ำที่มาจากต่างที่แต่หลอมรวมกันอย่างแนบแน่น ความคับแน่นแก่นกายของคีนในตัวตะวันทำให้ท้องน้อยของตะวันที่รับสายธารนั้นร้อนผ่าวอัดแน่นอยู่ในร่างกายเธอ ตะวันล้มตัวลงบนอกของคีน หอบหายใจ หายใจ เธอทำได้แค่นั้น ไม่มีแรงจะพูดอะไรอีกแล้ว เธอเสียวสุดๆ แม้จะไม่ต่างกับที่ต้องเจอมาก่อนหน้านี้ก็เถอะ แต่ครั้งนี้ความภาคภูมิใจมันเยอะกว่าเพราะส่วนใหญ่เธอเป็นคนทำ --จะเรียกว่าเธอกินผู้ชายคนนี้ได้มั้ยนะ-- คีนยิ้มออกมา คืนนี้เป็นคืนแรก ครั้งแรกของตะวัน สิ่งที่เธอเจอไม่ถึงครึ่งในสิ่งที่เขาต้องการด้วยซ้ำ แต่คืนนี้เขาคงต้องหยุดจริงๆแล้ว ถนอมร่างกายนี้ไว้เพื่อใช้งานงานต่อในวันพรุ่งนี้