已经是第一章了
Chapter -Sixteen-
“ปล่อยนะ!” ตะวันร้องบอกอีกครั้ง เมื่อครั้งแรกเหมือนคีนจะไม่ได้ยิน เพราะเขายังลากเธอไปที่รถที่เขาลงมา และเป็นรถที่เข้ามาปาดหน้ารถที่เธอนั่ง เธอยังเจ็บที่ศีรษะของตัวเองอยู่เลย
“หุบปาก...ถ้าฉันไม่ได้ขอความเห็น” ตะวันเม้มปาก กัดปากตัวเองทันที ตะวันขัดขืนอีกครั้งอย่างเต็มกำลัง ที่ไม่ต่างกับไม้ซีกไปงัดไ
已经是最新一章了
加载中
